ارزش هدايت انسان

امام حسين (علیه السلام) به مردي فرمود: كداميك از اين دو كار را دوست داري؟
1. نجات شخص ناتواني كه مردي قصد كشتن او را دارد؟
2. نجات مؤمن شيعه كم مايه‌اي كه شخص ناصبي و بي‌ديني، قصد گمراه كردن او را دارد؟ و تو با دلائل روشن او را از پرتگاه گمراهي حفظ كني؟
او عرض كرد: من كار دوّمي را بيشتر دوست دارم، تا با دلائل محكم، شخص مؤمن گمراه شده را از چنگال گمراه كننده برهانم، چرا كه خداوند در قرآن (35 سوره مائده) مي‌فرمايد:
«وَ مَنْ اَحْياها فَكَاَنّما اَحْيَا النّاسَ جَميعاً، يعني و كسي كه او را زنده كند و از راه كفر به سوي ايمان، ارشاد نمايد گويي همه مردم را زنده كرده است». (1)
امام حسين (علیه السلام) سخني نگفت و پاسخ وي را رد نكرد سكوت امام دليل بر درستي ديدگاه او است، بنابراين ارزش نجات انسان‌ها گمراهي بيشتر از نجات جان آنها از مرگ است.

پي‌نوشت‌ها:

1. تاريخ طبري، ج 6، ص 229.

منبع مقاله :
داستان دوستان، محمد محمدي اشتهاردي، ناشر مركز انتشارات دفتر تبليغات اسلامي، محل چاپ قم، سال چاپ 1376، نوبت چاپ هفتم، جلد دوم، صفحه 50.
www.irc.ir