هوشمندي مجنون را ديد كه در ويرانه‌اي مي‌گشت. گاهي گريه مي‌كرد و مي‌ناليد و گاهي پاي ديواري مي‌نشست و به فكر فرو مي‌رفت. گاهي روي زمين مي‌غلطيد و گاهي آستانه در را مي‌بوسيد.
هوشمند به او گفت: دليل اين همه خاكبوسي و خاكروبي چيست؟ اينجا كه جز مشتي خاك ويران چيزي نيست.
مجنون گفت: اينجا روزي مسكن ليلي بوده است و او به هر يك از اين ديوارها بارها تكيه كرده و روي اين زمين راه رفته است. من بوي ليلي را از اين خاك احساس مي‌كنم كه چنين مي‌كنم.

1. اگر اولياي الهي به چيزي توجه مي‌كنند، به اين دليل است كه آن را تجلي يكي از اسما و صفات الهي مي‌دانند، ولي در حقيقت، توجهشان به مبدأ اصلي حقيقت‌هاست.
منبع مقاله :
هفت اورنگ، نويسنده جامي، ناشر نشر ميراث مكتوب، محل چاپ تهران، سال چاپ 1378، نوبت چاپ اول، جلد 1، صفحه 272.
www.irc.ir