تفاوتهاي «خاطره» با «داستانهاي سيال ذهن»

شيوه ي «جريان سيال ذهن» داستانهاي مدرن امروز را به «خاطره» نزديک کرده است بطوري که خوانندگان مبتدي را با مشکل مواجه نموده است. «خاطره» هر چند که نزديکترين قالب به «داستان» مي باشد. ولي تفاوتهايي بين اين دو ژانر ادبي وجود دارد، که پرداختن به اين تفاوتها، مشکل مخاطبين آماتور را تا حدودي مرتفع مي نمايد:

1. از نظر زاويه ديد (نحوه ي روايت): خاطره ثبت لحظات مختلف زندگي است به قلم شخصِ نويسنده. به عبارت ديگر: راويِ خاطره هميشه اول شخص مفرد مي باشد که به اين ديدگاه، اصطلاحاً «من راوي» گويند. ولي داستان داراي سه نوع راوي (گويش) اصلي و چند نوع روايتگر فرعي مي باشد که عبارتند از: راوي اول شخص مفرد- راوي سوم شخص ناآگاه- راوي سوم شخص آگاه (داناي کل).
علاوه بر سه زاويه ديد ذکر شده، چند نوع زاويه ديد فرعي هم داريم که به اقتضاي آتمسفر داستان گاهي از آنها استفاده مي شود. مانند: زاويه ديد دوم شخص (راوي مخاطب) - زاويه ديد نمايشي - داستان فاقد راوي (ديالوگينگ) و...
2. خاطره نويس معمولاً براي دلش مي نويسد، نه براي ديگران. در صورتي که داستان فقط براي خوانش ديگران نوشته مي شود. البته خاطره ممکن است خصوصي يا عمومي مي باشد.
ولي اگر خاطرات خصوصي کسي به چاپ رسد، خاطره نويس مي تواند ناشر را تحت پيگرد قانوني قرار دهد.
3. چون خاطره نويس با خودش رو دروايستي ندارد، درصدد رعايت اصول نگارشي نيست. ولي داستان نويس حتماً بايد اصول و ِالِمان هاي آئين نگارش را رعايت کند. (صناعات داستاني).
4. خاطره از روح و کالبد هنري کمتر برخوردار است ولي داستان حتماً بايد هنرمندانه نوشته شود. يعني فضاسازي داشته باشد، شخصيتها پرداخت شده باشند، پي رنگ داشته باشد و...
5. همانطور که شرح مختصر آن نقل شد خاطره ها ممکن است خصوصي باشند و هر کس خاطرات شخصي افراد را منعکس کند، از نظر قانوني مي تواند تحت پيگرد قرار گيرد. ولي هيچ کس را نمي توان بدليل انتشار داستان هاي ديگران تحت تعقيب قرار داد. البته پرداخت حق التأليف به نويسنده الزامي است (ناشر موظف به جلب رضايت داستان نويس است).
6. چون خاطره ها اکثراً براي دل نويسنده نوشته مي شود، از زباني راحت و عاميانه و روان برخوردار مي باشد، ولي داستان داراي زبان هاي مختلف در موقعيتهاي مختلف مي باشد. و کاربرد زبانهاي غير رسمي براي شخصيتهاي رسمي، نقطه ضعف بزرگي براي داستان به حساب مي آيد.
7. زمان متن خاطره ها «ماضي» است، ولي داستان همه ي زمانها را مي تواند داشته باشد.