رسول اکرم (صلى‌الله علیه و آله و سلم): “طوبى للصابرین فى غیبته، طوبى للمقیمین على محبته”. ینابیع الموده، ج 3، ص 101 .خوشا به حال صبر کنندگان در ایام غیبتش، خوشا به حال پایداران بر دوستى و محبتش.
امیرالمومنین (علیه‌السلام): “انتظروا الفرج ولا تیاسوا من روح‌الله، فان احب الاعمال الى الله عزوجل انتظار الفرج‌... و المنتظر للفرج کالمتشحط بدمه فى سبیل الله”.بحارالانوار‌، ج 52، ص 123. انتظار فرج بکشید و از رحمت خدا ناامید نگردید، زیرا محبوب‌ترین اعمال نزد خداى عزوجل، انتظار فرج است و همانا منتظران فرج مانند شهیدانى هستند که در راه خدا، در خون خود مى‌غلتند.
امام حسین (علیه‌السلام): “... اما ان الصابر فى غیبته على الاذى و التکذیب، بمنزله المجاهد بالسیف بین یدى رسول‌الله صلى‌الله علیه و آله”. اعلام الوری، ص384 ... به تحقیق که صبر کنندگان در غیبتش بر اذیت‌ها و تکذیب‌ها مانند مجاهدان با شمشیر در سپاه پیامبر (صلى‌الله علیه و آله و سلم) هستند.
امام زین‌العابدین (علیه‌السلام): “من ثبت على و لایتنا فى غیبه قائمنا، اعطاه الله اجر الف شهید مثل شهداء بدر و احد”. کشف الغمه، ج 3، ص 312. هرکه در دوران غیبت قائم ما، بر ولایت ما ثابت قدم باشد، خداوند پاداش هزار شهید مانند شهداى بدر و احد را به او عطا مى‌فرماید.
امام صادق (علیه‌السلام): “المنتظر للثانى عشر کالشاهر سیفه بین یدى رسول‌الله صلى‌الله علیه و آله یذب عنه”. غیبت نعمانی، ص 41. کسى که منتظر امام دوازدهم است مانند کسى است که در کنار رسول خدا (صلى‌الله علیه و آله و سلم) و براى دفاع از آن حضرت شمشیر مى‌زند.
امام موسى کاظم (علیه‌السلام): “طوبى لشیعتنا المتمسکین بجبنا فى غیبه قائمنا، الثابتین على موالاتنا و البراءه من اعدائنا، اولئک منا و نحن منهم و قد رضوا بنا ائمه و رضینا بهم شیعه،‌ طوبى لهم ثم طوبى لهم، هم والله معنا فى درجتنا یوم القیامه”. الزام الناصب، ص 68. خوشا به به حال شیعیان ما که در غیبت قائم ما بر ما محبت و ولایت و بیزارى از دشمنان ما پایدار ماندند، آنها از ما و ما از آنهاییم و همانا آنان امامت ما را پذیرفتند، ما هم آنها را به عنوان شیعیان خود پذیرفتیم. خوشا به حال آنها و باز هم خوشا به حال آنها، آنها به خدا قسم در درجه ما و در کنار ما در روز قیامت‌اند.
امام رضا (علیه‌السلام): “ما احسن الصبر و انتظار الفرج” منتخب الاثر، ص 496. چه بهتر است صبر کردن و انتظار فرج کشیدن. 1 امام جواد (علیه‌السلام:) “افضل اعمال شیعتنا انتظار الفرج” غیبت نعمانی، ص 180. برترین اعمال شیعیانمان، انتظار فرج است.
امام هادى (علیه‌السلام): “لولا من یبقى بعد غیبه قائمکم من العلماء الداعین‌ الیه، و الدالین علیه، و الذابین عن دینه بحجج الله و المنقذین للضعفاء من عبادالله من شباک ابلیس و مردته، لما بقى احد الا ارتد عن دین الله. ولکنهم یمسکون ازمه قلوب ضعفاء الشیعه کما یمسک صاحب السفینه سکانها، اولئک هم الافضلون عندالله عزوجل”. بحارالانوار،‌ ج 51، ص156 . اگر نه این بود که پس از غیبت قائم آل محمد، برخى از علما وجود دارند که به سوى او دعوت مى‌کنند و مردم را به حضرتش سوق مى‌دهند و از دینش با استدلال‌هاى الهى حمایت مى‌کنند و ضعیفان از بندگان خدا را از افتادن در دام ابلیس و یارانش، رهایى مى‌بخشند، پس به تحقیق هیچ‌کس نمى‌ماند جز اینکه از دین خدا بر مى‌گشت. ولى آن عالمان زمان قلوب ضعفاى شیعه را مى‌گیرند همان گونه که ناخداى کشتی، سکان و فرمان کشتى را مى‌گیرد و پس آنها نزد خداى عزوجل از همه برترند.

دیدگاه امام خمینی(ره) در مورد انتظار و مهدویت

الف) یک دسته مى‌گفتند ... که ما کار نداشته باشیم به اینکه در جهان چه مى‌گذرد، براى جلوگیرى از این امور هم خود حضرت بیایند ان‌شاءالله درست مى‌کنند.
ب) بعضى‌ها انتظار فرج را به این مى‌دانند که ... بنشینند و دعا کنند و فرج امام زمان(عج) را از خداوند بخواهند.
ج) یک دسته‌‌اى مى‌گفتند باید عالم پر از معصیت بشود تا آن حضرت بیاید. یک دسته‌اى از این بالاتر بودند، مى‌گفتند باید دامن زد به گناه‌ها، دعوت کرد مردم را به گناه تا دنیا پراز جور و ظلم بشود و حضرت(عج) تشریف بیاورند.
هـ)یک دسته‌ دیگرى بودند که مى‌گفتند هر حکومتى اگر در زمان غیبت محقق بشود، این حکومت باطل است ... در صورتى که آن روایات که هرکس علم بلند کند علم مهدى به عنوان مهدویت بلند کند انتظار از نظر امام خمینی(ره) زمانى مفهوم واقعى و اساسى مى‌یابد که با امید به قدرت رسیدن اسلام معنا شود. ایشان مى‌فرماید: انتظار فرج، انتظار قدرت اسلام است، باید کوشش کنیم تا قدرت اسلام در عالم تحقق پیدا کند و مقدمات ظهور ان‌شاءالله تهیه شود منتظر از نظر ایشان باید در جهت منویات حضرت ولى‌عصر(عج) تلاش کند. امام مى‌فرمایند: البته این پر کردن دنیا از عدالت،‌ اگر مى‌توانستیم مى‌کردیم، اما چون نمى‌توانیم بکنیم ایشان باید بیاید. بنابراین از نظر امام (ره) وظیفه منتظران واقعى تلاش براى تحقق اهدافى است که با ظهور آن امام معصوم به طور کامل، محقق مى‌شود. حضرت امام(ره) در سراسر دوران مبارزه هرگز هدف خود را محدود به از بین بردن استبداد داخلى و مبارزه با استعمار خارجى در کشور نکرده بودند، بلکه به دنبال حاکمیت اسلام در سراسرجهان و کوتاه کردن دست ابرقدرت‌ها از همه کشورهاى اسلامى بودند. ایشان حرکت خود را در راستاى قیام جهانى موعود(ع) مى‌دیدند و انقلاب اسلامى ایران را مقدمه‌اى براى انقلاب عظیم مهدوى ارزیابى مى‌کردند. حضرت امام خمینی(ره) مى‌فرمودند: مسئولان باید بدانند که انقلاب محدود به ایران نیست، انقلاب مردم ایران نقطه شروع انقلاب بزرگ جهان به پرچمدارى حضرت حجت (ارواحنا فداه) است که خداوند بر همه مسلمانان و جهانیان منت نهد و ظهور و فرجش را در عصر حاضر قرار دهد، مسائل اقتصادى و مادى اگر لحظه‌اى مسئولین را از وظیفه‌اى که برعهده دارند، منصرف کند، خطرى بزرگ و خیانتى سهمگین را به دنبال دارد، باید دولت جمهورى اسلامى تمامى سعى و توان خود را در اداره هرچه بهتر مردم بنماید و این بدان معنا نیست که آنها را از اهداف عظیم انقلاب که ایجاد حکومت جهانى اسلام است، منصرف کند بنابراین، انتظار در قاموس امام خمینی(ره) مفهومى جز آمادگى فردى و اجتماعى براى برپایى دولت کریمه حضرت ولى‌عصر (ارواحنا فدا) ندارد. حضرت امام واژه انتظار را که سال‌ها با سکون و سکوت، تحمل ظلم‌، دم فروبستن و در یک کلمه ماندن و در جا زدن به امید بر آمدن دستى از غیب، مرادف شده بود، از این معنا خارج کرد و این بار “انتظار” نه به عنوان عاملى براى خاموش ساختن روح سرکش اجتماع، بلکه به عنوان ابزارى براى دگرگون کردن وضع موجود و حرکت به سوى آینده موعود به کار گرفته شد.

نویسنده: علی. م
منبع: روزنامه رسالت