علتهاي چاقي در كودكان
نويسنده:وجيهه شهلايي
منبع:روزنامه کیهان

علتهاي چاقي در كودكان


بعضي روانشناسان عقيده دارند چاقي كودكان ژنتيكي است و ژن چاقي از والدان به فرزندان منتقل مي شود. پژوهشگران در آزمايشها و تحقيقات متعددي به اين نتيجه رسيده اند كه عوامل متعدد ديگري نقش دارند كه به بعضي پرداخته مي شود.
پروزني در دوران كودكي با پروزني مراحل بعد زندگي نيز در ارتباط است از نظر آماري 80 درصد كودكان پروزن بين 10 الي 13سال داشتند در سن 26 تا 35سالگي نيز هنوز پروزن بودند ]نمونه اي كه آبراهام (Abraham) و نورديسك (Novdsiek) مورد مطالعه قرار دادند[ افزون بر آن، احتمال بيشتري مي رود كه والدين پروزن كودكان پروزن داشته باشند.
.

ميزان فعاليت كودكان پروزن نيز مي تواند متفاوت باشد، پژوهشگران پي بردند كه نوزادان پروزن نسبت به كودكان معمولي تحرك كمتري دارند. زماني كه هم از نوجوانان، يا از والدان آنها مورد ميزان فعاليتشان سؤال مي شود، مي بينيم كه فعاليت نوجوان فربه نسبت به همسالان خود كمتر است.

پژوهشگران به تفاوتهاي ميان رفتارهاي مربوط به خوردن و فعاليت، در كودكان پر وزن و كودكان غير پروزن توجه كرده اند. مشاهداتي كه از كودكان مدرسه اي به عمل آمده است نشان مي دهد كه رفتارهاي خوردن كودكان پروزن، با همسالان نرمال تفاوت دارد. معمولا ديده شده است كه كودكان پروزن هنگام خوردن كمتر مكث مي كنند. در يك فاصله زماني لقمه بيشتري گاز مي زنند، اما لقمه را كمتر مي جوند، در نتيجه سرعت آنان در خوردن بيشتر است.
تصور مي شود كه مشكلات خوردن و فعاليت نكردن نيز مانند هر رفتار ديگري آموخته مي شود كودكان نحوه خوردن والدان و اطرافيان خود را مي بينند و از آن تقليد مي كنند و اين سبك خوردن در آنها تقويت مي شود.
-خوردن همچنين با لذت آني تقويت مي شود، در حالي كه پي آمدهاي منفي اضافه وزن پس از چندي خود را مي نماياند. خوردن ممكن است با محركهاي جسمي يا اجتماعي به شدت پيوند داشته باشد، زيرا در برخي موقعيتها تقريبا به صورت خودكار در مي آيد. افزون بر آن برخي از مردم مي آموزند براي غلبه بر حالتهايي نظير خستگي و اضطراب به خوردن پناه ببرند.
درمان چاقي به شيوه يادگيري اجتماعي در پي آن است كه اين الگوهاي آموخته شده را از بين ببرد و الگوهايي با سازگاري بيشتر جايگزين كند.
-مشكلات چاقي
-ناراحتي هاي روحي و رواني
-ناراحتي هاي استخواني
-اختلال در گردش خون
-انسداد دريچه هاي قلب
كودك چاق از جانب همسالانش مورد تمسخر قرار مي گيرد، روشن شده است كه كودكان كودكستاني ترجيح مي دهند. اندازه بدنشان در حد نرمال باشد. آنان از افراد چاق بدشان مي آيد (لونر lerner و شرودر schroder، 1971)
يافته هاي پژوهشگران حكايت دارد كودكان چاق در خودشناسي ضعف دارند و نسبت به كودكان گروه كنترل داراي مشكلات رواني بيشتري هستند.

راه حل ها

-اطلاعاتي درباره موادغذايي و تبعات آنها به كودكان و والدان ارائه شود.
-محدوديتهايي در استفاده از غذاهاي پركالري ايجاد شود.
-در رفتارهاي عملي خوردن و تهيه غذا تغييرات لازم صورت بگيرد.
-افزايش مصرف انرژي از طريق فعاليتهاي روزانه و گنجاندن برنامه تمرينهاي ويژه
-شناسايي نكات راهنما كه شامل محركهاي خارجي و انگيزه هاي دروني مربوط به پرخوري يا فعاليت ناكافي است.
-پاداش دادن به كودكان و تشويق آنها
-در عين حال روانشناسان توافق دارند كه هنوز بايد در مورد كاهش وزن و حفظ آن بررسي بيشتري صورت بگيرد.

منابع :

1-روان شناسي باليني كودك- هربرت، مارتين
2-اختلال هاي رفتاري كودكان نلسون، ريتاويكس و ايزرائيل