سيب زمينى هاى سمى

اخيراً دانشمندان، موفق به كشف ماده بسيار سمى به نام آكريلاميد شده اند كه به خصوص در سيب زمينى سرخ كرده و چيپس به وفور يافت مى شود كه تنها در آلمان ساليانه بيش از ۸ هزار نفر قربانى مى گيرد! طبق پژوهش هاى دانشمندان مختلف، آكريلاميد در مقايسه با مواد سمى ديگر شناخته شده در گوشت گاو و يا انواع بيمارى هاى پوستى مى تواند براى انسان ها تا ۱۰۰ برابر خطرناك تر باشد. تمامى محصولات غذايى كه داراى قند، آلبومين و يا آسپاراگيان هستند داراى آكريلاميد هستند. آكريلاميد اما در زمانى خود را نمايان مى كند كه محصولات غذايى بر اثر گرما و خشكى تغيير حالت دهند.
براى جلوگيرى از جذب آكرولاميد بهتر است به چند مورد كلى و ساده توجه كنيد: به جاى مصرف از چيپس سيب زمينى، از چيپس ذرت استفاده كنيد. به جاى چيپس مى توانيد از بادام زمينى و يا چيپس (ناچوس) استفاده كنيد. به جاى بيسكويت هاى معمولى كه آنان نيز سرخ مى شوند از بيسكويت هاى ويفرى استفاده كنيد. به جاى نان سياه و يا برشته شده مى توانيد از نان برشته نشده استفاده كنيد. در نان برشته شده مقدار زيادى آكريلاميد وجود دارد به همين دليل حداكثر از نان هاى نازك برشته نشده استفاده كنيد. در ضمن نان سوخارى هم مى تواند آلترناتيو خوبى به جاى نان برشته شده باشد. از آنجا كه قهوه نيز داراى آكريلاميد است، توصيه مى شود از مصرف بيش از ۱ فنجان و يا نهايتاً ۲ فنجان قهوه در روز صرف نظر كنيد، در مقابل قهوه، چاى آلترناتيو خوبى براى نوشيدنى گرم است. بر خلاف مواد غذايى كه در بالا ذكر شد مواد غذايى زير عارى از هرگونه آكريلاميد هستند، براى همين سعى كنيد كه در مواد غذايى خود بيشتر از اينگونه مواد غذايى استفاده كنيد. اين مواد غذايى عبارتند از: گوشت، كالباس، سوسيس، ماهى، شير، پنير، ماكارونى، برنج، سبزيجات و انواع ميوه جات. سيب زمينى را هيچگاه در يخچال نگهدارى نكنيد.
سيب زمينى هايى كه كمى لك پيدا كرده اند، مطلقاً براى سرخ كردن مناسب نيستند. قبل از استفاده و پخت سيب زمينى، سيب زمينى را پوست كنده و لااقل به مدت يك ساعت در آب قرارشان دهيد. آب، قند موجود در سيب زمينى را به خودش جذب كرده و به اين طريق احتمال تشكيل آكريلاميد پائين مى رود. شما مى توانيد حتى اگر سيب زمينى را در آب نگذاشتيد آن را قبل از سرخ كردن آب پز كنيد. سيب زمينى آب پز شده در هنگام سرخ كردن از خود آكريلاميد توليد نمى كند.