نقش « دیگران » در هویت یابی چیست ؟

پی بردن به تفاوت ، نتیجه ی مقایسه و مبایسه ، مبنای شناخت « خود » است . اما تاکید بر تفاوت به خودی خود به هویت یابی منجر نمی شود بلکه این تمایز باید واقعیت داشته باشد و مورد تایید دیگران هم قرار گیرد . گرفتن تایید دیگران هم مستلزم گفت و گو و استدلال است . قدرت نیز در شکل گیری هویت نقش دارد و کسی که بتواند گفت و گو در مورد تفاوت ها و توافق بر سر آنها در جهت ادعای خود شکل دهد ، می تواند هویت مورد نظر خود را برای خود یا دیگری تثبیت کند .

1. زمانی که از واژه ی « من » استفاده می کنیم ، با به کارگیری این کلمه می خواهیم خود را از دیگران متمایز کنیم .
2. زمانی که واژه ی « ما » را به کار می گیریم ، اعضای گروه را از دیگران متمایز می کنیم .
3. پی بردن به تفاوت ، نتیجه مقایسه است .
4. ما در هر موقعیتی ، برای این که خودمان را بشناسیم و بشناسانیم ، خود را با « دیگران مقایسه کنیم .
5. در هر موقعیت ، برای تعریف خود می توان از « وجوه تمایز بخش » استفاده کرد .
6. اگر گروهی خود را برتر از دیگران بدانند اما دیگران این ادعا را نپذیرند ، این ویژگی برای هویت آن گروه تثبیت نخواهد شد .
7. تاکید بر تفاوت و تمایز ، به خودی به هویت یابی منجر نمی شود . بلکه این تمایز باید واقعیت داشته باشد و مورد تایید دیگران هم قرار گیرد .
8. گرفتن تایید دیگران ، مستلزم « گفت و گو » و استدلال است .
9. گفت و گو در صورتی مفید است و به اقناع منجر می شود که طرفین آن در استدلال تکیه کنند و افکار خود را برای یکدیگر توضیح دهند .
10. افرادی که دارای باورها و ارزش های مشترک اند ، سخن و استدلال یک دیگر را بهتر می فهمند و بهتر می توانند یکدیگر را قانع کنند .
11. در جریان گفت و گو و استدلال ، افراد موضع برابر ندارند .
12. زمانی که دو تن یا دو گروه با هم گفت و گو می کنند ، ممکن است یکی از طرفین ، در نقشی قرار گرفته باشد که جامعه برای سخنش اعتبار بیشتری قائل باشد . 13. در زمان گفت و گو ، افراد و گروه ها به رغم همه ی استدلال هایی که ارائه می شود ، می تواند از قبول سخن طرف مقابل سرباز زنند .
14. کسی که بتواند گفت و گو در مورد تفاوت ها و توافق بر سر آنها را در جهت ادعاهای خود شکل دهد ، می تواند هویت مورد نظر خویش را برای خود یا دیگری تثبیت کند .