برف کوری: علل، درمان و نکاتی جهت پیشگیری

برف کوری عارضه‌ای است که از طریق بازتابش اشعه‌های UV از برف و یخ ایجاد می‌شود. محافظت از چشمان در برابر برف کوری، به ویژه در طول زمستان دارای اهمیت است. این مقاله در مورد علل، علائم، درمان و پیشگیری از برف کوری نکاتی را ذکر کرده است.
برف کوری، عارضه‌ای است مربوط به چشم که به دلیل قرار گرفتن چشمان در معرض اشعه ماورای بنفش خورشید ساطع شده از یخ یا برف ایجاد می‌شود. از نظر پزشکی، واژه‌ی فتوکراتیتس photokeratitis برای برف کوری بکار می‌رود و شبیه به سوختگی قرنیه و ملتحمه می‌باشد. این عارضه زمانی رخ می‌دهد کوهنوردان بدون استفاده از عینک آفتابی جهت محفاظت از چشم خود به کوهنوردی می‌روند. نوری که از برف منعکس می‌شود حاوی سطوح بالا و مضری از اشعه ماوراء بنفش می‌باشد. این اشعه می‌تواند قرنیه چشم را سوزانده و منجر به برف کوری شود. علائم آن مانند سوزش آزاردهنده، تاری دید و آزردگی چشم معمولاً در حدود شش تا دوازده ساعت پس از قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید رخ می‌دهد.
برف کوری معمولاً در ارتفاعات بالاتر اتفاق می‌افتد، در جایی که اشعه ماورای بنفش شدیدتر می‌باشد. در واقع، برف منعکس کننده خوبی است و می‌تواند حدود 80 درصد از اشعه ماوراء بنفش را منعکس کند. به همین دلیل، اسکی بازان و کوهنوردان چنانچه از عینک مناسب استفاده نکنند، احتمال خطر بیشتری برای آسیب دیدگی چشمانشان وجود دارد. حتی احتمال بیشتری وجود دارد که برف کوری در مناطق قطب شمال و قطب جنوب رخ دهد. برف کوری همچنین می‌تواند برای هر فردی که فعالیت‌های بیرونی مثل پیاده‌روی، برف پیمایی با کفش مخصوص snowshoeing، و یا اسکی در مکانهای پوشیده از برف را انجام می‌دهد، رخ دهد.

علائم علائم

• نقص بینایی
• حساسیت به نور درخشان
• دیدن هاله‌ای از نور
• مردمک کوچک شده
• پلکهای متورم و قرمزی
• آب آمدن از چشم
• تیک یا پریدن غیرقابل کنترل پلک و درد چشم
• امکان بسته شدن چشم به علت تورم شدید
• از دست دادن بینایی به طور موقت
• سوزش چشم به گونه‌ای که انگار ذرات شن و ماسه و یا شیشه‌های شکسته شده وارد چشم شده‌اند.

درمان

O از لمس کردن و یا مالش چشم در طول فرایند درمان اجتناب کنید.
Oبرای جلوگیری از هر گونه آسیب بیشتر، لنزهایی که درون چشم گذاشته‌اید را درآورید به این جهت که چشم زودتر بهبود یابد.
O در داخل خانه و در یک اتاق تاریک بمانید.
O جهت ممانعت از ورود نور به چشمان، آنها را با پد نرم پارچه‌ای یا گاز پانسمان بپوشانید.
O کمپرس سرد و مرطوب را بر روی چشمان بسته بگذارید.
O از پماد تجویزی در دسترس جهت سرعت بخشیدن به بهبود استفاده نمایید.
O استفاده از قطره‌های اشک مصنوعی استریل و یا قطره‌های چشمی بی‌حسی ممکن است توسط دکتر توصیه گردد.
O مسکن‌های بدون نسخه مانند آسپرین، استامینوفن یا ایبوپروفن ممکن است به تسکین این امر کمک کنند.
O چنانچه این عارضه شدید باشد، به دکتر خود مراجعه کنید.

پیشگیری

O از برف کوری می‌توان با استفاده از عینک‌های محافظ پلاریزه‌ی 100٪ مسدود کننده‌ی UV ، عینک‌های آفتابی منحنی wraparound sunglasses یا عینک‌های محافظ مخصوص توده‌های یخچالی glacier goggles جلوگیری کرد. این عینک‌ها حدود 10 درصد از نور مرئی را عبور داده و تقریباً تمام اشعه‌های UV را جذب می‌کنند. این عینکها بایستی دارای لنزهای بزرگتر و تیره‌، فیلتراسیون بیشتر نور، و پوشش یا محافظهای کناری بوده تا مانع از ورود نور از تمام زوایا به چشم شوند. عینک‌های محافظ مخصوص توده‌های یخچالی همان عینک‌های آفتابی هستند، اما دارای ترکیبات و ویژگی‌های اضافی، مانند داشتن ضمائمی در دو طرف و پایین جهت جلوگیری از ورود نور به چشم می‌باشند. این عینکها معمولاً با آینه و لنزهای پلاریزه شده ساخته می‌شوند که تیره‌تر از عینک آفتابی عادی هستند.
O بایستی همواره عینک‌های آفتابی یا عینک‌های محافظ برف را به چشم زد، حتی زمانی که هوا ابری باشد، به این دلیل که اشعه‌های UV می‌توانند از میان ابرها نفوذ کنند. یک لنز تیره و یا آینه‌ای همیشه بهترین گزینه است. عینک‌های محافظ برف در پایینِ قسمت منحنی و نه در بالا دارای سوراخ یا هواکشی است. این امر اجازه می‌دهد که رطوبت از بین رفته و درنتیجه عینک‌های محافظ بخار نگیرند و یا یخ نبندند. آنها همچنین محکم در صورت جا می‌گیرند و اطراف را کاملاً پوشش می‌دهد.
O بایستی از یک کلاه یا کلاه ایمنی به همراه آفتابگیر یا نقاب استفاده کرد تا از ورود اشعه‌های خورشیدی از بالا جلوگیری شود.
O در موارد اضطراری، یک عینک محافظ را می‌توان با استفاده از یک تکه نوار، مقوا، پوست درخت یا وسایل دیگری که به راحتی در دسترسند، ساخت. آن را در قسمت بینی برش داد و دو شکاف افقی نازک در نقطه‌ی دید ایجاد نمایید به طوری که به اندازه‌ای باشند که برای دیدن کافی است و از ورود نور به داخل جلوگیری کنند. می‌توان این عینک دست‌ساز را با استفاده از یک ریسمان و یا نوار به خوبی در اطراف سر فرد محکم کرد تا بیشترین محافظت را فراهم سازد.
O سیاه کردن پلک‌ها با دوده و یا زغال می‌تواند برخی از اشعه‌های مضر UV را جذب و نور را از چشمان شما منحرف و دور ‌سازد.
O پیش از رفتن در برف، از دکترتان بخواهید قطره‌های چشمی یا پمادهایی را برای برف کوری تجویز نماید.
O افرادی که از لنزهای چشمی استفاده می‌کنند، می‌توانند از بعضی مارک‌های لنز که با UV عالی و مواد مسدود کننده ساخته شده‌اند، استفاده کنند. با این حال، حفاظت این لنزها تنها به قرنیه و مردمک محدود می‌شود و نه بافت ملتحمه و یا پلک.
همیشه به یاد داشته باشید که در هر زمینه‌ای، پیشگیری بهتر از درمان است. بنابراین، همیشه عینک آفتابی خود را دم دست داشته باشید تا از چشمان شما در برابر اشعه UV محافظت شود.