مترجم: حمید وثیق زاده انصاری
منبع: راسخون



 

مادر ترزا یک راهبه‌ی کاتولیکی آلبانیایی و رومی بود که برای جامعه‌ی محروم کار می‌کرد. او زندگی خود را وقف آسایش و رفاه مردم کرد و حامی بشریت بود. این مقاله را بخوانید تا از کارها و دستاوردهای مادر ترزا مطلع شوید.
مادر ترزا در اسکوپیه، که در مکدونیا امروزی واقع شده است، به دنیا آمد. او یک خواهر و مبلغ مذهبی بود و بیشتر سالهای زندگی خود را در هندوستان گذراند. او در بیست و ششم ماه آگوست در سال 1910 به دنیا آمد و در بیست و هفتم آگوست تعمید داده شد و مسیحی شد. از همان سن کم 12 سالگی او علاقمند به کارهای تبلیغ مذهبی بود. در سن 18 سالگی او خانه را ترک کرد و به خواهران لورتو به عنوان مبلغ مذهبی پیوست. در بیست و چهارم ماه می سال 1931 به عنوان راهبه اولین سوگندهای مذهبی خود را خورد. او در مدرسه‌ی صومعه لورتو در کلکته تدریس می‌کرد و هم چنین به عنوان مدیر در آنجا خدمت می‌کرد.

دستاوردهای مهم مادر ترزا :

* در سال 1946، مادر ترزا یک پیام الهی دریافت کرد که احتمالاً شهود بود، بعد از آن تصمیم گرفت که زندگی خود را وقف بهتر کردن جامعه بکند. در سال 1948 او شروع به کار با فقرا کرد. او به زودی یک شهروند هندی شد و به مناطق مختلف هندوستان مسافرت کرد تا زندگی افراد مظلوم و ضعیف را بهبود ببخشد.
* در سال 1950 مادر ترزا، مجوز این را دریافت کرد که جامعه‌ی اسقفی را تأسیس کند و برای افرادی کار کند که گرسنه، برهنه، بی‌خانمان، ناتوان و معلول، نابینا و جذامی هستند و در جامعه احساس بی‌محبتی، بی‌توجهی و طرد شدن توسط دیگران می‌کنند. افرادی که به باری برای جامعه تبدیل شده‌اند و توسط افراد دیگر رانده شده‌اند. این اجتماع گسترش یافت و به یکی از سازمان‌های بسیار بزرگ در مراکز سراسر دنیا به نام "تبلیغات خیریه" تبدیل شد.
* در سال 1952 او اولین خانه برای مردگان را در هندوستان بنا کرد. بعداً معبد هندویی بلا استفاده را به خانه کالیقات برای مردگان تبدیل کرد. افراد با هر مذهبی در کالیقات پذیرفته می‌شدند و در آنجا مراقبت‌ها و درمان‌های پزشکی دریافت می‌کردند. او سپس خانه‌ای برای جذامی‌ها در "شانتی ناگار" باز کرد. در سال 1955 مادر ترزا یک خانه برای بچه‌های یتیم و بی‌خانمان به نام "نیرمالا شیشو بهاوان" باز کرد.
* سازمان تبلیغ خیریه‌ای که توسط مادر ترزا تأسیس شد به مناطق مختلف هندوستان گسترش یافت. آنها چند خانه‌ی مختلف برای جذامی‌ها و هم چنین چند یتیم خانه، در هندوستان و بعداً در مکانهای مختلف دنیا باز کردند. اولین خانه‌ای که سازمان تبلیغ خیریه، بیرون از هندوستان تأسیس کرد، خانه‌ای در ونزوئلا بود که در سال 1965 باز شد. تا سال 2007 سازمان تبلیغ خیریه 600 هیئت اعزامی، مدرسه و خانه در 120 کشور جهان تأسیس کرد و هزاران راهبه برای کار در آنها اعزام کرد.
* در سال 1962 جایزه‌ی "پادما شری" به مادر ترزا اعطا شد و پس از آن او در سال 1972 جایزه‌ی جواهر لعل نهرو را به خاطر درک بین المللی و جایزه‌ی بهارات راتنا را در سال 1980 دریافت کرد.
* مادر ترزا به خاطر درک بین المللی در سال 1962 با جایزه‌ی فیلیپینی رامون ماگسای سای مورد احترام واقع شد.
* در سال 1971 مادر ترزا جایزه‌ی صلح پاپ جان بیست و سوم را از پاپ پائول 6 ام دریافت کرد.
* مادر ترزا در سال 1976 با جایزه‌ی صلح تریس مورد احترام واقع شد.
* در سال 1996 مادر ترزا، نشان شهروند افتخاری آمریکا را دریافت کرد.
* به خاطر تلاش مادر ترزا برای غلبه بر فقر و فلاکت و از بین بردن غم و اندوه و رنج در جامعه، او جایزه‌ی صلح نوبل را دریافت کرد. او فارغانه از خویشتن مبلغ 192000 دلار را به هندوستان بخشید تا در راه بهبود وضعیت فقر در کشور مصرف شود. مادر ترزا معتقد بود که جایزه‌ها وقتی اهمیت پیدا می‌کنند که کمکی به کار او برای افراد بینوا باشند.
* در طول زندگی خویش، نام او 18 بار در لیست نظر سنجی گالوپ در مورد زنان و مردان تحسین شده برتر سال، جزو 10 زنی بود که آمریکایی‌ها بیشتر از همه آنان را در دنیا تحسین می‌کردند.
* در سال 1999 او رتبه اول لیست گالوپ را در مورد افراد تحسین شده برتر قرن بیستم به خود اختصاص داد.
* او در سال 2003 مورد تجلیل واقع شد. در مراسم تجلیلش به او لقب خوشبخت و آمرزیده را دادند و او به " ترزای خوشبخت و آمرزیده کلکته" مشهور شد.
* 19 ام ماه اکتبر در تعطیلات عمومی آلبانی روز مادر ترزا نام گذاری شد.
* خانه‌ی یاد مادر ترزا در سال 2009 در اسکوپیه مکدونیا باز شد.
* بسیاری از دانشگاه‌ها و مؤسسات تحصیلی در هندوستان به نام او نام گذاری شدند.
* در بیست و ششم ماه آگوست سال 2010 راه آهن هندوستان قطاری را به نام " ویژه‌ی مادر" برای یاد کردن از او راه اندازی کرد.
* در سال 2013 سازمان ملل متحد، به طور نمادین 5 ام ماه سپتامبر را به افتخار مادر ترزا روز بین المللی خیریه عنوان کرد.
مادر ترزا در 5 ام سپتامبر سال 1997 چشم از دنیا فرو بست و به دیار باقی شتافت. او همیشه ثابت کرد که خلاصه‌ی انسانیت است و افراد کل دنیا به تحسین کردن او ادامه خواهند داد.