معنای دعا
نويسنده:سيد محمد ابطحي
دعا در لغت به معنای خواندن و خواستن و دعوت کردن است و درآیاتی از قرآن به این معنا به کار رفته
دعا در محاورات عامیانه به معنای طلب و درخواست توجه شخصی ( دعوت شونده) به کسی است که او را می خواند و در اصطلاح شریعت اسلام نیز دعا به همین معناست یعنی طلب و درخواست توجه خداوند (مدعّو) به کسی که او را می خواند (داعّی ) منتهی منظور از توجه خداوند، روی کردن به فکر و جسم نیست بلکه مراد روی کردن و اقبال فیض و فضل الهی به بنده محتاج است و این معنا هنگامی در انسان حاصل شده و بنده آنزمان خدای خود، را می خواند که پروردگار عالم را به غنا و قدرت و کرم و علم و رحمت و ... شناخته و وجود خود را سرتاسر فقر و احتیاج ببیند همانطور که خداوند به این حقیقت در کتاب خود اشاره نموده است
(فاطر آیه 15)
ای مردم شما همه به خدا محتاجید و تنها خداست که بی نیاز و ستوده است.