معیارهای خاویار با کیفیت خوب

  1. خاویار نوعی غذای لذیذ و متشکل از تخم ماهی خاویاری یا تاس ماهی ها و یا خانواده Acipenseridae است.
  2. طعم خاویار با کیفیت خوب همیشه کمی مزه نمکی دارد یا از طریق فرآیندی تحت عنوان "مالوسول" (Malossol) که به معنای روسی "کم نمکی" است ، به این مزه می رسد.
  3. تخمها ماهی باید از نظر ظاهری کاملاً مجزا، دانه ای و براق باشند.
  4. هنگام خوردن خاویار ، تخم ماهی باید در دهان غلتیده و مزه ای مانند کره ای ایجاد می کند و عطر آن آزاد می شود.
  5. طعم و مزه خاویار مرغوب، جوهره اقیانوس را در خود دارد.

خاویار همان تخم استحصال شده از ماهیان خاویاری است که بعد از عمل آوری عرضه می گردد. این محصول در ایران از 4 گونه ماهیان خاویاری با نامهای بلوگا (فیل ماهی)، آسترا (تاس ماهی)، سوروگا (ازون برون) و شیب استحصال می گردد، که دارای کمی تفاوت با یکدیگر می باشند. خاویار فیل ماهی درشت شفاف و خاکستری رنگ است. خاویار تاس ماهی خاکستری روشن تا تیره می باشد که بعضاً به طلایی می زند. خاویار طلایی معروف از همین ماهی به دست می آید. ریزترین خاویار متعلق به ماهی ازون برون است که رنگ آن طوسی تیره می باشد.
 
برای تهیه خاویار بعد از صید ماهی خاویاری آن را به داخل سالن عمل آوری کاملاً مجهز و بهداشتی منتقل می کنند. پس از شستشوی کامل ماهی، آن را بیهوش نموده و بعد از آن برای تخلیه کامل خون حیوان شریان آن را قطع می نمایند، بعد از این مرحله با شکافتن شکم ماهی تخمهای درون شکم آن را خارج می سازند و آنها را به روی غربالی از جنس نایلون نهاده و با دست و ظرافت کامل آنقدر آن را مالش می دهند تا تخمها، که در یک غشاء شفاف قرار گرفته از آن جدا و از روزنه های غربال گذشته و تفکیک شوند. در این هنگام خاویارساز، خاویار را بازرسی مجدد کرده در صورت نبود مشکل پس از توزین و اضافه نمودن نمک یا بوراکس آنها را داخل قوطیهای مخصوص می ریزند و با فشار حساب شده ای به درب قوطیها، شیرابه و هوای موجود در لابه لای خاویارها را از آن خارج می کنند و بسته به نوع خاویار باند لاستیکی رنگی ای را به دور قوطی می اندازند. این باند لاستیکی دو وظیفه برعهده دارد، یکی اینکه از ورود هوا به داخل قوطی جلوگیری می کند و دیگری رنگ آن نماینده نوع خاویار داخل قوطی است. در عالم خاویار رنگ آبی باند و درب قوطی نماینده خاویار فیل ماهی (بلوگا)، رنگ زرد نشانه خاویار تاس ماهی (آسترا) و رنگ قرمز ویژه خاویار ازون برون (سوروگا) می باشد که البته خاویارساز با حک حروف Bبرای بلوگا و Aبرای آسترا و Sبرای سوروگا نیز نوع خاویار درون قوطی را مشخص می کند.


 

تشخیص کیفیت خاویار

بهترین خاویار، خاویاری است که شفاف و دانه هایش از هم مجزا و ترد باشد. خاویارهای مانده و کهنه یا کپک می زنند و یا علاوه بر بوی تند و مزه ترش و تلخ، به هم چسبیده نیز هستند. ولی باید توجه داشت که روغنی شدن خاویار دلیل افت کیفیت آن نیست ولی خوردن آن هم چندان مطلوب نمی باشد.
 

نگهداری خاویار

اگر در ظروف خاویار باز نشود، خاویار می تواند بیش از حتی یک سال در برودت بین صفر تا 3 درجه سانتیگراد زیر صفر سالم باقی بماند و بهتر است در این حال هفته ای یک بار ظرف خاویار را سر و ته نمود تا روغن خاویار ته نشین نشود و اگر در ظرف خاویار باز شد، بهتر است آن را حداکثر ظرف یک هفته مصرف کرد.
 

طعم و مزه خاویار

طعم خاویار تازه بسیار دلچسب، بدون بوی نامطبوع و آخر مزه آن شبیه طعم گردو است و هر چه از زمان عمل آوری آن بگذرد به تدریج مزه آن تغییر پیدا کرده و خاویار کهنه، بوی بد ماهی به خود می گیرد.
 

طریقه مصرف خاویار

اولاً باید توجه داشت که خاویار را خام مصرف می کنند و نباید آن را پخت یا پاستوریزه نمود و..... ثانیاً خاویار اگر تازه باشد بوی مطبوعی دارد و می توان یک قاشق چایخوری از آن را روی نان گذاشت و خورد و به هیچ ماده افزودنی نیاز ندارد. و چون کمی از عمر آن بگذرد کم کم بوی ماهی از آن به مشام می رسد، لذا برای رفع مشکل این بوی نامطبوع برخی به آن آب لیمو، تخم مرغ آب پز، کره و چیزهای دیگر می افزایند. بنابراین باید سعی کرد خاویار را تازه خرید و تازه مصرف کرد.


منبع: روزنامه قدس