اسپرغم همان ريحان است

اگر روزى در حالى كه كباب كوبيده خوشمزه اى را نوش جان مى كنيد از شما بپرسند آيا «اسپرغم» با كبابتان ميل مى كنيد چه خواهيد گفت؟! كمتر كسى مى داند كه اسپرغم همان سبزى و ريحان است، اما چه شد كه واژه «ريحان» عربى جاى «اسپرغم» فارسى را گرفت بماند.گياه ريحان از هندوستان آمده است و به زودى در يك مقطع كوتاهى از تاريخ آشپزى در جهان به عنوان يك طعم دهنده و عطر دهنده مورد استفاده قرار گرفت و در كشور ما هم پاى ثابت كباب كوبيده شد!از فرهنگ ملل مختلف چنين برآمده كه در مالزى ريحان را در محل دفن مردگان مى كارند و يا در كشور مولداوى رسمى وجود دارد كه هنوز هم پا برجاست و آن اين كه يك مرد زن مورد علاقه اش را با قبول دسته اى ريحان از او انتخاب مى كند. پزشكان قديم به سختى اثر درمانى براى ريحان قايل بودند و اين گياه را سمى و خطرناك مى دانستند.

با اين ميان تيتر معلوم است كه ريحان هم خواص دارويى دارد و هم سبزى معطرى است براى طعم دادن به غذا. ريحان اعصاب را آرام مى كند و براى سردردهاى عصبى بسيار موثر است مى توانيد جوشانده آن را امتحان كنيد. كافى است ۲۰ تا ۵۰ گرم از ساقه ريحان كه داراى برگ و گل است در يك ليتر آب جوش بريزيد و ۱۲ دقيقه دم نماييد و سپس از صافى رد كنيد و پس از هر نوبت غذا يك فنجان بنوشيد. بى ترديد غم و اندوه نيز از شما دور خواهد شد! ريحان ضد دل پيچه و نفخ است چنانچه معده ضعيفى داريد، حتماً با غذا ريحان بخوريد. ريحان ميكروب اسهال و وبا را مى كشد و ضدتهوع و استفراغ است.
همچنين در حديث است كه امام صادق(ع) فرمود: ريحان سبزى پيامبران است و بدانيد كه هفت خاصيت در آن وجود دارد: ۱-غذا را گوارا مى كند. ۲- منفذها را باز مى كند ۳- دهان را خوشبو مى سازد. ۴- اشتها را به غذا افزايش مى دهد. ۵- بيمارى را از بين مى برد. ۶- دافع مرض سل است، شخص را از بيمارى جذام ايمن مى گرداند. ۷- اندوه و غم را زايل مى سازد.