آسیب‌شناسی فرزندپروری کمال‌‌گرایانه

طبیعی است که ما بهترین چیزها را برای فرزندانمان بخواهیم. اما کمال ‌گرایی می‌تواند به آن‌ها آسیب بزند. کمال ‌گرایی می‌تواند تربیت کودکانمان را به امری بسیار استرس‌زا تبدیل کند و نهایتاً موجب ‌شود فرزند ما در جایی که احتیاج به انعطاف و سازگاری وجود دارد، سخت و متحجرانه برخورد کند. کمال‌گرایی علاوه بر ایجاد اضطراب و افسردگی در فرزندان، می‌تواند در آن‌ها ترس از شکست را ایجاد کند.
اضطراب و نگرانی
والدین کمال‌گرا اغلب موفقیت‌های خود را با دستاوردها و موفقیت‌های فرزندانشان اندازه می‌گیرند؛ ازاین‌رو فشار زیادی را به فرزندانشان وارد می‌کنند تا در فعالیت‌های مختلف پیروز و موفق باشند. بچه‌ها این فشارها را نوعی انتقاد تلقی خواهند کرد و نگران خواهند بود که ارتکاب یک اشتباه و یا داشتن عملکردی نه چندان کامل، ممکن است والدینشان را ناامید کند و باعث شود دیگر روی آن‌ها حسابی نکنند. بچه‌ها ممکن است خیال کنند تنها زمانی که کامل و بی‌نقص باشند، مورد پذیرش قرار گرفته و دوست داشته خواهند شد.
ترس از اشتباه!
یک کودک کمال‌گرا اغلب می‌ترسد کاری را انجام دهد که والدینش را ناامید کند. همواره این ترس در او وجود خواهد داشت که مبادا اشتباه کند! این‌گونه ترس‌ها می‌تواند باعث شود تا فرزند شما از چالش‌ها و تجربیات جدید گریزان باشد؛ چرا که فکر می‌کند ممکن است نتواند به خوبی از پس آن‌ها برآید. این قبیل کودکان کمتر بازیگوش و خلاق‌اند. آن‌ها از انجام بازی‌های جدید امتناع می‌کنند و به شیوه‌های مطمئن قبلی می‌چسبند. از آنجا که کودکان کمال‌گرا همیشه بر دستاوردها و نتیجه عمل تمرکز می‌کنند، ممکن است در یادگیری مهارت‌های جدید دچار مشکل شوند.
نگرش کمال‌گرایانه شما، او را تبدیل به یک کمال‌گرا می‌کند.
وقتی که کودک احساس می‌کند که توسط والدینش برای کامل و بی‌نقص بودن تحت‌فشار است، ممکن است خودش نیز به ورطه کمال‌گرایی بیفتد. بچه‌های کمال‌گرا اغلب تلاش می‌کنند والدینشان را راضی نگه دارند که این می‌تواند باعث شکل‌گیری نگرش کمال‌گرایانه در خود آن‌ها شود. کودکانی که همواره در جهت بی‌نقص و کامل بودن تلاش می‌کنند به احتمال بیشتری دچار عزت‌نفس پایین، افسردگی، و اضطراب خواهند شد و این رفتار تا بزرگ‌سالی نیز ادامه خواهد یافت.
احتمال سرکشی و نافرمانی
بیشتر کودکانی که با سبک تربیتی سخت‌گیرانه و کمال‌گرایانه والدین پرورش می‌یابند، جا پای والدین خویش خواهند گذاشت؛ اما گاهی اوقات کودکی که احساس می‌کند هر اندازه تلاش کند باز هم نخواهد توانست والدینش را راضی نگه دارد، ممکن است دست به سرکشی بزند. این اتفاق به ویژه در کودکان کوچک‌تری می‌افتد که احساس می‌کنند خواهر و برادرهای بزرگ‌ترشان در چشم والدین موفق‌تر هستند.
پیشنهاد‌هایی برای مقابله با کمال‌گرایی
والدین بایستی زمانی که فرزندانشان با شکست مواجه می‌شوند، به بهترین نحو آن‌ها را تشویق و حمایت کنند؛ چرا که در این صورت آن‌ها درک خواهند کرد که چنانچه شکست بخورند باز هم در چشم والدین خویش دوست‌داشتنی خواهند بود؛ بنابراین بدون آن که نگران از دست دادن تائید و محبت عزیزان خود باشند در مسیر پیشرفت جلو خواهند رفت و دست به تجربیات جدید خواهند زد.