شيعه در روايات
شيعه در روايات
منبع:سايت انديشه قم
1. عَنِ النَّبِيِّ ـ صلي الله عليه و آله ـ قالَ: يا عَلِيُّ أنْتَ وَ شِيعَتُكَ فِي الْجَنَّه. «الخطيب البغدادي، ج12، ص389 ـ حليه الاولياء، ابونعيم، ج4، ص329ـ في ظلال نهج البلاغه، ج1، ص123 ـ الهيثمي في مجمعه، ج9، ص173»
پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود: يا علي! جنّت، سراي تو و شيعيان تو است.
2. قالَ النَّبِيُّ ـ صلي الله عليه و آله ـ: إنَّ اللهَ لَهُ الْحَمْدُ، عَرَضَ حُبَّ عَلِيٍّ وَ فاطِمَه، وَ ذُرّيَّتِهما عَلي الْبَرِيَّه فَمَنْ بادَرَ مِنْهُمْ بِالإجابَه جَعَلَ اللهُ مِنْهُمْ الرُّسُلَ، وَ مَنْ أجابَ بَعْدَ ذلِكَ جَعَلَ مِنْهُمْ الشِّيعَه وَ إنَّ اللهَ جَمَعَهُمْ فِي الْجَنَّه. «احقاق الحق، ج9، ص191»
پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود: خداوند كه حمد وستايش بر او باد دوستي علي و فاطمه و ذريه آن دو را بر همه انسان ها عرضه داشت اول كساني كه آن را پذيرفته اند به عنوان رُسُل (رسولان) انتخاب شدند و پس از آنان، كساني كه آن را پذيرفته به عنوان «شيعه» برگزيده شدند و خداوند در بهشت همه آنان را جمع خواهد كرد.
3. عَنْ أبِي جَعْفَرٍ ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ أنّهُ قال: لِيُهْنِئَكُمْ ـ الإسْمُ ـ قُلْتُ وَ ما هُوَ جُعِلْتُ فِداكَ؟ قالَ: الشِّيعَه، قيلَ إنَّ النّاسَ يُعَتِّرُونَنا بِذلِكَ، قالَ: أما تَسْمَعُ: «وَ إنْ مِنْ شِيعَتِهِ لِإبْراهيمَ»، وَ قَوْلُهُ تَعالي: «وَ اسْتَغاثَهُ الَّذيِ مِنْ شِيعَتِهِ عَلَي الّذي هُوَ مِنْ عَدُوِّهِ فَلْيُهنَئكُمْ الْاِسْمُ. «تفسير قمّي، ج2، ص228»
امام باقر ـ عليه السلام ـ فرمود: اين نام بر شما گوارا و مبارك باشد، گفتم: كدام نام؟ فرمودند: «شيعه» ـ شخصي گفت: ما را به اين نام تحقير مي كنند، امام پاسخ داد: مگر قرائت نكردي: «و ان من شيعته لابراهيم»(در ذيل سوره صافات) و «استغاثه الذي من شيعته علي الذي هو من عدوه» (الإستيعاب، ج3، ص40) پس مبارك باشد اين اسم بر شما.
4. عَنْ جابِرِ بْنِ سَمَرَه يَقُولُ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ ـ صلي الله عليه و آله ـ يَقُولُ لا يَزالُ الإسْلامُ عَزِيزاً إلي إثْنَيْ عَشَرِ خَلِيفَه ثُمَّ قالَ كَلِمَه لَمْ اسْمَعْها فَقُلْتُ لِأبِي ما قالَ؟ فقال كُلُّهُمْ مِنْ قُرَيْشٍ. «صحيح مسلم، ج6، ص2»
جابر بن سمره مي گويد: از پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ شنيدم كه فرمود: هميشه، عزت و سربلندي اسلام و (مسلمين) به دوازده امام و جانشين من بستگي دارد (و افزود:) همه آنان از قريش هستند.
5. عَنْ ابْنِ عَساكِرَ فِي تارِيخِهِ عَنْ عاصِمٍ بْنِ ضَمْرَه عَنْ أمِيرِ الْمُؤمِنِينَ ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ قالَ: قالَ رَسُول اللهِ ـ صلي الله عليه و آله ـ: مَثَلِي وَ مَثَلُ عَلِيٍّ مَثَلُ شَجَرَه أنا أصْلُها وَ عَلِيٌّ فَرْعُها وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ ثَمَرُها وَ الشِّيعه وَرَقُها فَهَلْ يَخْرُجُ مِنْ الطَّيِّبِ إلّا الطَّيِّبُ وَ أنا مَدِينَه الْعِلْمِ وَ عَلِيٌّ بابُها فَمَنْ أرادَها فَلْيَأتِها مِنْ بابِها. «تاريخ دمشق، ابن عساكر، ج2، حديث 999، ص00»
پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود: مَثَل من و علي ـ عليه السلام ـ(امير المؤمنين) مَثَل درختي است كه من ريشه و ساقه و علي شاخه آن و حسن و حسين ـ عليهما السلام ـ ميوه آن درخت و شيعه برگ هاي آن درخت را تشكيل مي دهند، (و سپس افزود) آيا از اصل و ريشه پاك جز ميوه پاك انتظار مي رود؟ و من شهر علم و دانش هستم و علي ـ عليه السلام ـ درب آن است، پس كسي كه خواست به شهر علم دست يابد، بايد، از درب آن وارد شود.
6. عَنْ أمِير الْمؤمِنِينَ ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ : يا نَوْفُ: أتَدْرِي يا نَوْفٌ مَنْ شِيعَتِي؟ قالَ: لا واللهِ ، قالَ: شِيعَتِي الذُّبَّلُ الشِّفاهُ، الْخُمَّضُ الْبُطُونِ، الَّذينَ تُعْرَفُ الرُّهبانِيَّه فِي وُجُوهِهِمْ رُهْبانُ الَّيْلِ و اُسْدٌ بِالنَّهارِ. «بحارالانوار، ج78، ص95، «نهج البلاغه»»
امير المؤمنين ـ عليه السلام ـ به نوف بكالي فرمود: اي نوف! آيا مي داني كه شيعه من كيست؟ نوف گفت: خير، امام فرمود: لب هاي شيعه من گواه بر ذكر و ياد خداي اوست، شكم وي گواه پرهيز از شكم پرستي است و نيز عدم وابستگي به دنيا را سيماي آنان گواهي مي دهد، آنان عابدان شب زنده دار و شير مردان روزاند.
7. قالَتْ فاطِمَه ـ عَلَيْها السَّلامُ ـ : إنَّ شِيعتُنا مِنْ خِيارِ أهْلِ الْجَنَّه ... . «لئالي الاخبار، ج5، ص163»
حضرت زهرا ـ عليها السلام ـ فرمود: شيعيان ما بهترين جنت نشينان هستند.
8. قالَ رَجُلٌ لِلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍ ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ : إنَّي شِيعَتُكُمْ! فقالَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ يا عَبْدَ اللهِ إنْ كُنْتَ لَنا فِي أوامِرِنا وَ زَواجِرِنا مُطِيعاً فَقَدْ صَدَقْتَ، وَ إنْ كُنْتَ بِخِلافِ ذلِكَ فَلا تَزِدْ فِي ذُنُوبِكَ بِدَعْواكَ مَرْتَبَه شَرِيفَه لَسْتَ مِنْ أهْلِها لا تَقُل أنا مِنْ شِيعَتِكُمْ وَ لكِنْ قُلْ: أنا مِنْ مَوالِيكُمْ وَ مُحِبِّيكُمْ وَ مُعادِي أعْدائِكُمْ وَ أنْتَ فِي خَيْرٍ إلي خَيْرٍ. «لئالي الاخبار، ج5، ص157»
در حديث آمده است مردي به حسن بن علي ـ عليه السلام ـ گفت: من شيعه و پيرو شما هستم، امام فرمود: اي بنده خدا اگر در برابر «اوامر» و «نواهي» ما مطيع باشي در ادعايت صادق هستي و اگر اين چنين نيستي با اين ادعايت بر گناهان خودافزوده اي و وقتي كه در اين مرتبه قرار نداري ادعاي آن را نيز بر زبان مياور كه دروغ است و بر گناهان خود افزوده اي، پس نگو من شيعه شما هستم، ولي بگو: من يكي از دوستداران شمايم و با دشمنان شما دشمنم و دراين صورت به خير و نيكي خواهي بود و به سوي خير و نيكي نيز خواهي رفت.
9. عَنْ عُمَرِ بْنِ أبِي مِيْثَمْ قالَ: سَمِعْتُ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلي ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ يَقُولُ: ما أحَدٌ عَلي مِلَّه إبْراهيمَ إلّا نَحْنُ وَ شِيعَتَنا. و سايِرُ النّاسِ مِنْها بُرَآءُ. «نور الثقلين، ج3، ص94»
عمر بن أبي ميثم مي گويد: از امام حسين ـ عليه السلام ـ شنيدم كه فرمود: هيچ كس بر ملت ابراهيم نيست مگر ما و شيعيان ما، و ديگران از آن بيگانه اند.
10. عَنِ الْاِمامِ السَّجادِ عَلِيِ بْنِ الْحُسَيْنِ زَيْنَ الْعابِدِينَ ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ قالَ: إنَّما شِيعَتُنا يُعْرَفُونَ بِعِبادَتِهِم ... الْمُسَبِّحُونَ إذا سَكَتَ النَّاسُ وَ الْمُصَلُّونَ إذا نامَ النّاسُ وَ الْمَحْزُونُونَ إذا فَرِحَ النَّاسُ يُعْرَفُونَ بِالزُّهدِ وَ كَلامُهُمْ الرَّحْمَه وَ تَشاغُلُهُمْ بالْجَنَّه. «نور الثقلين، ج3، ص94»
امام سجاد ـ عليه السلام ـ فرمود: شيعيان ما از راه عبادت شناخته مي شوند، آنان اهل تسبيح و ذكرند حتي آن گاه كه ديگران ساكت باشند و نماز گزارانند آن گاه كه ديگران در خوابند و از درون محزونند (دلخوش به دنيا نيستند) آن گاه كه ديگران بر اثر سرگرمي به دنيا فرحناكند، شيعيان با زهد شناخته مي شوند، گفتارشان رحمت است و شغل و كردار آنان جنَّت است.
11. عَنِ الْباقِرِ ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ قالَ: نَحْنُ وَ شِيعَتُنا إصْحابُ الْيَمِينِ. «بحارالانوار، ج24، ص9»
امام باقر ـ عليه السلام ـ فرمود: ما و شيعيان ما، اصحاب يمين مي باشيم.
12. عنِ الصّادِقِ ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ قالَ: شِيعَتُنا خُلِقُوا مِنْ فاضِلِ طِينَِتِنا وَ عُجِنُوا بِماءِ وَلايَتِنا يَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا و يَفْرَحُونَ لِفَرَحِنا. «شجره طوبي، ج1، ص3»
امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمود: شيعيان ما از بقيه خميرمايه اوليه آفريش ما آفريده شده اند ولايت ما در سرشت آنان عجين گشته است و آنان با خوشي ما خوشحال و با ناراحتي ما ناراحتند.
13. عَنْ مُوسي بْنِ جَعْفَرٍ ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ قالَ: يا مَعْشَرَ الشِّيعَه إنَّكُمْ قَدْ عاداكُمْ الْخَلْقُ فَتَزَيَّنُوا لَهُمْ بِما قَدَرْتُمْ عَلَيْهِ. «وسائل، ج3، ص245»
امام هفتم ـ عليه السلام ـ فرمود: شيعيان ما! شما ملتي هسيد كه دشمنان بيشماري در كمين شما است، اي گروه شيعه شما از دشمنان ما روي گردانيد و با آنان دشمن هستيد پس خود را بياراييد.
14. عَنْ الإمامِ الرِّضا ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ : شِيعَتُنا الْمُسَلِّمُونَ لِأمْرِنا الْآخِذُونَ بِقَولِنا، الْمُخالِفُونَ لِأعْدائِنا فَمَنْ لَمْ يَكُنْ كَذالِكَ فَلَيْسَ مِنّا. «وسائل الشيعه، ج18، ص83، حديث 25»
امام هشتم ـ عليه السلام ـ فرمودند: شيعه ما كساني هستند كه در برابر «امر» ما تسليم اند به «قول» ما گردن مي نهند و با دشمنان ما مخالف هستند و افزود پس كسي كه اين چنين نباشد او از ما نيست.
15. عَنْ أبِي جَعْفَرٍ الثّاني ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ : عَنِ النَّبِيِّ ـ صلي الله عليه و آله ـ قال: حُبِّي وَ حُبُّ أهْلِ بَيْتِي وَ شِيعَتِهِمْ وَ أنْصارِهِمْ فِي قُلُوبِ الْمَلائِكَه. «نور الثقلين، ج3، ص129»
امام دهم ـ عليه السلام ـ از پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ نقل كرد كه آن حضرت فرمود: محبّت من و اهل بيت من و شيعيان و ياران آن ها در دل هاي فرشتگان نهفته است.
16. قالَ الْاِمامُ الْعَسْكَرِيُّ ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ : قالَ رَجُلٌ لِرَسُولُ اللهِ ـ صلي الله عليه و آله ـ: فُلانٌ يَنْظُرُ إلي حَرَمِ جارِهِ وَ إنْ أمْكَنَهُ مُواقَعَه حَرامٍ لمْ يَضِقْ عَنْهُ فَغَضِبَ رَسُولُ اللهِ ـ صلي الله عليه و آله ـ وَ قالَ: إئْتُونِي بِهِ، فَقالَ رَجُلٌ آخَرُ: يا رَسُولُ اللهِ إنّهُ مِنْ شِيعَتِكَ وَ مِمَّنْ يَعْتَقِدُ مُوالاتِكَ وَ مُوالاه عَلِيٍّ ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ وَ يَتَبَرَّءُ مِنْ أعْدائِكُمْ، فَقالَ رَسُولُ اللهِ ـ صلي الله عليه و آله ـ: لا تَقُل إنَّهُ مِنْ شِيعَتِنا فَإنَّهُ كِذْبٌ، إنَّ شِيعَتَنا مَنْ شَيَّعَنا وَ تَبِعَنا فِي أعْمالِنا وَ لَيْسَ هذا الّذي ذَكَرْتَهُ فِي هذا الرَّجُلِ مِنْ أعْمالِنا.
«لئالي الاخبار، ج5، ص157 ـ ميزان الحكمه، ج5، ص237»
امام حسن ـ عليه السلام ـ فرمود: مردي به پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ گفت: فلان كس به همسر همسايه خود چشم مي دوزد و اگر امكان عمل نامشروع دست دهدكوتاهي نمي كند، پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ غضبناك شد و فرمود: او را حاضر كنيد، مردي كه در كنار پيامبر بود گفت: يا رسول الله او از شيعيان شما است و به علي (إمير المؤمنين) ـ عليه السلام ـ عشق مي ورزد و از دشمنان ما بيزاري مي جويد. پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود: نگو كه چنين كسي از شيعيان ما است، او دروغگو است زيرا شيعيان ما آن هايي هستند كه همگام با ما و پيرو ما در اعمال باشند.
17. عَنْ أمِيرِ الْمُؤمِنِينَ ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ قالَ: إخْتَبِرُوا شِيعَتي بِخِصْلَتَيْنِ فاِنْ كانَتا فِيهِمْ فَهُمْ شِيعَتِي: مُحافَظَتُهُمْ عَلي أوْقاتِ الصَّلَواتِ وَ مُواساتُهُمْ مَعَ إخْوانِهِمْ الْمُؤْمِنِينَ بِالْمالِ وَ إنْ لَمْ تَكُونا فِيهِمْ فَاغْربْ ثُمَّ اَغْرَبْ. «جامع الاخبار، فصل 19»
امير المؤمنين ـ عليه السلام ـ فرمود: شيعيان مرا به دو خصلت امتحان كنيد كه اگر داراي اين دو خصلت بودند شيعهاند: اهمّيّت به نماز در اوّل وقت و دستگيري برادران ديني خود با مال، اگر اين دو در آن ها نبود، از ما دورند و دورند و دورند!
18. عِنِ الصَّادِقِ ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ قالَ: إمْتَحِنُوا شِيعَتَنا عِنْدَ ثَلاثٍ: عِنْدَ مَواقِيتِ الصَّلاه كَيْفَ مُحافِظَتُهُمْ عَلَيْها، وَ عِنْدَ أسْرارِهِمْ كَيْفَ حِفْظِهِمْ لَها، عِنْدَ عَدُوِّنا، وَ إلي أمْوالِهِمْ كَيْفَ مُواساتِهِمْ لِإخْوانِهِمْ فِيها. «خصال صدوق، ج1، ص103»
امام صادق ـ عليه السلام ـ مي فرمايد: شيعيان و پيروان ما را در سه مسئله امتحان كنيد: اهمّيّت به اوقات نماز كه آيا اوّل وقت نماز را بر پا مي دارند يا خير، حفظ اسرار يعني در حفظ اسرار و مسائل محرمانه كوشا هستند يا خير، و از حيث توانمندي هاي مالي يعني آيا در مال خود براي برادران ديني سهمي قائلند و دست آن ها را مي گيرند يا خير.
وَ عَنِ النَّبِيِّ ـ صلي الله عليه و آله ـ قالَ: مُرُوَّتُنا أهْلَ الْبَيْتِ الْعَفْوُ عَمَّنْ ظَلَمَنا وَ إعْطاهُ مَنْ حَرَمَنا. «سنن النبي ـ صلي الله عليه و آله ـ، علامه طباطبايي.ص307»
پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود مروت ما أهل بيت ايجاب مي كند تا در برابر كسي كه به ما ستم روا داشته است عفو كنيم و به كسي كه ما را محروم ساخته احسان كنيم.
19. وَ فِي الْحَدِيثِ: شِيعَتُنا أهْلُ الْهُدي وَ أهْلُ التُّقي وَ أهْلُ الْخَيْرِ وَ أهْلُ الْخَيْرِ وَ أهْلُ الإيمانِ وَ إهْلُ الفَتْحِ وَ الظَّفَرِ. «روضه المتقين، ج12، ص78»
در حديث آمده است: شيعيان ما أهل هدايت و تقوي و أهل خير و نيكي و أهل ايمان و أهل فتح و ظفرند.
20. عَنِ الْباقِرِ ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ قالَ: فَوَ اللهِ ما شِيعَتُنا إلّا مَنِ اتَّقِي اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أطاعَهُ وَ ما كانُوا يُعْرَفُونَ يا جابِرُ إلّا بِالتَّواضُعِ وَ التَّخَشُّعِ وَ اَداءَ الْآمانَه وَ كَثْرَه ذِكْرِ اللهِ، وَ الصُّومِ وَ الصَّلاه وَ الْبِرِّ بِالْوالِدَيْنِ وَ التَّعَهُّدِ لِلْجَيْرانِ مِن الْفُقَراءِ وَ أهْلِ الْمَسْكَنه وَالْغارِمِينَ وَ الْأيْتامِ، وَ صِدْقِ الْحَدِيثِ وَ تَلاوَه الْقُرآنِ وَ كَفَّ الْألْسُنِ عَنِ النّاسِ إلّا مِنْ خَيرٍ، وَ كانُوا اُمَّه عَشائِرُهُمْ قالَ جابِرُ: فَقُلْتُ: يابْن رَسُولِ اللهِ ما نَعْرِفُ الْيَوْمَ أحَداً بِهذِهِ الصِّفَه، فَقالَ: يا جابِرُ لا يَذْهَبَنَّ بِكَ الْمَذاهِبُ حَسَبَ الرَّجُلَ أنْ يَقُولَ: اُحِبَّ عَلِيَّاً وَ أتَوَلّاهُ، ثُمَّ لا يَكُونُ مَعَ ذلِكَ فَعّالاً فَلَوْ قالَ: إنِّي اُحِبُّ رَسُولِ اللهِ؛ فَرَسُولُ اللهِ خَيْرٌ مِنْ عَلِيٍّ ثُمَّ لا يَتْبِعُ سَرِيرَتَهُ وَ لا يَعْمَلُ بِسُنَّتِهِ ما نَفَعَهُ حُبُّهُ إيّاهُ شَيْئاً. «روضه المتقين، ج12، ص78، تحف العقول، ص215»
امام باقر ـ عليه السلام ـ فرمود: به خدا قسم شيعه ما نيست مگر كسي كه داراي تقوي است و تنها از خدا اطاعت كند، اي جابر آن ها را نمي شناسي مگر از راه تواضع، خشوع، امانت داري، هميشه به ياد خدا بودن، روزه داري، نماز، نيكي به پدر و مادر، پايبندي به اخلاق حسنه احترام به همسايه و توجه به فقراء، درماندگان، در سفر ماندگان و يتيمان، راستگويي، تلاوت قرآن، خويشتن داري، و پرهيز از مردم آزاري و در زندگي أمين و درستكارند. جابر گفت: امروز من كسي را به اين صفات نمي بينم، امام فرمود: اي جابر وجود خط مشي هاي گوناگون در جامعه و از اين كه تنها بعضي به راه صحيح روي آورده اند، موجب غرور تو نشود و به اين نكته بينديشي كه تو دوستدار علي هستي اگر كسي بگويد من علي ـ عليه السلام ـ را دوست دارم و پيرو او هستم ولي قدمي در اين صراط بر ندارد، او حتي بگويد من پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ را دوست دارم و رسول خدا بهتر از علي ـ عليه السلام ـ است، ولي تابع سيره او نباشد و در عمل به سنت او پايبند نباشد، هيچ نفعي از اين دوستي، (دوستي علي و پيامبر) نمي برد.
21. وَ عنِ الْباقِرِ ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ قالَ: فَمَنْ كانَ مِنْكُمْ مُطِيعاً للهِ يَنْفَعُهُ وَلايَتُنا وَ مَنْ كانَ مِنْكُمْ عاصِياً للهِ لَمْ تَنْفَعْهُ وَلايَتُنا، و قالَ: ... وَ مَنْ كانَ اللهُ مُطِيعاً فَهُوَ لَنا وَلِيٌّ وَ مَنْ كانَ للهِ عاصِياً فَهُوَ لَنا عَدُوٌّ وَ ما تَنالُ وَلايَتُنا إلا بالْعَمَلِ وَ الْوَرَعِ. «روضه المتقين، ج12، ص80، صدوق، مجلس»
امام باقر ـ عليه السلام ـ فرمود: از شما «شيعيان» كسي كه مطيع خدا باشد، دوستي ما براي او سودمند است و كسي كه عاصي است حب و دوستي ما براي او سودي نخواهد داشت و نيز فرمود: كسي كه مطيع (بي چون و چراي) خدا است او دوست ما است و كسي كه نسبت به دستورات خدا عاصي باشد او دشمن ماست و به دوستي و ولايت ما نمي رسد كسي جز از راه «عمل» و «پرهيزكاري».
22. قالَ أمِيرِ الْمُؤمِنِينَ ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ : شِيعَتُنا الْمُتَباذِلُونَ فِي وِلايَتِنا إذا غَضِبُوا لَمْ يَظْلِمُوا. «كافي، باب المؤمن و علاماته، ص237»
امير المؤمنين ـ عليه السلام ـ فرمود: شيعيان ما آن هايي هستند كه بذل و بخشش آنان، بر مبناي ولايت ما صورت مي پذيرد (ما را معيار اعمال نيك خود مي دانند) و افزود: هنگامي كه آن ها به خشم آمدند (از حق منحرف نگشته و) به ظلم روي نمي آورند.
23. قالَ أبُو عَبْدِ اللهِ ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ : إنَّ اللهَ تَبارَكَ وَ تَعالي زَيَّنَ شِيعَتَنا بِالْحِلْمِ و غَناهُمْ بِالْعِلْمِ لِعِلْمِهِ بِهِمْ قَبْلَ أنْ يَخْلُقَ آدَمَ ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ . «ثواب الاعمال، صدوق، باب الشيعه»
امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمود: خداوند متعال، شيعيان ما را به صفت حلم و بردباري زينت بخشيد و در پوششي از علم و آگاهي آنان را مزيّن ساخت حتّي قبل از آن كه خلقت جد ما آدم صورت پذيرد.
24. عَنْ أبِي عَبْدِ اللهِ ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ قالَ: وَ اللهِ لا يُحِبُّنا مِنَ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ إلّا أهْلُ الْبُيُوتاتِ وَ الشَّرَفِ وَ الْمَعْدَنِ وَ لا يٌبْغِضُنا مِنْ هؤُلاء إلا كُلُّ دَنَسٍ مُلْصَقٍ. «مشكاه الأنوار، باب الشيعه»
امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمود: به خدا سوگند دوست ندارد ما را از عرب و عجم مگر مردم با شرافت و اصيل و ريشه دار و با ما دشمن نيست مگر مردم پست و بي شخصيت.
25. عَنِ الْاِمامِ الصَّادِقِ ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ قالَ: يا مَعْشَر الشِّيعَه إنَّكُمْ قَدْ نُسِبْتُمْ إلَينا كُونُوا لَنا زَيْناً وَ لا تَكُونُوا عَلَيْنا شَيْناً. «ميزان الحكمه، ج71، ص310»
امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمود: اي گروه شيعيان، شما به ما منسوب هستيد پس مايه زينت ما باشيد و باعث آبرو ريزي ما نباشيد.
26. عَنِ الصّادِقِ ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ قالَ: كَذِبَ مَنْ زَعَمَ أنَّهُ مِنْ شِيعَتِنا وَ هُوَ مُمْتَسِّكٌ بِعُرْوه غَيْرِنا. «وسائل الشيعه، ج 18، ص8، حديث 26، و ص85 صفات الشيعه، ص45، الحكم الزهره، صابري، ص238»
امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمود: كسي كه به رهبري غير ما گردن نهد او در ادّعاي شيعه بودند خود دروغگو است.
27. عَنِ الْاِمامِ الصّادِقِ ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ قالَ: إنّا صُبَّرٌ وَ شِيعَتُنا أصْبَرُ مِنّا، قُلْتُ: جُعِلْتُ فِداكَ، كَيفَ صارَ شيعَتُكُمْ أصْبَرُ مِنْكُمْ؟ قالَ لِأنّا نَصْبِرُ عَلي ما نَعْلَمُ و شِيعَتُنا يَصْبِرُونَ عَلي ما لا يَعْلَمُونَ. «بحارالانوار، ج71، ص80، 71»
امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمود: ما صابر هستيم ولي شيعيان ما از ما صابرترند، راوي مي گويد: پرسيدم فدايت شوم چگونه شيعيان شما از شما صابرترند؟ امام پاسخ داد ما صبر مي كنيم در حالي كه از پاداش برتر صابران آگاهيم ولي شيعيان ما همچون ما صبر مي كنند در حالي كه از پاداش آن آگاهي ندارند.
28. عَنْ أبِي عَبْدِ اللهِ ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ إنَّهُ قالَ لِأبِي بَصيرٍ: يا أبا مُحَمَّدٍ لَقَدْ ذَكَرَكُمُ فِي كِتابِه، فَقالَ: «إنَّ عِبادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ مِن سُلْطانٍِ» وَ اللهُ ما أرادَ بِهذا إلّا الْأئِمَّه عَلَيْهِمُ السَّلامُ وَ شِيعَتَهمْ.
«نور الثقلين، ج3، ص16»
امام صادق ـ عليه السلام ـ به ابي بصير فرمود: خداوند از شما شيعيان در كتاب خود ياد كرده است و فرموده: البته بر بندگان شايسته ام ابليس را تسلطي نيست، به خدا سوگند كه آن ها جز ائمه معصومين ـ عليهم السلام ـ و شيعيان آن ها نيستند.
29. عَنْ مُوسي بْنِ جَعْفَرٍ ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ قالَ: مَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ أن يَصِلَنا فَلْيَصِلْ فُقَراءَ شِيعَتِنا وَ مَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ أنْ يَزورَ قُبُورُنا فَلْيَزُرْ قُبُورَ صَلْحاءِ أخوانِنا. «وسائل الشيعه، ج6، ص332،333»
كسي كه به ما دسترسي ندارد و نمي تواند به ديدن ما نائل آيد به ديدار فقراء شيعه (و به دستگيري آنان) بپردازد و كسي كه استطاعت زيارت قبر ما را ندارد به زيارت قبر صالحان از شيعه ما بشتابند.
30. عَنِ الصَّادِقِ ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ قالَ: أيُّما رَجُلٍ مِنْ شِيعَتِنا أتي رَجُلاً مِنْ إخْوانِهِ فَاسْتَعانَ بِهِ فِي حاجَتِهِ فَلَمْ يَعِنْهُ وَ هُوَ يَقْدِرُ إلّا ابْتَلاهُ اللهُ بِأنْ يَقْضِيَ حَوائِجَ عِدَّه مِنْ أعْدائِنا. «وسائل الشيعه، ج 11، ص598»
امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمود: هر كس از شيعيان ما در برابر يكي از برادران خود، اظهار حاجت كند و او در حالي كه مي تواند به دست گيري او بپردازد، كوتاهي نمايد خداوند او را مبتلا مي كند به بر آوردن حاجت دشمنان ما.
31. عَنِ الرِّضا ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ قالَ: مَنْ عادي شِيعَتَنا فَقَدْ عَاداناه وَ مَنْ والاهُمْ فَقَدْ والانا لِأنَّهُمْ خُلِقُوا مِنْ طينَتِنا مَنْ أحَبَّهُمْ فَهُوَ مِنّا وَ مَنْ أبْغَضَهُمْ فَلَيْسَ مِنّا. «عيون اخبار الرضا»
امام رضا ـ عليه السلام ـ فرمود: كسي كه با شيعيان ما دشمني نمايد با ما دشمني ورزيده است و كسي كه با آنان دوست باشد با ما دوست است زيرا (شيعيان) از طينت ما خلق شده اند و كسي كه اينان را دوست مي دارد با ماست و كسي كه با اينان دشمن است از ما نيست.
32. قالَ الرِّضا ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ : مَنْ رَدَّ عَلَيْهِمْ فَقَدْ رَدَّ اللهَ، مَنْ طَعَنْ عَلَيْهِمْ فَقَدْ طَعَنَ اللهَ، لِأنَّهُمْ عِبادُ اللهِ حقّاً و أوْليائِهِ صِدْقاً و إن أحَدَهُمْ لَيَشْفَعَ فِي رَبِيعَه وَ مُضِرٍ فَيُشْفَعَهُ اللهُ فِيهِمُ لِكَرامَتِهِ عَلي اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ . «وسائل الشيعه، ج 11، ص441»
امام هشتم ـ عليه السلام ـ فرمود: كسي كه شيعه را رد كند (قبول نداشته باشد) چنان است كه خدا را رد كرده است و كسي كه به آنان توهين روا بدارد به خدا توهين كرده است زيرا كه آنان بنده راستين خدا هستند و دوستدار واقعي اويند. به خدا قسم هر يك از اينان اگر به عدد قبيله ربيعه و قبيله مضر را شفاعت كنند خدا شفاعت آنان را مي پذيرد.
33. عَنْ مَسْعَدَه بْنِ صَدَقَه قالَ: سَألَ رَجُلٌ أبا عَبْدِ اللهِ ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ عَنْ قَوْمٍ مِنَ الشِّيعَه يَدْخُلُونَ فِي أعمالِ الْسُّلْطانِ وَ يَعْمَلُونَ لَهُمْ وَ يُحِبُّونَهُمْ و يُوالُونَهُمْ، قالَ لَيْسَ هُمْ مِنَ الشِّيعَه وَ لكِنَّهُمْ مِنْ اُولئكَ. «تفسير قمي، ج1، ص176»
مسعده بن صدقه مي گويد: مردي به امام صادق ـ عليه السلام ـ گفت: بعضي از شيعيان به انجام اعمال و كردار (طاغوتي و ) شاهانه دست مي زنند و از عمّال آنان اند و درخواست هاي آنان را اجابت مي كنند و به دوستي و اطاعت آنان مي پردازند. امام ـ عليه السلام ـ پاسخ داد: آنان «شيعه» نيستند و در زمره آنان اند.
34. عَنْ مُعاوِيَه بْنِ عَمّارٍ: عَنِ الْإمامِ الصّادِقِ قُلْتُ لَهُ ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ : رَجُلٌ راوِيَه لِحَدِيثِكُمْ يَبُثَّ ذلِكَ فِي النّاسِ وَ يَشُدَّهُ فِي قُلُوبِ شِيعَتِكُمْ و لَعَلَّ عابِداً مِنْ شِيعَتِكُمْ لَيْسَتْ لَهُ هذِهِ الرِّوايَه، أيُّهُما أفْضَلُ؟ قالَ الرّاوِيَه لِحَدِيثِنا يَشُدُّ بِهِ قُلُوبُ شِيعَتِنا أفْضَلُ مِنْ ألْفِ عابِدٍ. «اصول كافي، ج1، ص33، معالم الدين، ص14، وسائل الشيعه، ج 18، ص53، حديث1»
معاويه بن عمار مي گويد: به امام صادق ـ عليه السلام ـ گفتم: شخصي احاديث و احكام شما را در ميان مردم تبليغ مي كند و در دل شيعيان شما آن ها را جاي مي دهد و مردي هم از شيعيان شما تنها به عبادت مي پردازد كدام يك از اين دو برترند؟ امام پاسخ داد: كسي كه احاديث ما را در دل شيعيان ما جاي مي دهد از هزار عابد برتر است.
35ـ قال الامام العسكري لِشيعتِه ـ عليه السلام ـ : اِتقوا اللهَ و كونو زيناً لنا و لا تكونوا شيناً، جَرُّو اِلينا كُلَّ مودَه و ادفعو عَنّا كُلَّ قبيحٍ فَانه ماقيل فينا مِن حُسُن فنحن اهلُه و ما قيل فينا من سوءٍ فما نَحن كذالك ... . «بحارالانوار، ج 68، ص416»
امام عسكري ـ عليه السلام ـ به شيعيانش فرمودند: تقواي الهي را رعايت كنيد و مايه زينت و افتخار ما باشيد نه سبب ننگ و شرم. هر مودت و دوستي را به سوي ما جلب كنيد و از ما در برابر هر زشتي دفاع كنيد، زيرا هرچه از زيباييها درباره ما گفته شود ما اهل آن هستيم و هرچه از بديها درباره ما گفته شود ما چنين نيستيم.
36. قالَ أمِيرِ الْمُؤمِنِينَ ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ لِقَنْبَرَ: يا قَنْبَرُ اَبْشِر و بَشِّر وَ اسْتَبْشِرْ فَوَ اللهِ لَقَدْ ماتَ رَسُولُ اللهِ ـ صلي الله عليه و آله ـ وَ هُوَ عَلي اُمَّتِهِ ساخِطٌ إلّا الشِّيعَه (و هو ساخط علي جميع الامه الا الشيعه) «مشكاه الانوار، ص93»
امير المؤمنين ـ عليه السلام ـ به قنبر فرمود: اي قنبر بشارت باد تو را و بشارت ده به ديگران و خوشحال باش كه پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ از دنيا رفت در حالي كه بر امت خود خشمناك و ناراحت و آزرده خاطر بود جز از شيعه.
37. عَنْ أبِي عَبْدُ اللهِ ـ عَلَيْهِ السَّلامُ ـ : ألا وَ إنَّ لِكُلِّ شَيْءٍ جَوهَراً و جَوهَرُ وُلْدِ آدَمَ مُحَمَّدٌ ـ صلي الله عليه و آله ـ وَ نَحْنُ وَ شِيعَتُنا بَعدنا حبَّذا شيعَتَنا ما أقْرَبَهُمْ مِنْ عَرْشِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أحسَنُ صُنْعِ اللهِ إلَيهِمْ يَوْمَ القِيامَه وَ اللهِ لَوْ لا أنْ يَتَعاظَمَ النّاسُ ذلِكَ أوْ يُدْخِلَهُمْ زَهْوٌ لَسَلَّمَتْ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَه قُبُلاً وَ اللهِ ما مِنْ عَبْدٍ مِنْ شِيعَتِنا يَتْلُو الْقُرآنَ فِي صلاتِهِ قائِماً غَيْرَ صلاه إلا وَ لَهُ بِكُلِّ حَرْفٍ عَشْرَ حَسَناتٍ وَ إنْ للصَّامِتِ مِنْ شيعَتِنا لَأجْرُ مَنْ قَرَأ الْقُرآنَ مِمَّنْ خالَفَهُ وَ اللهِ عَلي فَرْشِكُمْ نِيامٌ لَكُمْ أجْرُ الْمُجاهِدِينَ وَ أنْتُمْ وَ اللهِ فِيِ صلاتِكُمْ لَكُمْ أجرُ الصَّافِينَ فِي سَبِيلِهِ؛ أنْتُمْ وَ اللهِ الَّذِينَ قالَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ: «و نَزَعْنا ما فِي صُدُورِهِم مِنْ غِلٍّ إخْواناً عَلي سُرُرٍ مُتَقابِلِينَ» إنّما شِيعَتُنا أصْحابُ الْأرْبَعَه أعْيُنٍ: عَيْنانِ فِي الرَّأسِ و عَيْنانُ فِي الْقَلْبِ ألا و إنَّ الْخَلائِقَ كُلُّهُمْ كَذالِكَ إلّا أنّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ فَتَحَ ابْصارَكُمْ وَ اعْمي أبْصارُهُم. «ثواب الاعمال، صدوق، باب الشيعه»
امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمودند: آگاه باشيد كه به راستي هر چيزي را گوهري است و گوهر فرزندان آدم محمد ـ صلي الله عليه و آله ـ است و پس از آن حضرت، ما و شيعيان ما هستيم، خوشا بر شيعيان ما كه نزديكند به عرش خداي عز و جل، و چه نيكو است رفتار خداي عز و جل نسبت به آنان در روز قيامت. به خدا سوگند اگر بر مردم گران نمي آمد و خود شيعيان را خود بيني فرا نمي گرفت فرشتگان رو در رو به آن ها سلام مي كردند. به خدا سوگند هيچ بنده اي از شيعيان ما نيست كه قران را ايستاده در حال نماز بخواند جز آن كه در برابر هر حرفي از آن صد حسنه به او دهند و اگر نشسته در نماز قرآن بخواند به هر حرفي پنجاه حسنه به او دهند و شخص خموش از شيعيان ما ثواب قرآن خواندن مخالفين را دارد. به خدا سوگند در بستر خود خفته ايد و مزد مجاهدان (در راه خدا) را داريد و هنگامي كه در نماز هستيد ثواب صف بستگان در راه خدا را داريد شمائيد كه به خدا قسم آن كساني كه خداي عز و جل درباره شان فرمود: «كينه اي كه در سينه شان بود كنده ايم و برادرانه بر تخت ها رو به روي هم هستند.» (سوره حجر آيه 47) به راستي كه شيعيان ما چهار چشم دارند. دو چشم در سر، دو چشم در دل. آگاه باشيد كه همه اين طورند ولي خداي عز و جل چشم هاي شما را بينا كرده و چشم هاي آنان را كور كرده است.
38ـ قال رسول الله ـ صلي الله عليه و آله ـ لعليٍّ ـ عليه السلام ـ : السّابِقونَ إلي ظِلِّ الْعَرشِ يَومَ القيامَه طوبي لَهُم، قيلَ يا رسول اللهِ مَن هُم؟ قال: شيعَتكَ يا علي و مُحِبُّوهُم. «وسيله المال، حضرمي، ص 131»
پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ به علي ـ عليه السلام ـ فرمود: خوشا به حال آنان كه پيش از ديگران در روز قيامت زير سايه عرش سكنا ميگزينند. يكي از اصحاب پرسيد: اي رسول خدا آنان چه كساني هستند؟ حضرت (رو به علي ـ عليه السلام ـ كرد و) فرمود: اي علي شيعيان تو و دوستداران آنان.
39ـ قال رسول الله ـ صلي الله عليه و آله ـ : يا عَليُّ! لَوِاجْتَمَعَت اَهل الدُّنيا باَسرِها عَلي وِلايتِكَ لَما خَلَقَ اللهُ النّارَ، وَلكِن اَنتَ و شيعَتُكَ الفائِزوُنَ يَومَ القيامَه.
« مناقب خوارزمي، ص 67»
رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود: اي علي! اگر تمام دنيا ولايت تو را ميپذيرفتند اصلاً خداوند جهنم را نميآفريد، وليكن بدان كه فقط تو و شيعيانت رستگاران روز قيامت هستيد.
40. قال رَسُول الله ـ صلي الله عليه و آله ـ ستفرق امتي علي نيف و سبعين فرقه كلهم في النار الّا فرقه واحده، قيل من هم يا رسول الله؟ قال: ما انا عليه و اصحابي. «تفسير فخر رازي، ج1، تفسير سوره الفاتحه، ص214»
پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود: امت من به بيش از هفتاد گروه تقسيم خواهد شد كه همه آنان در آتش اند (در خط باطل قدم بر مي دارند) مگر يك دسته (و گروه)، پرسيدند كه اين گروه چه كساني هستند؟ پيامبر پاسخ داد: اينان كساني هستند كه در خط من و اصحاب من عمل، مي كنند (با توجه به حديث ثقلين كه مورد قبول همه فرق مسلمين است به دست مي آيد كه اصحاب راستين پيامبر همان كساني هستند كه به عترت پيامبر اقتداء مي كنند) يعني شيعه و فرقه ناجيه جز شيعه نيست.
پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود: يا علي! جنّت، سراي تو و شيعيان تو است.
پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود: خداوند كه حمد وستايش بر او باد دوستي علي و فاطمه و ذريه آن دو را بر همه انسان ها عرضه داشت اول كساني كه آن را پذيرفته اند به عنوان رُسُل (رسولان) انتخاب شدند و پس از آنان، كساني كه آن را پذيرفته به عنوان «شيعه» برگزيده شدند و خداوند در بهشت همه آنان را جمع خواهد كرد.
امام باقر ـ عليه السلام ـ فرمود: اين نام بر شما گوارا و مبارك باشد، گفتم: كدام نام؟ فرمودند: «شيعه» ـ شخصي گفت: ما را به اين نام تحقير مي كنند، امام پاسخ داد: مگر قرائت نكردي: «و ان من شيعته لابراهيم»(در ذيل سوره صافات) و «استغاثه الذي من شيعته علي الذي هو من عدوه» (الإستيعاب، ج3، ص40) پس مبارك باشد اين اسم بر شما.
جابر بن سمره مي گويد: از پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ شنيدم كه فرمود: هميشه، عزت و سربلندي اسلام و (مسلمين) به دوازده امام و جانشين من بستگي دارد (و افزود:) همه آنان از قريش هستند.
پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود: مَثَل من و علي ـ عليه السلام ـ(امير المؤمنين) مَثَل درختي است كه من ريشه و ساقه و علي شاخه آن و حسن و حسين ـ عليهما السلام ـ ميوه آن درخت و شيعه برگ هاي آن درخت را تشكيل مي دهند، (و سپس افزود) آيا از اصل و ريشه پاك جز ميوه پاك انتظار مي رود؟ و من شهر علم و دانش هستم و علي ـ عليه السلام ـ درب آن است، پس كسي كه خواست به شهر علم دست يابد، بايد، از درب آن وارد شود.
امير المؤمنين ـ عليه السلام ـ به نوف بكالي فرمود: اي نوف! آيا مي داني كه شيعه من كيست؟ نوف گفت: خير، امام فرمود: لب هاي شيعه من گواه بر ذكر و ياد خداي اوست، شكم وي گواه پرهيز از شكم پرستي است و نيز عدم وابستگي به دنيا را سيماي آنان گواهي مي دهد، آنان عابدان شب زنده دار و شير مردان روزاند.
حضرت زهرا ـ عليها السلام ـ فرمود: شيعيان ما بهترين جنت نشينان هستند.
در حديث آمده است مردي به حسن بن علي ـ عليه السلام ـ گفت: من شيعه و پيرو شما هستم، امام فرمود: اي بنده خدا اگر در برابر «اوامر» و «نواهي» ما مطيع باشي در ادعايت صادق هستي و اگر اين چنين نيستي با اين ادعايت بر گناهان خودافزوده اي و وقتي كه در اين مرتبه قرار نداري ادعاي آن را نيز بر زبان مياور كه دروغ است و بر گناهان خود افزوده اي، پس نگو من شيعه شما هستم، ولي بگو: من يكي از دوستداران شمايم و با دشمنان شما دشمنم و دراين صورت به خير و نيكي خواهي بود و به سوي خير و نيكي نيز خواهي رفت.
عمر بن أبي ميثم مي گويد: از امام حسين ـ عليه السلام ـ شنيدم كه فرمود: هيچ كس بر ملت ابراهيم نيست مگر ما و شيعيان ما، و ديگران از آن بيگانه اند.
امام سجاد ـ عليه السلام ـ فرمود: شيعيان ما از راه عبادت شناخته مي شوند، آنان اهل تسبيح و ذكرند حتي آن گاه كه ديگران ساكت باشند و نماز گزارانند آن گاه كه ديگران در خوابند و از درون محزونند (دلخوش به دنيا نيستند) آن گاه كه ديگران بر اثر سرگرمي به دنيا فرحناكند، شيعيان با زهد شناخته مي شوند، گفتارشان رحمت است و شغل و كردار آنان جنَّت است.
امام باقر ـ عليه السلام ـ فرمود: ما و شيعيان ما، اصحاب يمين مي باشيم.
امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمود: شيعيان ما از بقيه خميرمايه اوليه آفريش ما آفريده شده اند ولايت ما در سرشت آنان عجين گشته است و آنان با خوشي ما خوشحال و با ناراحتي ما ناراحتند.
امام هفتم ـ عليه السلام ـ فرمود: شيعيان ما! شما ملتي هسيد كه دشمنان بيشماري در كمين شما است، اي گروه شيعه شما از دشمنان ما روي گردانيد و با آنان دشمن هستيد پس خود را بياراييد.
امام هشتم ـ عليه السلام ـ فرمودند: شيعه ما كساني هستند كه در برابر «امر» ما تسليم اند به «قول» ما گردن مي نهند و با دشمنان ما مخالف هستند و افزود پس كسي كه اين چنين نباشد او از ما نيست.
امام دهم ـ عليه السلام ـ از پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ نقل كرد كه آن حضرت فرمود: محبّت من و اهل بيت من و شيعيان و ياران آن ها در دل هاي فرشتگان نهفته است.
«لئالي الاخبار، ج5، ص157 ـ ميزان الحكمه، ج5، ص237»
امام حسن ـ عليه السلام ـ فرمود: مردي به پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ گفت: فلان كس به همسر همسايه خود چشم مي دوزد و اگر امكان عمل نامشروع دست دهدكوتاهي نمي كند، پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ غضبناك شد و فرمود: او را حاضر كنيد، مردي كه در كنار پيامبر بود گفت: يا رسول الله او از شيعيان شما است و به علي (إمير المؤمنين) ـ عليه السلام ـ عشق مي ورزد و از دشمنان ما بيزاري مي جويد. پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود: نگو كه چنين كسي از شيعيان ما است، او دروغگو است زيرا شيعيان ما آن هايي هستند كه همگام با ما و پيرو ما در اعمال باشند.
امير المؤمنين ـ عليه السلام ـ فرمود: شيعيان مرا به دو خصلت امتحان كنيد كه اگر داراي اين دو خصلت بودند شيعهاند: اهمّيّت به نماز در اوّل وقت و دستگيري برادران ديني خود با مال، اگر اين دو در آن ها نبود، از ما دورند و دورند و دورند!
امام صادق ـ عليه السلام ـ مي فرمايد: شيعيان و پيروان ما را در سه مسئله امتحان كنيد: اهمّيّت به اوقات نماز كه آيا اوّل وقت نماز را بر پا مي دارند يا خير، حفظ اسرار يعني در حفظ اسرار و مسائل محرمانه كوشا هستند يا خير، و از حيث توانمندي هاي مالي يعني آيا در مال خود براي برادران ديني سهمي قائلند و دست آن ها را مي گيرند يا خير.
وَ عَنِ النَّبِيِّ ـ صلي الله عليه و آله ـ قالَ: مُرُوَّتُنا أهْلَ الْبَيْتِ الْعَفْوُ عَمَّنْ ظَلَمَنا وَ إعْطاهُ مَنْ حَرَمَنا. «سنن النبي ـ صلي الله عليه و آله ـ، علامه طباطبايي.ص307»
پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود مروت ما أهل بيت ايجاب مي كند تا در برابر كسي كه به ما ستم روا داشته است عفو كنيم و به كسي كه ما را محروم ساخته احسان كنيم.
در حديث آمده است: شيعيان ما أهل هدايت و تقوي و أهل خير و نيكي و أهل ايمان و أهل فتح و ظفرند.
امام باقر ـ عليه السلام ـ فرمود: به خدا قسم شيعه ما نيست مگر كسي كه داراي تقوي است و تنها از خدا اطاعت كند، اي جابر آن ها را نمي شناسي مگر از راه تواضع، خشوع، امانت داري، هميشه به ياد خدا بودن، روزه داري، نماز، نيكي به پدر و مادر، پايبندي به اخلاق حسنه احترام به همسايه و توجه به فقراء، درماندگان، در سفر ماندگان و يتيمان، راستگويي، تلاوت قرآن، خويشتن داري، و پرهيز از مردم آزاري و در زندگي أمين و درستكارند. جابر گفت: امروز من كسي را به اين صفات نمي بينم، امام فرمود: اي جابر وجود خط مشي هاي گوناگون در جامعه و از اين كه تنها بعضي به راه صحيح روي آورده اند، موجب غرور تو نشود و به اين نكته بينديشي كه تو دوستدار علي هستي اگر كسي بگويد من علي ـ عليه السلام ـ را دوست دارم و پيرو او هستم ولي قدمي در اين صراط بر ندارد، او حتي بگويد من پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ را دوست دارم و رسول خدا بهتر از علي ـ عليه السلام ـ است، ولي تابع سيره او نباشد و در عمل به سنت او پايبند نباشد، هيچ نفعي از اين دوستي، (دوستي علي و پيامبر) نمي برد.
امام باقر ـ عليه السلام ـ فرمود: از شما «شيعيان» كسي كه مطيع خدا باشد، دوستي ما براي او سودمند است و كسي كه عاصي است حب و دوستي ما براي او سودي نخواهد داشت و نيز فرمود: كسي كه مطيع (بي چون و چراي) خدا است او دوست ما است و كسي كه نسبت به دستورات خدا عاصي باشد او دشمن ماست و به دوستي و ولايت ما نمي رسد كسي جز از راه «عمل» و «پرهيزكاري».
امير المؤمنين ـ عليه السلام ـ فرمود: شيعيان ما آن هايي هستند كه بذل و بخشش آنان، بر مبناي ولايت ما صورت مي پذيرد (ما را معيار اعمال نيك خود مي دانند) و افزود: هنگامي كه آن ها به خشم آمدند (از حق منحرف نگشته و) به ظلم روي نمي آورند.
امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمود: خداوند متعال، شيعيان ما را به صفت حلم و بردباري زينت بخشيد و در پوششي از علم و آگاهي آنان را مزيّن ساخت حتّي قبل از آن كه خلقت جد ما آدم صورت پذيرد.
امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمود: به خدا سوگند دوست ندارد ما را از عرب و عجم مگر مردم با شرافت و اصيل و ريشه دار و با ما دشمن نيست مگر مردم پست و بي شخصيت.
امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمود: اي گروه شيعيان، شما به ما منسوب هستيد پس مايه زينت ما باشيد و باعث آبرو ريزي ما نباشيد.
امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمود: كسي كه به رهبري غير ما گردن نهد او در ادّعاي شيعه بودند خود دروغگو است.
امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمود: ما صابر هستيم ولي شيعيان ما از ما صابرترند، راوي مي گويد: پرسيدم فدايت شوم چگونه شيعيان شما از شما صابرترند؟ امام پاسخ داد ما صبر مي كنيم در حالي كه از پاداش برتر صابران آگاهيم ولي شيعيان ما همچون ما صبر مي كنند در حالي كه از پاداش آن آگاهي ندارند.
«نور الثقلين، ج3، ص16»
امام صادق ـ عليه السلام ـ به ابي بصير فرمود: خداوند از شما شيعيان در كتاب خود ياد كرده است و فرموده: البته بر بندگان شايسته ام ابليس را تسلطي نيست، به خدا سوگند كه آن ها جز ائمه معصومين ـ عليهم السلام ـ و شيعيان آن ها نيستند.
كسي كه به ما دسترسي ندارد و نمي تواند به ديدن ما نائل آيد به ديدار فقراء شيعه (و به دستگيري آنان) بپردازد و كسي كه استطاعت زيارت قبر ما را ندارد به زيارت قبر صالحان از شيعه ما بشتابند.
امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمود: هر كس از شيعيان ما در برابر يكي از برادران خود، اظهار حاجت كند و او در حالي كه مي تواند به دست گيري او بپردازد، كوتاهي نمايد خداوند او را مبتلا مي كند به بر آوردن حاجت دشمنان ما.
امام رضا ـ عليه السلام ـ فرمود: كسي كه با شيعيان ما دشمني نمايد با ما دشمني ورزيده است و كسي كه با آنان دوست باشد با ما دوست است زيرا (شيعيان) از طينت ما خلق شده اند و كسي كه اينان را دوست مي دارد با ماست و كسي كه با اينان دشمن است از ما نيست.
امام هشتم ـ عليه السلام ـ فرمود: كسي كه شيعه را رد كند (قبول نداشته باشد) چنان است كه خدا را رد كرده است و كسي كه به آنان توهين روا بدارد به خدا توهين كرده است زيرا كه آنان بنده راستين خدا هستند و دوستدار واقعي اويند. به خدا قسم هر يك از اينان اگر به عدد قبيله ربيعه و قبيله مضر را شفاعت كنند خدا شفاعت آنان را مي پذيرد.
مسعده بن صدقه مي گويد: مردي به امام صادق ـ عليه السلام ـ گفت: بعضي از شيعيان به انجام اعمال و كردار (طاغوتي و ) شاهانه دست مي زنند و از عمّال آنان اند و درخواست هاي آنان را اجابت مي كنند و به دوستي و اطاعت آنان مي پردازند. امام ـ عليه السلام ـ پاسخ داد: آنان «شيعه» نيستند و در زمره آنان اند.
معاويه بن عمار مي گويد: به امام صادق ـ عليه السلام ـ گفتم: شخصي احاديث و احكام شما را در ميان مردم تبليغ مي كند و در دل شيعيان شما آن ها را جاي مي دهد و مردي هم از شيعيان شما تنها به عبادت مي پردازد كدام يك از اين دو برترند؟ امام پاسخ داد: كسي كه احاديث ما را در دل شيعيان ما جاي مي دهد از هزار عابد برتر است.
35ـ قال الامام العسكري لِشيعتِه ـ عليه السلام ـ : اِتقوا اللهَ و كونو زيناً لنا و لا تكونوا شيناً، جَرُّو اِلينا كُلَّ مودَه و ادفعو عَنّا كُلَّ قبيحٍ فَانه ماقيل فينا مِن حُسُن فنحن اهلُه و ما قيل فينا من سوءٍ فما نَحن كذالك ... . «بحارالانوار، ج 68، ص416»
امام عسكري ـ عليه السلام ـ به شيعيانش فرمودند: تقواي الهي را رعايت كنيد و مايه زينت و افتخار ما باشيد نه سبب ننگ و شرم. هر مودت و دوستي را به سوي ما جلب كنيد و از ما در برابر هر زشتي دفاع كنيد، زيرا هرچه از زيباييها درباره ما گفته شود ما اهل آن هستيم و هرچه از بديها درباره ما گفته شود ما چنين نيستيم.
امير المؤمنين ـ عليه السلام ـ به قنبر فرمود: اي قنبر بشارت باد تو را و بشارت ده به ديگران و خوشحال باش كه پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ از دنيا رفت در حالي كه بر امت خود خشمناك و ناراحت و آزرده خاطر بود جز از شيعه.
امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمودند: آگاه باشيد كه به راستي هر چيزي را گوهري است و گوهر فرزندان آدم محمد ـ صلي الله عليه و آله ـ است و پس از آن حضرت، ما و شيعيان ما هستيم، خوشا بر شيعيان ما كه نزديكند به عرش خداي عز و جل، و چه نيكو است رفتار خداي عز و جل نسبت به آنان در روز قيامت. به خدا سوگند اگر بر مردم گران نمي آمد و خود شيعيان را خود بيني فرا نمي گرفت فرشتگان رو در رو به آن ها سلام مي كردند. به خدا سوگند هيچ بنده اي از شيعيان ما نيست كه قران را ايستاده در حال نماز بخواند جز آن كه در برابر هر حرفي از آن صد حسنه به او دهند و اگر نشسته در نماز قرآن بخواند به هر حرفي پنجاه حسنه به او دهند و شخص خموش از شيعيان ما ثواب قرآن خواندن مخالفين را دارد. به خدا سوگند در بستر خود خفته ايد و مزد مجاهدان (در راه خدا) را داريد و هنگامي كه در نماز هستيد ثواب صف بستگان در راه خدا را داريد شمائيد كه به خدا قسم آن كساني كه خداي عز و جل درباره شان فرمود: «كينه اي كه در سينه شان بود كنده ايم و برادرانه بر تخت ها رو به روي هم هستند.» (سوره حجر آيه 47) به راستي كه شيعيان ما چهار چشم دارند. دو چشم در سر، دو چشم در دل. آگاه باشيد كه همه اين طورند ولي خداي عز و جل چشم هاي شما را بينا كرده و چشم هاي آنان را كور كرده است.
پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ به علي ـ عليه السلام ـ فرمود: خوشا به حال آنان كه پيش از ديگران در روز قيامت زير سايه عرش سكنا ميگزينند. يكي از اصحاب پرسيد: اي رسول خدا آنان چه كساني هستند؟ حضرت (رو به علي ـ عليه السلام ـ كرد و) فرمود: اي علي شيعيان تو و دوستداران آنان.
« مناقب خوارزمي، ص 67»
رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود: اي علي! اگر تمام دنيا ولايت تو را ميپذيرفتند اصلاً خداوند جهنم را نميآفريد، وليكن بدان كه فقط تو و شيعيانت رستگاران روز قيامت هستيد.
پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود: امت من به بيش از هفتاد گروه تقسيم خواهد شد كه همه آنان در آتش اند (در خط باطل قدم بر مي دارند) مگر يك دسته (و گروه)، پرسيدند كه اين گروه چه كساني هستند؟ پيامبر پاسخ داد: اينان كساني هستند كه در خط من و اصحاب من عمل، مي كنند (با توجه به حديث ثقلين كه مورد قبول همه فرق مسلمين است به دست مي آيد كه اصحاب راستين پيامبر همان كساني هستند كه به عترت پيامبر اقتداء مي كنند) يعني شيعه و فرقه ناجيه جز شيعه نيست.
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}