گردآورنده: موسسه فرهنگی هنری قدر ولایت




 
این جانب كراراً نظر خود را در این نحو موضوعات گفته و نوشته‌ام. بعید به نظر نمی‌آید كه دستجاتی كه در ایران اشتغال به فعالیتهای ضد اسلامی و ضد مذهبی دارند، با اختلاف اسم و روش، گروههای سیاسی باشند كه با دست اجانب برای تضعیف اسلام و مذهب مقدّس تشیع و مقام عظیم روحانیت به وجود آمده باشند، برای انصراف ملّت از مصالح روز. این جمعیتها در یك امر مشترك هستند و آن خیانت به كشور اسلامی و كوبیدن پاسداران آن و چون دشمنان اسلام و غارتگران ملل ضعیف، مصالح خود را با نفوذ روحانیت- كه یگانه حافظ قرآن كریم و احكام نجات‌بخش اسلام است- در خظر می‌بینند ناچار برای حفظ مصالح استعماری خود دست به ایجاد احزاب انحرافی وابسته و گروههای به ظاهر مُنتَحِل به اسلام و در حقیقت مخالف با آن زده‌اند. (1)
وقت این است كه ما ایران را بسازیم، این ایران خراب را آباد كنیم، امروز دستهای مرموزی از آستین بیرون آمده است و بین اقشار ملّت تفرقه می‌اندازد. باید شما پاسداران اسلام، شما جوانان كه سربازان امام زمان- سلام‌الله علیه- هستید، باید با هوشیاری، با اراده قوی، با مشت محكم، جلوی این توطئه‌ها را بگیرید. گمان نكنید كه ما به آخر رسیدیم و ما پیروز شدیم؛ ما بین راه هستیم و باید قدمهای دیگر برداریم. امروز می‌خواهند نگذارند ما جلو برویم و قدمهای دیگری را كه برای سازندگی است برداریم. با اسمهای مختلف، با بهانه‌های مختلف، با نیّت‌های فاسد، با اغراض بسیار و شیطانی، قیام می‌كنند، راهپیمایی می‌كنند و می‌خواهند ملت ما را نگذارند وحدت كلمه داشته باشد. می‌خواهند ایجاد اختناق بكنند. (2)
الآن دستهایی در كار است كه می‌خواهند این رمز را از دست ما بگیرند، دستهای زیاد، دستهایی كه مع‌الأسف اغفال كرده‌اند دوستان ما را؛ نه همان دشمنها، دوستان را هم اغفال كرده‌اند؛ و دارند بذر نفاق و جدایی را در این مملكت پخش می‌كنند. این مملكتی كه از مركز تا سرحدّات همه جا یك كلمه می‌گفتند، می‌گفتند: «جمهوری اسلامی» یك كلمه مقدمه او بود: می‌گفتند كه این رژیم «نه» از مركز این بود تا سرحدّات، از هر طرف بروی، هرجا می‌رفتی، همین كلمه بود. فهمیدند آنهایی كه می‌خواهند غارت كنند ما را كه رمز پیروزی ما این وحدت كلمه بود و مقصد، یك مقصد بودن، هركس یك طرف نمی‌كشید، همه یك چیز می‌گفتند، همه می‌گفتند جمهوری اسلامی. حالایی كه ما رسیده‌ایم به اینجا، الآن آنهایی كه این معنا را لمس كردند كه این وحدت كلمه و وحدت مقصد، همه با هم و همه با هم اسلام، این پیروز كرده ما را، می‌خواهند این را از ما بگیرند، همه باهم را بگیرند؛ اسلامش را هم بگیرند. (3)
آنها خودشان را مغلوب دیدند و عقده پیدا كردند و دارند با هم پیوند می‌كنند و ما را متفرّق می‌كنند؛ رمز را از ما می‌گیرند و خودشان رفتار می‌كنند. رمز پیروزی، یعنی یك رمزش را و او وحدت كلمه و آن اجتماع، اجتماع را دارند از ما می‌گیرند؛ گروه گروهش می‌كنند. آقا، این بی‌جهت نیست كه صد گروه یك وقت، در حدود یك ماه یا یك خرده بیشتر در تهران پیدا بشود! این یك مسأله عادی نیست كه یك دسته‌ای دلشان خواسته. دلشان خواسته! این یك نقشه‌ای است، یك چیزی است كه زیر پرده یك دستی پشت سر اینهاست، آنهایی كه آدمهای صحیح و حسن نیّت دارند، غفلت می‌كنند، باید بیدار بشوند؛ آنهایی كه شیاطین هستند روی نقشه كار می‌كنند. اگر این دسته‌هایی كه علاقه دارند به اسلام، علاقه دارند به كشور خودشان، علاقه دارند به ملّت خودشان، این دسته‌ها از این تفرقها دست بردارند، برای آنها چیزی خیلی نمی‌ماند؛ دیگر آنها صد گروه نیستند. از آن طرف دارد آنها مجتمع می‌شود، از این طرف گسسته. نتیجه این می‌شود كه خدای نخواسته اگر ما سستی كنیم، اگر ما غفلت كنیم، شیاطین هم با هم مجتمع بشوند، یك وقت چشممان را باز كردیم كه یك كودتا شد و همه بساط را به هم ریخت! همه بساطی كه تا حالا همه خونهایی كه تا حالا دادید هدر می‌رود؛ همه زحمتهایی كه كشیدید باطل شد. (4)
من سفارشم به تمام قشرهای ملّت- از بانوان گرفته تا جوانان و مردان- این است كه شما راجع به این مسائلی كه در ایران طرح می‌شود فكر نكنید كه باید حتماً شما هم اختلاف با هم پیدا بكنید. اختلافات رده بالا رفع می‌شود ان‌شاءالله. شماها هم دامن به اختلاف نزنید. دامن زدن شما به اختلافات باعث می‌شود كه رده‌های بالا هم اختلافاتشان را نتوانند حل كنند و اما چنان چه توده‌های مردم باهم باشند و گوش به مسائلی كه در رده‌های بالا طرح می‌شود ندهند. و خودشان توجّه كنند كه با وحدت كلمه می‌توانند این جامعه را به سعادت خودش برسانند. اختلاف كلمه شاید خدای نخواسته موجب این بشود كه عنایت خاص خدا كه بر شما سایه افكنده بود یك وقت خدای نخواسته برداشته بشود، و كشور شما آن شود كه در سالهای طولانی مبتلا به آن بودید. چنانچه اختلافاتی بین طبقات افراد باشد و این اختلافات موجب شود كه خدای نخواسته در جنگ مغلوب شویم، یا خدای نخواسته طول بكشد حل این مشكل، این گناهش به گردن آنهایی است كه به اختلافات دامن می‌زنند و تشنج در كوچه و بازار ایجاد می‌كنند. مسلمین، و مؤمنین و معتقدین به خدای تبارك و تعالی مجال ندهند به این قشرهایی كه در بین مردم هستند و از تفاله‌های رژیم سابق‌اند، و همین طور از اشخاصی كه در بین اینها هستند از فاسد و مُفسِد، چنانچه به اینها گوش بدهند، اینها می‌خواهند شما را به دامن غرب یا به دامن شرق بكشانند. بیدار باشید كه اختلافات را خودتان رفع بكنید. اگر اختلافی هست، آنها را موعظه كنید كه دست از اختلافات بردارند. (5)

راهبردهای تصریحی:

1- عمّال استعمار و اجانب، درصدد فتنه‌گری و ایجاد اختلاف هستند.
2- راه مقابله با عمّال اجانب و دستهای خائن داشتن وحدت و اتحاد است.
3- گروه گروه شدن و تشكیل احزاب مختلف، به وحدت و اتّحاد ملّت آسیب می‌رساند.
4- اگر اختلافی بین مسؤولین حادث شود، مردم نبایستی اختلاف پیدا كنند و با ورودشان در اختلافات، حل اختلاف بین مسؤولین را مشكل یا ناممكن نمایند.

نكات استنباطی:

1- از آنجایی كه استعمارگران و مستكبرین دیگر مانند سابق نمی‌توانند در امور داخلی ایران مداخله كنند، این بار از طریق بهره‌گیری از مزدوران داخلی درصدد تحقّق اهداف شوم خود هستند.
2- هر نوع راهپیمایی، اعتصاب، كم‌كاری و ایجاد اختلاف، خواسته یا ناخواسته، كم یا زیاد، مورد بهره‌برداری دشمن قرار می‌گیرد.

پی‌نوشت‌ها:

1. صحیفه امام (ره)، ج3، صص 203 و 204.
2. صحیفه امام (ره)، ج7، ص30.
3. صحیفه امام (ره)، ج8، ص 506.
4. صحیفه امام (ره)، ج8، ص 508.
5. صحیفه امام (ره)، ج14، صص199 و 200.

منبع مقاله:
گردآوری و تدوین: مؤسسه فرهنگی هنری قدر ولایت، (1390)، سیره‌ی سیاسی حضرت امام خمینی(قدس‌سره)(10)، تهران: مؤسسه فرهنگی هنری قدر ولایت، چاپ اول.