عسل ، سمبل خلوص و شيرينى هاى زندگى

عسل ماده اى بسيار مقوى است كه به راحتى مى تواند جايگزين غذا باشد به ويژه براى كسانى كه به دليل ضعف شديد ناشى از بيمارى هاى سخت و يا دوران نقاهت پس از آن قادر به بلع غذا نباشند. عسل حاوى قندهاى طبيعى (يا به عبارتى از پيش هضم شده)، ويتامين هاى گروه B و C، آهن، منيزيم، كلسيم، سديم، سيليس، منگنز و پتاسيم است. قند موجود در عسل منبع انرژى بى ضررى است كه تاثيرات آرامبخش نيز دارد زيرا موجب تحريك توليد سروتونين در مغز مى شود. سروتونين ماده اى است كه فعاليت مغز را كندتر كرده و احساس آرامش و تمايل به خواب را افزايش مى دهد و از اين طريق مى تواند موجب تخفيف يافتن سردردها، دردهاى عصبى و درد آرتروز شود.
عسل همچنين خاصيت خلط آور دارد. سال ها است كه از اين خاصيت عسل براى درمان سرفه و سرماخوردگى استفاده مى شود. مخلوط آب ليموترش يا سركه با عسل شربتى فوق العاده براى درمان سرفه است و مخلوط عسل، آب ليموترش و آب جوش يا چاى كمرنگ نيز درمانى شگفت انگيز و مشهور براى سرماخوردگى ها و تب است.
عسل شيرين كننده اى مناسب براى اغلب جوشانده ها و نيز واسطه اى خوش طعم براى صرف گياهان دارويى است. يك قاشق چايخورى ترخان خرد شده تازه با عسل براى بهبود سرفه، برونشيت و آسم مفيد است. اين ماده مغذى درمانى سريع براى احتقان، سرماخوردگى و سينوزيت فراهم مى آورد و بهبود دهنده انواع تب و تب يونجه است.
عسل داراى خواص ضدعفونى كننده است. اين ماده طبيعى ضدعفونى كننده اى چنان قوى است كه مصرف آن مى تواند مقاومت بدن را در برابر عفونت هايى از قبيل سالمونلا، تيفوئيد، وبا و ذات الريه افزايش دهد و براى درمان اسهال هاى عفونى و تهوع مفيد است. تحقيقات علمى نشان مى دهند مصرف عسل با از بين بردن ارگانيسم هايى كه موجب بروز اسهال هاى خونى مى شوند در درمان آن موثر است و سازمان بهداشت جهانى نيز اين تحقيقات را مورد تاييد قرار داده و استفاده از عسل هنگام بروز اسهال هاى عفونى را به مسافران توصيه مى كند.
تا قبل از جنگ جهانى اول اغلب از عسل براى ضدعفونى كردن زخم ها و سرعت بخشيدن به بهبود آنها استفاده مى شد. همچنين تهيه دهانشويه از عسل مى تواند زخم هاى دهانى را ضدعفونى كرده و بهبود آنها را سرعت بخشد. از آنجا كه عسل آب را به خود جذب مى كند عفونت ها و سموم موجود در زخم ها را جذب كرده و استفاده از آن به عنوان ماسك موجب سرباز كردن آكنه و جوش هاى صورت مى شود. عسل به درمان و بهبود سريعتر سوختگى ها نيز كمك مى كند.در مصر باستان عسل به دليل ويژگى ها و خواص درمانى آن از جايگاه ويژه اى برخوردار بوده است. در كتاب اسميت پاپيروس، پزشك مصرى، كه از سال هاى ۲۶۰۰ تا ۲۲۰۰ قبل از ميلاد مسيح باقى مانده است ۵۰۰ بار از عسل نام برده شده و از آن براى درمان زخم ها، سرفه و تب سود مى برده اند.به دليل خاصيت آرامبخشى عسل به افرادى كه از مشكل بى خوابى رنج مى برند توصيه مى شود قبل از رفتن به رختخواب يك قاشق چايخورى عسل ميل كنند