نویسنده: René Taton
مترجم: خسرو نراقی



 
[žoākim dālānse]
Joachim Dalancé
(ت. پاریس، فرانسه، حدود 1019 / 1640؛ و. لیل، فرانسه، 28 بهمن 1086 / 17 فوریه‌ی 1707 [؟])، اخترشناسی، فیزیک.
درباره‌ی زندگی دالانسه جزئیات اندکی در دست است؛ بیشترین اطلاعات از لابلای اوراق و اسناد و مکتوبات بایگانی شده بدست آمده است.
پدرش، مارتین دالانسه، که جراح پادشاه و پیرو فرقه‌ی ژانسنی بود، مقام دبیری و مشاورت سلطنتی را برای او در 24 شهریور 1042 خریداری کرد.
ژوئاکیم در 1047، در جریان سفری به انگلستان، که ضمن آن تلسکوپی هم خرید، با هنری اوْلدنبورک طرح دوستی ریخت، و معروف است که در 1054 بین اولدنبورک و هوْیخنس میانجی‌گری کرده است. او همچنین با لایب نیتس مراوده داشته و بین فرهنگستان فرانسه و هوْیخنس رابط بوده است.

او در اوایل سال 1058 نخستین شش مجموعه‌ی Connaisance des temps («شناخت زمانها») را، که اولین تقویم نجومی فرانسویِ صرفاً علمی بود، با نام مستعار منتشر کرد.

وی این طرح را در 1063 کنار نهاد، در 1064 به هلند نقل مکان کرد و در آنجا به مدت سه سال به کار خرید کتاب و اشیای هنری برای مجموعه‌های سلطنتی پرداخت.
او در این مدت Traité de l’aimant («رساله‌ای در باب آهن‌ربا»، 1687)، که بحثی بسیار شیوا درباره‌ی مغناطیس بود، و Traitez des barometres, thermometers et notiometres ou («رساله‌ای درباره‌ی فشارسنج، دماسنج، و رطوبت‌سنج»، 1688) را منتشر کرد.
شرح مفصّلی که او از دستگاههای اصلی هواشناسی آن دوره بدست داده با چندین اندیشه‌ی نو غنی شده است، مانند مدرج‌سازی مقیاس دماسنج براساس دو نقطه‌ی تغییر حالت: نقطه‌ای که آب در آنجا یخ می‌زند، و – نکته‌ی جدل‌برانگیزتر – نقطه‌ای که کره در آنجا ذوب می‌شود.
دالانسه با ژوْنویئو تروئادام ازدواج کرد و دست‌کم، صاحب یک پسر شد که نامش را دنی گذاشت.

کتابشناسی

یکم. کارهای اصلی. نوشته‌های دالانسه عبارتند از: La connaissance des temps, ou calendrier et ephemerides du lever et du coucher de la lune et des autres planѐtes, avec les eclipses pour l’année (پاریس، 1679-1684)؛ Traité de l’aiman، 2 بخش (آمستردام، 1687)؛ و Traittez des barometres, thermometers et motiometres ou hygrometers (آمستردام، 1688، 1708، 1724؛ لیئژ، 1691؛ لاهه، 1738).
دوم. خواندنیهای فرعی. درباره‌ی زندگی و آثار دالانسه، ــــ «La contribution de Réaumur à la thermométrie»، از آ. بیرمبوْ، در La vie et l’oeuvre de Réaumur (1683-1757) (پاریس، 1962)، ص 48؛ Les instruments Scientifiques au XVII e et XVII e Siѐcles، از م. دوْما (پاریس، 1953)، 77-79؛ Comptes des bâtiments du roi sous le rѐgne de Louis XIV، از ژ. گیفره، جلدهای دوم و سوم (پاریس، 1887، 1891)، اغلب صفحات؛ The Correspondence of Henry Oldenburg، ویراسته‌ی ا. ر. هال و م. ب. هال، جلد پنجم (مدیسن، ویسکانسین، 1968)، اغلب صفحات؛ Oeuvres comptetes, Correspondance، از ک. هویخنس، جلدهای هفتم، نهم (لاهه، 1897، 1901)؛ Inventaire critique de la correspondence de pierre, Bayle، از ا. لابروس (پاریس، 1960)، اغلب صفحات؛ Histoire des sciences mathématiques et physiques، از م. ماری، پنجم (پاریس، 1884)، 130؛ A History of the Thermometere، از و. ا. ر. میدلتن (بالتیمور، 1966)؛ Catalogus ctitique des manuscrits de leibniz، از آ. ریوو، دفتر دوم (پواتیه، 1914-1924)، شماره‌های 329، 1105؛ و مقاله‌ی مربوط به دالانسه در Nouvelle biographie générale، یکم (پاریس، 1852)، ستون 786.
منبع مقاله :
کولستون گیلیپسی، چارلز؛ (1387)، زندگینامه علمی دانشوران، ترجمه‌ی احمد آرام... [و دیگران]؛ زیرنظر احمد بیرشک، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ اول