حضرت فاطمه زهرا(س) از ديدگاه ائمه معصومين(عليهم السّلام):

روزي هنگامي که وارد منزل شدم ديدم رسول خدا(ص) در حاليکه حسن در سمت راست و حسين در سمت چپ و فاطمه(س) پيش روي آن حضرت نشسته بودند، مي‏فرمايد: اي حسن و اي حسين، شما دو کفّه ترازو هستيد و فاطمه زبانه آن است، دو کفّه جز به وسيله زبانه يکسان و هماهنگ نمي‏شود و زبانه نيز جز بر روي دو کفّه استوار نمي‏ماند، شما دو نفر امام هستيد و مادرتان داراي مقام شفاعت است.[37] کشف الغمه - ج 1 - ص 506.
امام حسن مجتبي(ع) مي‏فرمايد: در شب جمعه‏اي مادرم فاطمه(س) در محراب ايستاد و به عبادت خداوند پرداخته و تا هنگام دميدن سپيده صبح پيوسته در حال رکوع و سجود بود، شنيدم که نام‏هاي يکايک مردان و زنان با ايمان را برده بر ايشان دعاي فراوان که دو براي خود از خداوند چيزي نخواست به آن حضرت گفتم: اي مادر، چرا به همان‏گونه که براي ديگران دعا مي‏کني براي خويشتن دعا نمي‏نمايي؟ فرمود: فرزندم بايد که همسايه را به خود مقدم داشت.[38] بحار الانوار - ج 43 - ص 81.
امام حسين(ع) مي‏فرمايد: رسول خدا(ص) فرمود: فاطمه شادماني قلب من است. دو پسرش ميوه دلم. و شوهرش نور ديدگانم و پيشوايان از فرزندانش امين‏هاي پروردگارم و رشته پيوند ميان او و آفريدگانش مي‏باشند، هر کس به آن ريسمان چنگ زند نجات يافته و هر که از آن تخلّف ورزد نابود خواهد شد.[39] فوائد المسطين - ج 2 - ص 66.
امام سجاد(ع) مي‏فرمايد: در دوران ظهور اسلام از خديجه(س) فرزند ديگري براي رسول خدا(ص) متولّد نشد.[40] روضه کافي - حديث 536.
امام باقر(ع) به نقل از پدران بزرگوارشان(ع) مي‏فرمايد: فاطمه دختر رسول خدا(ص) از آن جهت طاهره ناميده شد که از آلودگي و ناشايستگي پاک بود. او هيچگاه خون حيض و نفاس نديد.[41] مناقب ابن شهر آشوب - ج 3 ص 33.
امام صادق(ع) مي‏فرمايد: تا هنگامي که فاطمه زنده بود، خداوند ديگر زنان را بر علي(ع) حرام کرده بود. زيرا آن حضرت پاک بود و عادت زنانگي نداشت.[42] بحارالانوار - ج 43 ص 19.
امام کاظم(ع) مي‏فرمايد: در خانه‏اي که اسم محمد يا احمد يا علي يا حسن يا حسين و از زنان، اسم فاطمه(س) باشد فقر و تهيدستي وارد نخواهد شد.[43] سفينه البحار - ج 1 - ص 662.
امام موسي ابن جعفر(ع) از پدرانش نقل فرموده است که حضرت علي(ع) فرمود: فرد نابينائي اجازه خواست که به منزل فاطمه(س) وارد شود، آن حضرت خود را به مانند پرده‏اي از او پوشيده داشت. رسول خدا(ص) به او فرمود، چرا خود را پوشيده داشتي در حالي‏که نابيناست و ترا نمي‏بيند؟ حضرت زهرا(س) عرض کرد: اگر او مرا نمي‏بيند، من او را مي‏بينم و نيز رائحه و عطر را مي‏بويد و شامه‏اش سالم است. رسول خدا(ص) فرمود: گواهي مي‏دهم که تو پاره تن من هستي.[44] بحار الانوار - ج 43 - ص 91.
امام رضا(ع) مي‏فرمايد: رسول خدا(ص) فرمودند: هنگامي که به آسمان بالا رفتم، جبرئيل دستم را گرفته مرا وارد بهشت کرد از خرماي بهشتي به من داد و خوردم، آن خرما در پشت من تبديل به نطفه شد هنگاميکه به زمين برگشتم با خديجه همبستر شدم و او فاطمه را حامله شد، بنابراين فاطمه حوريه‏اي انساني است، هرگاه مشتاق بوي بهشت مي‏شوم دخترم فاطمه را مي‏بويم.[45] عوالم العلوم و المعارف - ج 11 - ص 10.
موسي بن قاسم گويد: به حضرت جواد(ع) عرض کردم، تصميم گرفته بودم که به نيابت شما و پدر بزرگوارت طواف کنم. به من گفته شد که به نيابت جانشينان نمي‏شود طواف کرد. حضرت فرمود: هر قدر که مي‏تواني طواف کن، زيرا اين کار جايز است. سه سال بعد به آن حضرت عرض کردم. من درباره طواف به نيابت از شما و پدرت اجازه گرفتم و اذن فرموديد. از طرف شما تا جايي که خداوند خواست طواف کردم و بعد چيزي در دلم خطور کرد و به آن عمل نمودم. فرمود آن چيز چه بود؟ عرض کردم يک روز به نيابت از حضرت رسول خدا(ص) طواف کردم حضرت سه مرتبه فرمود، درود خداوند بر رسول خدا باد و بعد روز دوم از طرف اميرالمؤمنين طواف کردم. و روز سوم به نيابت از حضرت حسن و چهارمين روز از حضرت حسين و پنجم از طرف علي بن الحسين و روز ششم از طرف ابوجعفر محمد بن علي و روز هفتم از سوي جعفر بن محمد و روز هشتم از طرف پدرت حضرت موسي روز دهم از سوي پدرت حضرت علي بن موسي و روز دهم از طرف شما اي آقاي من و اينها همان کساني هستند که دين خداوند را با ولايت آنان پذيرفته‏ام. عرض کردم، گاهي از سوي مادرت حضرت فاطمه(س) نيز طواف کردم و گاهي هم طواف نکردم. فرمود: آن را زياد کن، زيرا که برترين چيزي است که بدان عمل مي‏کني.[46] بحار الانوار - ج 50 - ص 101.
امام هادي(ع) فرمود: رسول خدا(ص) فرمودند: دخترم فاطمه بدان جهت «فاطمه» ناميده شد که خداوند عزوجلّ او و دوستانش را از آتش جدا ساخته و بدور نگه داشته است.[47] کتاب فاطمه الزهرا(س) شادماني دل پيامبر - ص 42.
ابو هاشم عسگري گويد، از حضرت عسگري(ع) پرسيدم: به چه جهت فاطمه(س) زهرا ناميده شد؟ فرمود، بدان جهت که چهره‏اش براي اميرالمؤمنين در آغاز روز بسان خورشيد درخشان مي‏درخشيد و به هنگام ظهر بسان ماه تابان و در وقت غروب مانند ستاره فروزان تابناک بود.[48] کتاب فاطمه الزهرا(س) شادماني دل پيامبر - ص 42.
من از دختر رسول خدا(ص) سرمشق نيکوئي دارم. انسان نادان به پستي کار خودش گرفتار خواهد شد و به زودي شخص کافر خواهد دانست که کار از آن کيست؟[49] بحارالانوار - ج 53 - ص 180.

فاطمه(س) فانوس نور خداوند عزوجل و زيتوني مي‏باشد که برکاتش همگان را فراگرفته است.
او قطب دايره هستي و نقطه‏اي(مرکزي) است که هنگامي که نازل شد کثرات فراوان پيدا نمود.
وي احمد دوّم و ستوده‏ترين مردم دوران خويش است او در ميدان يکتاپرستي اصل و اساس است.