معرفی گونه : میگو ماهی

منبع:ویژگیهای زیستی و ریخت شناسی ماهیان جنوب ایران
از آمیزش میگوی سفید هندی با ماهی ازون برون بوجود میاد و طول بدن تا ۲ متر هم میرسه !
جدی نگیرین، شوخی کردم..... تا حالا علم نتونسته همچین کاری انجام بده،... ولی هیچ بعید نیست یه روزی توی استخرهامون "بزغاله ماهی پرنده" رو هم پرورش بدیم !!؟
بریم سر اصل مطلب.... شکل ظاهری جالب این ماهی باعث شد که من اونو براتون معرفی کنم. بدن شیشه ای مانند میگو ماهی و شنا کردن اون بطور عمودی، در دسته های بزرگ، بسیار جالب توجه هست. این ماهی از خانواده Centriscidae بوده و یک گونه از اون رو در آبهای جنوب خودمون داریم :

اسامی :

Centriscus scuttatus
Shrimpfish
میگو ماهی
حداکثر طول به 15 سانتیمتر می رسد.

مشخصات :

بدن کشیده و دراز و به شدت فشرده، دارای یک پوزه طویل با یک دهان کوچک و بدون دندان در انتهای آن، بدن پوشیده از صفحات استخوانی نازک و شفاف، بدون فلس و خط جانبی می باشد. باله پشتی اول دارای ۳ شعاع سخت، باله پشتی دوم دارای ۱۰ تا ۱۲ شعاع نرم، باله های شکمی کوچک و باله دمی بطرف سطح شکمی منحرف گردیده و بلافاصله پشت مخرج قرار دارد، انتهای عقبی بدن بطوری به طرف شکم پیچیده شده که باله پشتی در موقعیت طبیعی باله دمی واقع شده و باله دمی به سمت شکم تغییر مکان داده است. رنگ بدن نقره ای بوده و دارای یک نوار طولی تیره در پهلو می باشد.

زیست شناسی :

در آبهای ساحلی دریایی تا عمق ۸۰ متری زیست میکنند، بیشتر تمایل به مناطق صخره ای، سنگی و مرجانی دارد. در اکثر موارد در دسته های بزرگ دیده میشوند.
کلمات کلیدی : صفحات استخوانی ـ خط جانبی ـ شعاع سخت ـ شعاع نرم