اخترشناسي : خورشيد كوچكتر است

آگاهي از درون خورشيد مهم است زيرا مي‌تواند به دانشمندان كمك كند درباره‌ي آب و هواي فضا پيش‌بيني‌هايي انجام دهند و به پرسش‌هايي درباره‌ي سامانه‌ي خورشيدي(منظومه‌ي شمسي) پاسخ دهند.
خورشيد سطح جامد ندارد. هر چه از مركز آن دورتر مي‌شويم، اتمسفر آن نازك‌تر و شفاف‌تر مي‌شود. در عوض، "سطح" خورشيد را عمقي در اتمسفر خورشيد تعريف مي‌كنند كه براي نور كدر و مات مي‌شود. دانشمندان اين عمق را با مشاهده‌ي خورشيد با تلسكوپ و اندازه‌گيري فاصله‌ي بين مركز صفحه‌ي خورشيدي و "لبه"ي آن، يعني جايي كه روشني آن ناگهان كاهش مي‌يابد، محاسبه مي‌كننند. از اين محاسبه عدد 695990 كيلومتر يا نزديك 109 برابر شعاع زمين به دست مي‌آيد.
روش ديگري براي محاسبه‌ي اندازه‌ي خورشيد استفاده از امواج گرانشي سطحي است كه به مانند امواج آب در اقيانوس بر سطح خورشيد موج مي‌زنند. اين امواج فقط بر سطح مات خورشيد پديدار مي‌شوند و از مشاهده‌ي آن‌ها مي‌توان براي اندازه‌گيري شعاع خورشيد بهره گرفت، زيرا طول موج آن‌ها به فاصله‌ي آن‌ها از مركز خورشيد، آن هم به گونه‌اي پيش‌بيني‌پذير، بستگي دارد.
از سال‌ها پيش ذهن دانشمندان به اين موضوع مشغول بود كه چرا اندازه‌گيري شعاع خورشيد با اين دو روش به پاسخ‌هاي متفاوتي مي‌انجامد. با روش طول موج شعاعي نزديك 695700 كيلومتر به دست مي آيد كه حدود 300 كيلومتر از نتيجه‌ي روش افت نور كمتر است.
گرچه اين اختلاف فقط 04/0 درصد است، اما هنگامي كه دانشمندان مي‌خواهند شناخت بهتري از درون خورشيد به دست آورند، عدد بزرگي به شمار مي‌آيد. اكنون مارگيت هابريتر و همكارانش در مركز جهاني پرتوشناسي در سوييس نشان داده‌اند كه عدد كوچكتر به واقعيت نزديك‌تر است.
آن‌ها نقطه‌ي دقيق افت نور را با كمك نرم‌افزاري كه پراكنش نور را را در اتمسفر خورشيد شبيه‌سازي مي‌كند، محاسبه كردند. نتايج به دست آمده حاكي از آن بود كه بين جايي كه اتمسفر خورشيد مات مي‌شود و نقطه‌اي كه بيننده، افت نور را مشاهده مي‌كند، اندكي تفاوت وجود دارد.
افت نور در 333 كيلومتر بالاتر از موقعيت سطح مات در اتمسفر خورشيد رخ مي‌دهد، يعني جايي كه امواج گرانشي سطحي رخ مي‌دهند. بنابراين، پزوهشگران معتقدند كه بايد در مدل‌هاي نظري از خورشيد كه بر پايه‌ي شعاع بزرگ‌تر پيشنهاد شده است، بازنگري انجام شود.