در ميان مدعيان

، شخصي از مردم مصر، اموالي به مكه آورد كه مربوط به امام زمان (ع) بود، درباره مشخصات آن حضرت اختلاف شد، بعضي گفتند، امام حسن عسكري (ع) بدون جانشين از دنيا رفت ، بعضي گفتند: جانشين او برادرش ، جعفر است ، گروهي گفتند: جانشين او فرزند او است ، سر انجام مردي را كه به ابو طالب معروف بود، براي بررسي از نزديك ، به شهر سامره فرستادند، او نامه اي نيز همراه داشت . ابوطالب به سامره آمد، و نزد جعفر (برادر امام حسن معروف به جعفر كذاب) رفت ، و از او خواست براي امامت خود كه ادعا مي كند، برهان و نشانهاي ، نشان دهد. جعفر گفت : چنين آمادگي را ندارم . ابو طالب به درخانه امام زمان (ع) (خانه امام حسن عسكري ع) رفت ، و نامه هايي براي حضرت فرستاد، پاسخ آمد: خدا تو را در مصيبت رفيقت (يعني مرد مصري صاحب مال) پاداش نيك دهد، زيرا او از دنيا رفت ، و مالش را به شخص اميني سپرد، و به او وصيت كرد، تا در آن مال هرگونه (شرعا) روا است ، رفتار كند و پاسخ نامه ابوطالب را نيز داد.
به اين ترتيب : ابو طالب دريافت كه جانشين امام حسن عسكري (ع) همان آقازاده (حضرت مهدي عليه السلام) است كه جواب نامه و مشخصات وصيت مرد مصري را بيان نمود.