مظهر آزاد مرد معنوي

به شهر انبار كه الان يكي از شهرهاي عراق است و از شهرهاي قديم ايران بوده است رسيد. ايرانيان آنجا بودند. عده اي از كدخداها، دهدارها، بزرگان به استقبال خليفه آمده بودند. به خيال خودشان علي(ع) را جانشين سلاطين ساساني مي دانستند.
وقتي كه به ايشان رسيدند، در جلوي مركب امام شروع كردند به دويدن. علي(ع) صدايشان كرد، فرمود: چرا اين كار را مي كنيد؟ گفتند: آقا! اين يك احترامي است كه ما به بزرگان و سلاطين خودمان مي گذاريم. امام علي(ع) فرمود: نه اين كار را نكنيد، اين كار شما را پست و ذليل و خوار مي كند. چرا خودتان را در مقابل من كه خليفه تان هستم خوار و ذليل مي كنيد؟ من هم مانند يكي از شما هستم. تازه شما با اين كارتان به من خوبي نكرديد، بلكه بدي كرديد، با اين كارتان ممكن است يك وقت خداي ناكرده غروري در من پيدا شود و واقعا خودم را برتر از شما حساب كنم.1