لیپوساکشن

لیپوساکشن که با اسامی لیپوپلاستی ( « تغییر شکل چربی») یا ساکشن لیپکتومی ( برداشت چربی با کمک ساکشن) نیز شناخته می شود یک عمل جراحی زیبایی است که چربی را از قسمتهای متفاوتی از بدن بر می دارد. نواحی که بر روی آنها عمل انجام می شود عبارتند از شکم، رانها، باسن، گردن، دست ها و جاهای دیگری از بدن. چربی معمولا" از طریق یک کانول یا آسپیراتور برداشته می شود. اگر چه فعالیت بدنی و رژیم غذایی برای از دست دادن وزن و چربی های اضافی مفید می باشد ولی بعضی از رسوبات چربی ممکن است به این تلاشها پاسخ ندهند. در اینگونه موارد استفاده از لیپوساکشن می تواند یک انتخاب باشد.لیپوساکشن یک جایگزین بدون زحمت برای فعالیت و رژیم غذایی نیست. این کار نوعی شکل دادن به بدن است و نه یک روش کاهش وزن. میزان چربی برداشت شده بسته به پزشک، روش جراحی و بیمار متفاوت است ولی میزان میانگین آن معمولا" کمتر از ۱۰ پوند ( ۵ کیلوگرم ) است.
عوامل متعددی وجود دارند که میزان چربی را که در یک جلسه می توان با اطمینان برداشت کرد، محدود می نمایند.
ولی در نهایت پزشک و بیمار تصمیم می گیرند . برداشت زیاد چربی عواقب منفی بدنبال دارد. در افرادی که بیش از حد ساکشن می شوند در پوست برجستگی ها و یا دندانه های غیر طبیعی ممکن است دیده شود.
گزارش هایی در مورد افرادی که ۵۰ پوند ( ۷/۲۲ کیلوگرم) چربی از بدنشان برداشت شده اغراق آمیزاست. در عین حال ، امکان شکل دادن با لیپوساکشن می تواند کاهش وزن ظاهری که ایجاد می کند بیشتر از میزان چربی واقعی برداشت شده از بدن باشد . این عمل تحت بیهوشی عمومی یا لوکال قابل انجام است. بی خطر بودن تکنیک به میزان بافت برداشت شده، انتخاب بیهوشی و سلامت عمومی بیمار دارد.

● انتخاب بیمار

هر فردی کاندید مناسبی برای لیپوساکشن نمی باشد . همانطور که قبلا" ذکر شد، این عمل جایگزین مناسبی برای رژیم غذایی یا تحرک بدنی نیست . یک کاندید مناسب باید :
▪ بیشتر از ۱۸ سال سن داشته باشد.
▪ از سلامت عمومی بهره مند باشد .
▪ رژیم غذایی و فعالیت بدنی را بکار برده باشد ولی ۱۰ تا ۱۵ پوند آخر اضافه وزن در بعضی از قسمتهای ذخیره ای بدن باقی مانده باشد.
دیابت ، عفونت و مشکلات قلبی عروقی معمولا" فرد را فاقد صلاحیت برای انجام این عمل می گردانند.
در افراد مسن، پوست الاستیسیته کمتری دارد، بنابراین معمولا" به سادگی در اطراف شکل جدید سفت نمی شود. در این موارد علاوه بر لیپوساکشن, عمل های دیگری نیز باید انجام گردد.

● روش انجام

اساس هر عمل جراحی لیپوساکشن بدین منظور است که :
▪ میزان مناسبی از چربی برداشت شود.
▪ حداقل آسیب در بافتهای مجاور نظیر عروق خونی و بافت همبند ایجاد کنند.
▪ تعادل مایعات بیمار مصون بماند
▪ حداقل ناراحتی برای بیمار و جراح ایجاد گردد

● تکنیک ها

در روش اصلی، یک کانول کوچک (مثل نی ) از طریق یک برش کوچک وارد می شود. این کانول به یک دستگاه واکیوم متصل می گردد. جراح با احتیاط کانول را در داخل لایه چربی به عقب و جلو می کشد، سلولهای چربی را جدا کرده و با ساکشن آنها را از بدن خارج می کند.
امروزه بندرت از این روش استفاده می شود و جراحان از اصلاحات متعددی که در این روشها بوجود آمده است بهره می گیرند.

● لیپوساکشن پایه تزریق مایع

مقدار اندکی مایع، کمتر از حجم چربی که برداشت می شود، در محل تزریق می گردد.
این مایع حاوی :
▪ لیدوکائین : بعنوان بی حسی موضعی
▪ اپی نفرین: جهت انقباض عروق خونی و کاهش حجم خونریزی
▪ یک محلول نمکی : مشابه محلولهای نمکی بدن باشد.
این محلول کمک می کند که سلولهای چربی شل شده و خونریزی را به حداقل برسانند.سپس سلولهای چربی ساکشن می شوند.

● لیپوساکشن تورمی

در این روش یک تغییر عمده نسبت به لیپوساکشن پایه ایجاد شده است . به جای حجم اندک مایع، مقدار زیادی مایع، حدود ۳ تا ۴ برابر حجم چربی که قرار است برداشت شود، به داخل محل تزریق می شود.
نوع مایع مشابه با لیپوساکشن پایه است ولی این افزایش حجم، بین عضله و بافت چربی فضایی را ایجاد می کند که مکان کافی برای لوله ساکشن که جراح برای برداشت سلولهای چربی استفاده می کند، فراهم می نماید .
بسته به اندازه محل، این عمل حدود ۴ ساعت یا بیشتر نسبت به لیپوساکشن پایه به طول می انجامد. دلیل آن اینست که این مایع باید با احتیاط وارد شود و حدود یکساعت زمان لازم است تا قبل از انجام هر کاری مایع پخش شده و ناحیه را متسع نماید.

● بخیه

بخیه زدن یا نزدن به نظر جراح بستگی دارد. چون برشها کوچک هستند و مقدار مایعی که باید تخلیه شود زیاد است :
▪ بعضی از جراحان برشها را باز می گذارند، تا مایع اضافی بهتر خارج شود. آنها دریافتند که خروج آزاد مایع به بهبود سریعتر برشها کمک می کند.
▪ بعضی دیگر بخشی از برش را بخیه می زنند و فضایی را برای درناژ مایع باز می گذارند.
▪ بعضی دیگر بخیه زدن را ۱ یا ۲ روز به تاخیر می اندازند تا بخش اعظم مایع تخلیه گردد. در هر صورت، چون مایع در حال تخلیه شدن است، پوشش زخم باید مرتب تعویض شود.
لیپوساکشن فوق مرطوب ( Super- Wet )
در این روش، حجم تزریق شده با میزان حجم چربی که قرار است برداشته شود تقریبا" برابر است. بسیاری از جراحان پلاستیک برای موارد لیپوساکشن با حجم زیاد این روش را ترجیح می دهند. زیرا تعادل بهتری از جهت هموستاز و اضافه بار بالقوه مایع برقرار می سازد. عمل بسته به اندازه محل ۱ تا ۳ ساعت به طول می انجامد .جهت انجام عمل تسکین وریدی همراه با لیدوکائین موضعی یا بیهوشی کامل ضرورت دارد.
لیپوساکشن با کمک اولترا سوند ( UAL )
این عمل که لیپوساکشن اولتراسونیک نیز نامیده می شود، یک نوعی از لیپوساکشن تورمی است. کانول ویژه ای ارتعاشات اولتراسوند را به داخل بدن هدایت می کند . این ارتعاش دیوارۀ سلولهای چربی را می ترکاند و چربی را امولسیونه می کند، یعنی آنرا به شکل مایع در می آورد تا راحت تر ساکشن شود.برای کار در مناطقی که بافت چربی بیشتری دارند مانند قسمت بالای پشت و ناحیه سینه در مردان ، UAL انتخاب مناسبی است.
▪ زمان انجام نسبت به لیپوساکشن متداول بیشتر و نسبت به لیپوساکشن تورمی کمتر است.
▪ میزان از دست دادن خون کمتر است.
▪ ولی به نظر می رسد که ریسک تشکیل سروما مختصری بیشتر است که باید با سوزن تخلیه شود.
لیپوساکشن با کمک نیرو ( Power -assisted)
در این روش از کانول ویژه ای که دارای تحرک مکانیکی است استفاده می شود، بگونه ای که نیاز به حرکات دستی جراح نمی باشد از سایر جهات این روش مشابه UAL می باشد.
▪ حرکات کانولا ظریف تر است بگونه ای که ناراحتی کمتری برای بیمار ایجاد می کند.
▪ در ضمن ، به نظر می رسد به علت کنترل بهتر کانولا خطر سوراخ شدن ارگانهای داخلی کمتر باشد
لیپوساکشن با کمک اولتراسوند خارجی ( EUAL یا XUAL )
XUAL نوعی از UAL است که انرژی اولتراسوند از خارج از بدن و از طریق پوست تامین می گردد و دیگر نیازی به کانولای ویژه UAL نمی باشد.
این روش بدین دلیل ابداع گردید، که در بعضی از موارد ، روش UAL منجر به نکروز پوستی و سروما می شود.
XUAL با بهره گیری از اولتراسوند خارجی یک روش ممکن برای پیشگیری از اینگونه عوارض می باشد. همچنین این روش می تواند بصورت بالقوه :
▪ هم در زمان عمل و هم بعد از آن ناراحتی کمتری برای بیمار ایجاد کند.
▪ از دست دادن خون را کاهش دهد.
▪ در بافت اسکار امکان دسترسی بهتری فراهم نماید
▪ نواحی وسیعتری را مورد درمان قرار دهد
در عین حال، امروزه کاربرد وسیعی ندارد و مطالعات به اندازه تاثیرات آن قطعی نیستند .