اين سفيد نازيباست!

در حالت طبيعي هر سه هفته يك بار، سلولهاي پوست سر از بين رفته و سلولهاي جديد جاي آنها را مي گيرند. در هنگام برس كشيدن و شستشوي موها، اين سلولهاي مرده جدا مي شوند. اگر احياي دوباره سلولهاي جديد با سرعت غيرعادي صورت گيرد، با برس كشيدن، پوسته ها جدا مي شوند. اما اگر برعكس، پوسته ها به پوست بچسبند و باعث افزايش سبوم (ترشح روغني غدد سبابه متشكل از چربي و بقاياي اپي تلومي) شوند، باعث خارش مي شوند.
اين است كه نوع شوره اي كه فرد گرفتار آن است بايد تشخيص داده شود؛ زيرا با توجه به نوع شوره، درمان آن متفاوت است، اما چطور مي توان شوره را شناخت؟ شوره هاي خشك، ريز و كاملاً سفيد هستند و از پوست سر كه عموماً نيز خشك است، جدا مي شوند.
ريزش اين شوره ها بخصوص هنگام كوتاه كردن موها بيشتر ديده مي شود.
شوره هاي خشك عموماً انگلهاي ريز و قارچهاي ميكروسكوپي هستند كه خارش پوسته سر را تشديد مي كنند. در حالي كه شوره هاي چرب به هم فشرده هستند و به پوست سر مي چسبند، و باعث خارش مي شوند در ضمن لايه فشرده اي را تشكيل مي دهند كه موجب خفگي پوست سر و در طولاني مدت ريزش موها مي شود. هر چه ترشح چربيها بيشتر باشد، خفگي پوست سر نيز بيشتر شده و سيكل معيوبي را به وجود مي آورد.
اما به هر حال، شوره ها از هر نوعي كه باشند به هر حال ناخوشايند هستند. وقتي چنين مشكلي پيش مي آيد، فرد مرتباً لباسهايش را تكان مي دهد، نوع شامپو را عوض مي كند، كلاه به سر مي گذارد و... اين بيماري بسيار رايج در واقع «درماتيت سبورئيك» پوست است كه در اغلب موارد شستشوي زياد با شامپو مشكل را تشديد مي كند. شوره سر پس از سن بلوغ ايجاد مي شود و ممكن است تا آخر عمر باقي بماند و در شرايط استرس زا و مواقع خستگي نيز بروز مي كند.
به علاوه، شوره سر ريزش موي سر را نيز زياد مي كند. در مواردي كه شوره ها ريز و خشك باشند، استفاده از يك شامپوي ضد شوره مشكل را برطرف مي كند، اما اگر شوره ها چرب و كاملاً قابل رؤيت باشند، نياز به مراقبت و درمان خاص است. شامپوهاي مناسب و مخصوص به طور محسوسي پوست سر را از اين نظر بهبود مي بخشد، اما وقتي كه ابروها و پره هاي بيني نيز دچار پوسته ريزي شدند، بيماري بيشتر شبيه «پسورياز» است كه در چنين شرايطي حتماً بايد با متخصص پوست مشورت كرد.