افزایش حساسیت به لمس

افرادی که مبتلا به آلوداینیا (allodynia) هستند، اغلب از درد یا حساسیت حتی به محرک‌های غیر دردناک که می‌تواند به معنای کمی لمس کردن باشد، شکایت دارند. این مقاله فهرستی از عوامل تأثیرگذار بر این عارضه را فراهم ساخته است.
بزرگترین عضو بدن یعنی پوست ما بخشی از سیستم یا دستگاه پوششی بدن انسان به شمار می‌رود. این سیستم همچنین مو، ناخن، و غدد برون ریز را شامل می‌شود. پوست، بدن را از انواع آسیبهای مختلف محافظت می‌کند. با این حال، می‌تواند به علت تروما و یا قرار گرفتن در معرض مواد محرک موجود در محیط آسیب ببیند. گاهی، استعمال موضعی برخی محصولات آرایشی و بهداشتی و یا تماس با برخی از محصولات (مواد شوینده یا مواد شیمیایی) می‌تواند اثر سوء بر پوست داشته باشد. پوست به دلیل مختلفی تحت تأثیر قرار می‌گیرد. معمولاً، مشخصه‌ی مشکلات پوستی، تغییر در رنگ و بافت پوست است. بر روی پوست فرد مبتلا ممکن است بثورات، تاول، لکه، برآمدگی، و غیره ایجاد شود. دیگر علائم می‌تواند شامل احساس درد در اثر دست زدن به قسمت متأثر ‌باشد.

چه زمان پوست نسبت به لمس حساس می‌شود

افراد مبتلا به آلوداینیای مکانیکی یا لمسی اغلب در مورد اینکه پوستشان در زمان لمس شدن دردناک یا حساس است، شکایت دارند. اصطلاح «آلوداینیا از دو واژه‌ی állos و odúnē، که به «درد دیگر یا درد متفاوت» ترجمه می‌شوند، مشتق شده است. مشخصه‌ی این بیماری درد ناشی از محرکی است که معمولاً باعث تحریک و یا درد نمی‌شود. و به آلوداینیا لمسی و یا مکانیکی (درد با لمس شروع می‌شود)، آلوداینیا مکانیکی استاتیک (دردی که با لمس یا فشار ملایم ایجاد شود)، آلوداینیا دینامیکی مکانیکی (دردی است که با لیف زدن پوست ایجاد می‌شود)، و یا آلوداینیا حرارتی (دردی که با محرک‌های سرد و گرم احساس شود) طبقه‌بندی می‌شود. در بخش ذیل فهرستی از عوامل مؤثر در افزایش حساسیت پوست نسبت به لمس آورده شده است:

نوروپاتی

اصطلاح «نوروپاتی» به آسیب‌های عصبی اشاره داشته و می‌تواند موجب افزایش حساسیت پوست شود. «نوروپاتی محیطی»، اصطلاحی است که مشخصه‌ی آن آسیب به اعصاب محیطی است. هنگامی که اعصاب حسی آسیب می‌بینند، می‌توانند موجب پدید آمدن حس سوزن سوزن در پوست، سوزش و یا درد شدید در اندام‌ها، بی‌حسی، یا کاهش توانایی احساس درد و یا تغییر درجه حرارت گردند. که این می‌تواند عوارض ناشی از دیابت یعنی بیماری که مشخصه‌ی آن افزایش قند خون است، باشد. تروما و یا کمبود ویتامین B نیز می‌تواند به آسیب عصبی منجر شود، که به نوبه خود فرد را نسبت به درد حساس کرده و یا احساس سوزن سوزن شدن در پوست را ایجاد می‌نماید.

میگرن

میگرن یک سردرد عروقی است که دردی ضرباندار در یک طرف سر را به همراه دارد. همچنین موجب افزایش حساسیت به نور می‌شود. و نیز می‌تواند آلوداینیا را ایجاد نماید. افراد مبتلا به میگرن اغلب از دردی که به هنگام شانه کردن مو و یا مالیدن مرطوب کننده به بدن ایجاد می‌شود، شکایت دارند. معمولاً در این وضعیت، پوست سر، صورت و یا گردن تحت تأثیر قرار می‌گیرند.

هرپس زوستر / زونا

ویروس واریسلا زوستر (آبله مرغان ـ زونا) (Varicella Zoster Virus) عامل بیماری‌زای آبله مرغان می‌باشد. هنگامی که فردی در معرض این ویروس قرار می‌گیرد، ویروس وارد بدن شده و در بافت عصبی نزدیک به مغز و نخاع به صورت غیرفعال به طور موقت باقی می‌ماند. این ویروس با استرس یا فشار عصبی مجدداً فعال می‌شود. افرادی که سیستم ایمنی‌شان ضعیف شده، در معرض خطر بیشتری به جهت ابتلا به زونا قرار دارند. هنگامی که این ویروس دوباره فعال می‌شود، در امتداد مسیرهای عصبی به سمت پوست حرکت می‌کند. که موجب افزایش علائمی مانند درد، احساس سوزش، بی‌حسی، افزایش حساسیت پوست، و ایجاد جوش یا دانه در یک طرف از بدن می‌شود. پس از آن، تاول‌هایی پر از مایع تشکیل می‌شوند که از هم باز شده و کبره می‌بندند. زونا یا هرپس زوستر تنها در افرادی که قبلاً مبتلا به آبله مرغان شده‌اند، رخ می‌دهد. در برخی موارد، پوست مدتها پس از ناپدید شدن تاول‌ها، نسبت به لمس حساس یا دردناک باقی می‌ماند. این وضعیت نورالژی پس از هرپس نامیده می‌شود.

فیبرومیالژیا

فیبرومیالژیا بیماری است که مشخصه‌ی آن ایجاد نقاطی است که نسبت به فشار حساس می‌باشند. نقاط حساس به لمس نواحی حساس زیر سطح پوست اطراف مفاصل گردن، شانه‌ها، پشت، باسن، بازوها، و ساق پاها می‌باشند. این نقاط حساس هنگامی که با انگشت بر آنها فشار وارد شود، به درد می‌آیند. علت دقیق این عارضه ناشناخته است. مشخصه‌ی آن درد مزمن بدن، خستگی عضلانی، درد عضلانی، اختلال خواب، و آلوداینیا می‌باشد.
بیماری‌های دمیلینه کننده (از بین برنده میلین)
اینها بیماری‌هایی هستند که در آنها غلاف میلین که سلول‌های عصبی را می‌پوشاند، آسیب می‌بیند، در نتیجه سبب به وجود آمدن علائم متعددی مانند پارستزی (احساس‌های غیر طبیعی پوستی)، بی‌حسی (از دست دادن حس) دایسستژیا (dysesthesia) ( اختلال در حس لامسه)، نورالژی یا درد عصب سه قلو ، آلوداینیا، هایپرپاتیا (سطوح اغراق آمیز درد که توسط محرکهای درد به وجود آمده‌اند)، و غیره می‌شود.

لامسه تدافعی

لامسه‌ی تدافعی یک اختلال پردازش حسی است که می‌تواند به حساسیت شدید نسبت به حس‌های مربوط به لمس، دما، و درد منجر شود. این یک اختلال عصبی است که در آن اعصاب حسی در مغز، سیگنال‌های نامناسبی را دریافت و ارسال می‌کنند، که به نوبه خود موجب ایجاد حس اغراق‌آمیز از لمس پوست می‌شود.
بنابراین، پوست به دلایل متعددی می‌تواند دردناک یا نسبت به لمس حساس شود. برخی از این دلایل و شرایط می‌توانند از ماهیت خطرناکی نشأت گرفته باشند. بنابراین، افرادی که در پاسخ به محرکی که معمولاً موجب ایجاد درد نمی‌شود، دچار درد و افزایش حساس پذیری پوست می‌شوند، بایستی کمک‌های پزشکی را دریافت نمایند.
سلب مسئولیت: اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جنبه‌ی آموزشی داشته و نبایستی به منظور جایگزین توصیه‌های پزشک متخصص در نظر گرفته شود.