كيست هاي تخمداني و تأثير آن بر بارداري

يكي از نشانه هاي اين مشكل، كاهش يا قطع كامل تخمك گذاري است. از جمله تأثيرات مختلف اين كيست ها، مي توان به موارد زير اشاره كرد:
1- ترشح هورمون هاي مردانه و در نتيجه بروز ويژگي ها و علايم مردانه؛
2- عدم تخمك گذاري يا در سطح پايين؛
3- فقدان قاعدگي در اين افراد بسيار رايج است كه نتيجه مستقيم وجود كيست ها محسوب مي شود؛
4- تأثير بر متابوليسم عمومي بدن و بخصوص بر ترشح انسولين كه ممكن است به چاقي و ديابت مربوط باشد.
از نظر فيزيولوژيك، پزشك با انجام اكوگرافي، مشكل را تشخيص مي دهد كه تخمدان ها از اندازه عادي بزرگتر و پر از كيست است. او بايد احتمال ديگر بيماريها با علايم مشابه (تومور، مشكلات ترشح كورتيكوستروئيد و...) را كنار بگذارد.

راه درمان

اولين نكته در درمان كيستهاي تخمداني در اغلب موارد، كاهش اضافه وزن است. در واقع چاقي تأثير مستقيمي در كاهش ترشح آندروژن دارد و در اكثر موارد موجب بروز اختلال در سيكل قاعدگي و تأخير در تخمك گذاري مي شود.
براي برقراري تعادل هورموني، اگر خانم قصد بارداري نداشته باشد، قرص ضدبارداري استروپروژستروني تجويز مي شود. داروهاي مخصوص ضد هورمون هاي مردانه نيز ممكن است توصيه شود. قرص هاي خوراكي ديابت نيز براي مشكلات مقاومت انسولين نيز در بعضي موارد تجويز مي شود.

باروري

كاهش وزن در اين باره بسيار مهم است، زيرا در اكثر موارد موجب تخمك گذاري مجدد مي شود. به نظر مي رسد مصرف قرصهاي ديابت؛ متفورمين اين امر را تسهيل مي كند. پس از آن، قرص هاي القاكننده تخمك گذاري كه در رأس آنها «سيترات كلوميفن» قرار دارد، تجويز مي شود.
موضوع مهم درباره مصرف اين دارو، مقدار دوز آن است كه در هر خانم متفاوت است. معمولاً دوز 50 ميلي گرم در روز دوم و ششم قاعدگي، در 50 درصد بيماران باعث آزاد شدن تخمك ها مي شود. در مورد ديگر نيز دوز دارو بتدريج تا مقدار حداكثر 150 ميلي گرم افزايش مي يابد. تنها در 30 درصد بيماران، درمان مؤثر نمي شود. كساني كه به دارو جواب داده اند، پس از شش دوره قاعدگي، در 60 درصد موارد باردار مي شوند.