شرايط شوهران ايده آل

ثروت، شهرت و قدرت هرگز از نشانه‎هاى شرافت خانوادگى به شمار نمي‎رود. چه بسيار پسران جوانى كه در خانواده‎هاى فقير گمنام و ضعيف زندگي مي‎كنند و از شرافتمندترين مردان روى زمين هستند و چه بسيار پسران ثروتمندى كه در دنيايى از ماديّت و شهرت و قدرت قرار دارند و از شرافت و شرافتمندى بويى نبرده‎اند.
ملاك شرافتمند بودن شخص بسته به ديانت و معنويت اوست، معنويت و توجه به حلال و حرام خداوند است كه انسان را در برابر مشكلات و حوادث غير مترقبه زندگى پايدار مي‎سازد و از اين گذشته در ايجاد كانون گرم خانواده و تربيت فرزندان بسيار مؤثر و نقش كليدى را ايفا مي‎كند.
بنابراين دختران جوانى كه قصد انتخاب همسرى را دارند، ابتدا بايد شرافت خانوادگى و ديانت همسر آينده خود را در نظر بگيرند و هرگز فريب ثروت، شهرت و يا قدرت مادى شخصى را نخورند.
شخصي به نام «حسين بن بشّار» به امام رضا ـ عليه السّلام ـ نامه‎اى نوشت و ضمن آن دربارة خواستگارى كه براى دخترش آمده بود كسب تكليف كرد، وى از امام ـ عليه السّلام ـ پرسيده بود: شخصى از خويشاوندانم براى خواستگارى دخترم آمده است كه بد اخلاق است، چه كنم آيا دخترم را به او بدهم يا نه؟
حضرت در جواب نوشتند: لا تزوّجه ان كان سيّيء الخلق.
اگر بد اخلاق است، دخترت را به او نده.
سلامت جسم و روح در برخوردارى از لذّتهاى مشروع خانواده و سلامت فرزندان نقش مؤثرى دارد، در نظر گرفتن اين شرط نيز مورد توصيه كارشناسان مسايل خانواده است.
امير مؤمنان ـ عليه السّلام ـ فرمودند:
از ازدواج احمق بپرهيز، زيرا مصاحبت و همراهى با او بلاست و فرزندانش نيز تباه مي‎شوند.
همانگونه كه پسران جوان بايد در انتخاب همسر زيبايى را مدّ نظر قرار بدهند، دختران جوان نيز نبايد از اين نكته غافل شوند.
زيبايى ظاهرى به حلاوت و شيريني زندگى مي‎افزايد و استحكام روابط كانون كوچك خانواده را دو چندان مي‎كند. بنابراين بايد از هر دو طرف اين نكته مدّ نظر قرار گرفته شود تا با صفا و صميمت در ايجاد كانونى گرم براى آينده‎اى درخشان زمينه را فراهم آورند.
ناگفته روشن است كه «زيبايي» بايد در كنار صفات ديگرى مانن ديانت، عفت خوش خلقى و شرافت خانوادگى مدّ نظر قرار گيرد، و الّا به تنهايى هرگز ملاك و برترى در انتخاب نخواهد بود.
انسان بى كار گذشته از اينكه در تأمين زندگى خود دچار مشكلات و معضلات فراوانى مي‎شود، خانواده و فرزندان او نيز در فشار و سختى قرار خواهند داشت.
بطور كلى انسان بى كار به خاطر آنكه فرصت زيادى دارد، از سوى عوامل سقوط و انحطاط و مفاسد اخلاقى زيادى تهديد مي‎شود. رسول گرامى اسلام كه درود خداوند بر او باد، هر جوانى را كه مي‎ديد ابتداء از شغل و حرفة او سؤال مي‎كرد، اگر مي‎شنيد كه جوان بيكار است مي‎فرمود: از چشمم افتادى، مي‎پرسيدند چرا؟ حضرت مي‎فرمود: لانّ المؤمن اذا لم يكن له حرفة يعيش بدينه.
چون اگر مؤمن كارى نداشته باشد از راه دين فروشى زندگى مي‎كند.
بنابراين شغل و داشتن حرفه براى شوهران لازم و ضرورى است.
البته قابل تذكر است كه نبايد به دنبال شغل پر در آمد بود، مثلا شوهرى كه از راه كسب حلال در آمدى دارد و فردى متدين و با مسئوليت است را نبايد با فردي بى دين و لاابالى كه شغل پر درآمدى دارد تعويض نمود.
منبع: http://www.al-shia.com/html/far