تابش نانوذرات طلا در درون تومورها
تابش نانوذرات طلا در درون تومورها
تابش نانوذرات طلا در درون تومورها
نويسنده:
اين افراد با استفاده از كولوئيدهاي طلا كه نوعي سوسپانسيون تجاري نانوذرات طلا است يكي از انواع زياد ملكولهاي آلي رنگي با بار مثبت را به سطوح اين ذرات متصل كردند. آنها از ملكولهاي رنگي استفاده كردند كه نور را در محدوده مادون قرمز جذب و منعكس مي‌كنند. اين طيف نوري در بافتهاي زيستي جذب نمي‌شود. محققان يك لايه نازك از پلي‌اتيلن گليكول بر روي آن افزودند تا سازگاري زيستي براي محصول ايجاد شود. بطور تعجب‌آوري، اين روكش باعث افزايش قابل توجه پايداري نوري فراورده در مجاورت مواد شيميايي گرديد.
مهمتر از آن اينكه خواص نوري هم نانوذرات طلا و هم ملكولهاي رنگ بعد از ايجاد روكش بدون تغيير ماند. از اين ذرات در طي دوره‌اي 6 روزه هيچ‌گونه سميت‌زايي بر روي سلولها مشاهده نگرديد. اين مطالعات اوليه نشان داد كه از نانوذرات طلاي روكش شده براي تصويربرداري از سلولهاي سرطاني مي‌توان استفاده كرد.
اما هدف اصلي اين پروژه، تصويربرداري هدفمند و دقيق درون‌تني از تومورها در بدن است. براي تهيه نانوذره هدفمند شده محققان از نوعي پلي‌اتيلن‌گليكول كه قابليت اتصال به آنتي‌بادي عليه گيرنده EGRF داشت استفاده كردند. اين گيرنده در بسياري از سرطانها توليد مي‌شود. محققان نانوذره هدفمند شده به بدن موشهاي داراي كارسينوماي گردن و سر با گيرنده EGRF تزريق كردند.
در گروه كنترل نيز به موشهاي مشابه نانوذراتي كه هدفمند نبودند تزريق گرديد. طيف نوري ويژه نانوذرات براحتي در هر دو گروه از موشها مشاهده گرديد اما فقط نانوذرات هدفمند شده در تومورها تجمع يافتند. برخلاف آن، نانوذرات هدفمند نشده عمدتا در درون كبد تجمع يافتند. نتايج اين مطالعه در شماره اخير مجله Nature Biotechnology منتشر شده است.
منبع: http://www.physorg.com
مهمتر از آن اينكه خواص نوري هم نانوذرات طلا و هم ملكولهاي رنگ بعد از ايجاد روكش بدون تغيير ماند. از اين ذرات در طي دوره‌اي 6 روزه هيچ‌گونه سميت‌زايي بر روي سلولها مشاهده نگرديد. اين مطالعات اوليه نشان داد كه از نانوذرات طلاي روكش شده براي تصويربرداري از سلولهاي سرطاني مي‌توان استفاده كرد.
اما هدف اصلي اين پروژه، تصويربرداري هدفمند و دقيق درون‌تني از تومورها در بدن است. براي تهيه نانوذره هدفمند شده محققان از نوعي پلي‌اتيلن‌گليكول كه قابليت اتصال به آنتي‌بادي عليه گيرنده EGRF داشت استفاده كردند. اين گيرنده در بسياري از سرطانها توليد مي‌شود. محققان نانوذره هدفمند شده به بدن موشهاي داراي كارسينوماي گردن و سر با گيرنده EGRF تزريق كردند.
در گروه كنترل نيز به موشهاي مشابه نانوذراتي كه هدفمند نبودند تزريق گرديد. طيف نوري ويژه نانوذرات براحتي در هر دو گروه از موشها مشاهده گرديد اما فقط نانوذرات هدفمند شده در تومورها تجمع يافتند. برخلاف آن، نانوذرات هدفمند نشده عمدتا در درون كبد تجمع يافتند. نتايج اين مطالعه در شماره اخير مجله Nature Biotechnology منتشر شده است.
منبع: http://www.physorg.com
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}