تغذيه در ديابت

بيمارى ديابت به دو نوع تقسيم مى شود. ديابت نوع اول يا ديابت جوانان و ديابت نوع دوم يا ديابت بالغين.از علائم ديابت پرنوشى، پرادرارى و ضعف و تاخير در ترميم زخم هاى بدن است.
بيماران مبتلا به ديابت به علت اختلال در سوخت و ساز چربى ها مستعد بيمارى هاى قلبى _ عروقى هستند. ديواره عروق خونى افراد مبتلا به ديابت درگير شده و باعث كاهش خون رسانى به اعضاى مختلف بدن مى شود. اختلال در خون رسانى باعث آسيب هاى جدى در پاها، چشم و كليه ها مى شود. بيماران مستعد به عفونت نيز مى شوند. رژيم غذايى نامناسب، حساسيت به مواد غذايى، عفونت هاى ويروسى و استرس مى تواند وضعيت بيماران مبتلا به ديابت را بدتر كند و بيمارى آنها را تشديد كند. به هنگام وارد شدن استرس سطح هورمون آدرنالين در خون افزايش يافته و افزايش اين هورمون سبب افزايش سطح قند خون مى شود.مصرف چه غذاهايى سبب ثابت نگه داشتن قند خون در بيماران مبتلا به ديابت مى شود؟ در جواب بايستى عرض شود كه مصرف مواد غذايى پرفيبر نظير سبزيجات و ميوه ها باعث جلوگيرى از افزايش ناگهانى سطح قند خون در اين افراد مى شود.
تحقيقات نشان داده است كه پروتئين موجود در شير به عنوان آنتى ژن عمل كرده و باعث اختلال در عملكرد سيستم ايمنى و توليد آنتى بادى هايى بر عليه سلول هاى توليدكننده انسولين در غده پانكراس مى شود. اين مسئله باعث شروع ديابت نوع يك در نوزادانى هست كه به آنها شير گاو مى دهند بالاخص زمانى كه نوزاد تا يك سالگى از شير گاو استفاده كرده باشد. در نوزادانى كه در خانواده هايشان سابقه اى از ديابت وجود دارد بهتر است فقط شير مادر داده شود.
نگهدارى وزن در سطح مطلوب و ايده آل در افراد مبتلا به ديابت بسيار مهم است. ورزش در اين بيماران بسيار حياتى است و انجام فعاليت هاى ورزشى باعث پيشگيرى از عوارض ديابت و تثبيت وضعيت بيماران مبتلا به ديابت مى شود.

نيازهاى غذايى مبتلايان ديابت

ويتامين ث: باعث كاهش مقاومت به انسولين شده، با عفونت ها مقابله كرده و قدرت عروق خونى را افزايش مى دهد. در صورت وجود مشكلات كليوى مصرف دوزهاى بالاى ويتامين ث بايستى تحت نظر پزشك باشد.

بيوفلاونوئيدها، مشابه با عملكرد ويتامين ث نقش ايفا مى كند.

ويتامينE : همراه با توكوفرول باعث پيشگيرى از عوارض عروقى مى شود و باعث كاهش مقاومت به انسولين شده و به عنوان مكملى هست كه باعث جلوگيرى از نياز افراد مبتلا به ديابت نوع دوم به انسولين مى شود.

ويتامين B1: باعث كاهش مقاومت به انسولين مى شود و در افراد مبتلا به نوروپاتى ديابتى (اختلالات اعصاب در اندام هاى بدن) سطح اين ويتامين پايين است. اگر كمبود وجود داشته باشد بايستى مصرف شود.

ويتامين B12: از آسيب اعصاب محيطى در بيماران ديابتى پيشگيرى مى كند.

بيوتين: باعث كاهش قند خون شده و در پيشگيرى از اختلال اعصاب محيطى ناشى از ديابت بسيار موثر است.

ويتامينD : باعث افزايش ترشح انسولين شده و سطح قند خون را پايين مى آورد.

اينوزيتون: باعث بهبود حالت نوروپاتى يا اختلال اعصاب محيطى در ديابتيك ها مى شود.

آلفا ليپوئيك اسيد: باعث كاهش نوروپاتى ديابت شده و در كاهش درد اندام هاى افراد مبتلا بسيار موثر است.

كارنى تين: باعث كاهش دردهاى ناشى از نوروپاتى ديابتى شده و باعث كاهش درد مى شود.

روغن گل پامچال: باعث كاهش آسيب هاى عصبى در بيماران ديابتى مى شود.

مواد غذايى مفيد در ديابت

حبوبات، جو، برنج قهوه اى، شير سويا، عدس، ماهى، تخم مرغ، ميوه هاى تازه، آووكادو، ريواس، گندم كوهى، گلابى، سبزيجات تازه، پياز، قارچ، خربزه، هندوانه، كنگر فرنگى، اسفناج، آجيل، سير، شنبليله، دارچين
لازم به توضيح است دارچين، غنچه خشك شده گل ميخك، زردچوبه، گل گاوزبان باعث تحريك ترشح انسولين مى شوند.