انتقال تجهیزات اصلی آزمایشگاه فضایی ژاپن به فضا توسط فضا پیمای دیسکاوری

تعمیر مخزن خارجی تلسکوپ هابل به فصل پائیز موکول شد

واشنگتن: با پرتاب فضا پیمای دیسکاوری در 30 ماه مه ، STS-124 تجهیزات اصلی مجموعه آزمایشگاهی علمی ژاپن را به ایستگاه فضایی بین المللی انتقال خواهد داد و نقطه عطفی در برنامه بازسازی شاتل فضایی ناسا پس از عدم موفقیت فضا پیمای کلمبیا در آسمان تگزاس را بر جای خواهد گذاشت.
این اتفاق ناگوار که به دلیل از بین رفتن عایق حرارتی مخزن سوخت خارجی فضا پیما و تخریب و انفجار شاتل هنگام تزریق مجدد بوجود آمد تغییرات زیادی را در برنامه فضا پیما ها و شاتل و بویژه در مخزن سوخت خارجی همراه داشت.
جان شنن ، مدیر برنامه های فضایی شاتل ، در جلسه توجیهی اول ماه مه در ناسا اظهار داشت : "این اولین ماموریتی بود که کلیه تغییرات و اصلاحات را در طراحی مخزن های خارجی در نظر گرفت و در چرخه ساخت و تجهیز و تولید مخزن سوخت قرار داد."
شنن افزود "پیش از STS-124 کلیه تغییراتی که در مورد مخزن سوخت به انجام رسانده بودیم با مخازن سوختی تنظیم و سنجیده شده بود که قبل از فضا پیمای کلمبیا ساخته شده بوند. STS-124 دهمین پرواز فضایی است که پس از حادثه کلمبیا انجام می شود. و هنوز ده پرواز دیگر تا از کار افتادگی فضا پیما در تابستان 2010 در دستور کار داریم.

تعمیرات تلسکوپ هابل

بنا به اظهارات شنن روند برنامه ریزی های جدید در رابطه با مخزن خارجی سوخت، برنامه های فضایی این فضا پیما را 4 تا 5 هفته به تاخیر انداخته و بنا بر این ماموریت تعمیر STS-125 تلسکوپ فضایی هابل از تاریخ 18 اوت به اواخر ماه سپتامبر و یا اوایل ماه اکتبر موکول شد.
وی افزود: "احتمالاً این تاخیر و اشکال در اجرای برنامه خیلی به چشم نخواهد آمد. البته باید اذعان داشت که به هر حال هابل تجهیزات بی نظیر مورد نیاز را در اختیار خواهد گرفت و از این رو با برنامه ریزی مجدد دو شاتل دیگر نیز برای پرتاب آماده کرده ایم."
در طول مدت ماموریت 11 روزه آتلانتیس ، ناسا با انجام پرواز نجات اولیه ، 7 فضا نوردی که مشغول انجام این ماموریت هستند را پشتیبانی خواهد نمود. در صورتی که لزوم انجام چنین پروازی مسجل شود،اندیور از سکوی 39-ب در پایگاه فضایی کندی برای کمک اعزام خواهد شد.
در این ماموریت 5 فضا نورد و متخصص انجام عملیات خارج از فضا پیما دو ابزار علمی قدرتمند و یک سری از عدسی های جدید را جهت پایداری و ایجاد ثبات هر چه بیشتر و باتری های مخصوص و پتو های حرارتی را روی هابل نصب خواند نمود تا عمر عملیاتی هابل را تا 2013 افزایش دهند.
شنن در این رابطه اظهار داشت: "چهار یا پنج هفه تاخیر در انجام این برنامه در برابر پیشرفت هایی که در رابطه با تعمیرات مخزن سوخت بدست آورده ایم بهای گزافی به شمار نمی رود. چرا که تمامی مواردی که پس از پرتاب کلمبیا مد نظر ما بود به بهترین شکل ممکن بر روی مخزن سوخت به اجرا درآمد. این مخزن سوخت اکنون بسیار بهتر از مخزن اولیه (پیش از پرتاب کلمبیا) است اما ساخت آن فرایند دشوار تری داشته است."

تجهیزات آزمایشگاهی "کیبو": امید ژاپن

فرمانده ناوگان فضایی، مارک کلی، ماموریت STS-124 را برای انتقال تجهیزات و قطعات آزمایشگاهی و بازوی روباتیک بسته آزمایشگاهی ژاپن که کیبو یا امید نام دارد را به ایستگاه فضایی انتقال خواهد داد. در این ماموریت کنت هم به عنوان خلبان انجام وظیفه خواهد کرد. متخصصین پرواز عبارتند از فضا نوردان ناسا کارن نایبرگ، رونالد گاران و مایکل فاسوم. همچنین فضانورد آژانس اکتشافات فضایی ژاپن (ژاکسا) به نام آکیهیکو هوشیده در این پرواز حضور خواهد داشت.
گرگوری چامیتف به عنوان متخصص ماموریت STS-124 در این پرواز حضور خواهد داشت تا جایگزین گارت رایزمن در پست مهندسی پرواز Expedition 17 انجام وظیفه نماید. رایزمن با دیسکاوری به زمین باز خواهد گشت.
STS-124 دومین پرواز از سومین پروازی است که ابزار و تجهیزات را برای تکمیل آزمایشگاه کیبو به انجا خواهد برد. این ماموریت شامل دو راهپیمایی فضایی برای نصب آزمایشگاه جدید و سیستم کنترل از راه دور آن است. تجهیزات پشتیبانی این آزمایشگاه طی عملیات STS-123 در ماه مارس در محل مناسب خود نصب خواهد شد و سپس به لابراتوار جدید منتقل خواهد شد.
مت آبوت، مدیر پرواز فضا پیمای عملیات STS-124 اظهار داشت: "وظیفه اصلی این گروه در این عملیات فضایی نصب بزرگترین و سنگین ترین تجهیزات فضایی است که به ایستگاه فضایی بین المللی منتقل خواهد شد."
وی افزود: "هنگام بازگشت از ماموریت STS-123 برای نصب کیبو در محل ورودی مجبور بودیم که سامانه ردیابی مدار بسته را در عرشه رها کنیم." بنابر این هدف مهم دیگری که در پی آن بودیم برداشتن سامانه ردیابی مدار بسته بود تا بتوانیم در ماموریت های بعدی و پس از چدا شدن از ایستگاه فضایی از آن استفاده کنیم.
این بدان معنا خواهد بود که تحقیق در مورد عایق حرارتی دیسکاوری بعد از ماموریت انجام خواهد شد. طبیعتاً سامانه ردیابی در روز دوم بر روی بازوی روبات نصب خواهد شد تا بتوان اطمینان حاصل کرد که فضا پیما در حین پرتاب آسیب ندیده است.
از آنجائیکه که سامانه ردیابی در ایستگاه فضایی باقی خواهد ماند، فضانوردان دیسکاوری قبل از اتصال فضا پیما به ایستگاه صرفاً از دوربین های که در قسمت انتهایی بازوی روباتیک نصب شده اند استفاده خواهند کرد. چنین تحقیق و بازرسی محدودیت های را بهمراه خواهد داشت، چرا که دور بینی که روی آرنج بازوی نصب است که به فضانورد کمک می کند تا بازو را بچرخاند باید بخوبی محکم شود تا هنگام پرتاب احتمال آسیب به بسته ژاپنی را پایین بیاورد و از این رو محدودیت حرکتی ایجاد می شود.
فضا پیمای دسیکاوری پس از بازگشت به دقت مورد بررسی و تحقیق قرار خواهد گرفت. پس از جدا شدن از ایستگاه یک روز به طول عملیات STS-124 اضافه شده است تا زمان لازم برای بررسی داده ها بدست آمده قبل از فرود را در اختیار تیم متخصص زمینی بگذارد. در صورت نیاز یک روز دیگر هم به این ماموریت اضافه خواهد شد.
اطلاعات بیشتر در تار نمای ناسا در دسترس است.
منبع:http://www.nasa.gov