زندگینامه‌ی سروپالی راداكریشنان

دكتر راداكریشنان (1) كه امروز ریاست جمهوری هند به عهده‌ی اوست به سال 1888 میلادی در ناحیه‌ی (تیروتانی) (2) واقع در ایالت مدرس (3) پا به این جهان نهاد و در شهرهای (تیروپاتی) (4) و (ولور) (5) و (مدرس) تحصیلات عالی خود را به پایان رسانید و بلافاصله به خدمت فرهنگی ایالتی مدرس منصوب شد تا اینكه در (پرزیدنسی كالج) (6) به تدریس پرداخت و در سال 1916 یعنی سال دوم جنگ جهانگیر اول در بیست و هشت سالگی به استادی فلسفه تعیین گردید. سپس در دانشگاه میسور (7) گرم تدریس فلسفه شد و در آن اثنا بود كه نخستین دو كتاب معروف خود را به زبان انگلیسی تألیف كرد. كه اولی به نام (رابیندرانات تاگور) به سال 1918 و دومی به عنوان (حكومت دین در فلسفه‌ی معاصر) به سال 1920 انتشار یافت. (8) سپس به استادی فلسفه در دانشگاه كلكته تعیین شد و در آن اثنا جلد اول تألیف مشهور خود را در (فلسفه‌ی هند) به انجام رسانید. به سال 1926 میلادی برای تقریر «دروس آپتن» (9) به دانشگاه آكسفرد انگلستان دعوت شد و در همان سال در دانشگاه شیكاگو در آمریكا هم به تدریس «دروس هاسكل» (10) پرداخت.
به سال 1927 جلد دوم (فلسفه‌ی هند) را به اتمام رسانید و در سال بعد كتاب (دینی كه ما لازم داریم) و سال دیگر كتاب‌های (آینده‌ی تمدن)‌و (حیات از نظر معنوی) و به سال 1933 كتاب (شرق و غرب از لحاظ دین) را منتشر ساخت. (11)
به سال 1931 به نیابت ریاست دانشگاه (آندرا)‌ (12) رسید و همانسال به عضویت كمیته‌ی همكاری فكری جامعه‌ی ملل برگزیده شد و تا سال 1939 در این سمت باقی ماند.
به سال 1936 به عنوان استادی (اسپالدینگ) (13) در ادیان شرق و تدریس علم اخلاق دوبار به آكسفورد دعوت شد و در عین حال كرسی فلسفه‌ی دانشگاه كلكته را اشغال كرد. به سال 1938 از طرف فرهنگستان بریتانیا برای ایراد یك سلسله سخنرانی در موضوع (دروس مربوط به هوشمندان بزرگ) (14) خوانده شد و آن سخنرانیها تحت عنوان (گوتمه بودا) (15)‌ انتشار یافت و در عین حال وی به عضویت فرهنگستان مذكور برگزیده شد. در 1938 كتاب (مهاتما گاندی) (16) را چاپ كرد و در همان زمان به نیابت ریاست دانشگاه بنارس تعیین گشت. در این موقع بود كه (دروس اسپالدینك) او تحت عنوان «ادیان شرق و فكر غرب» (17) انتشار یافت.
دو سال بعد كرسی (سایاجی رااو) (18) را در باب فرهنگ و تمدن هند در دانشگاه بنارس بعهده گرفت. همچنین برای (دروس كاما) (19) به كلكته دعوت شد و آن دروس بنام (دین و جامعه)‌ (20) طبع و نشر گردید.
به سال 1946 از طرف ممالك متحده دعوت شد تا در چهارده دانشگاه با نفقه‌ی بنیاد (واتومل) (21) سخنرانی كند، در سال‌های 1946-50 ریاست نمایندگی هند را در یونسكو داشت و به سال 1948 به نیابت ریاست شورای مجریه و سال بعد به ریاست آن مؤسسه انتخاب شد.
در همان سال 1948 از نیابت ریاست دانشگاه بنارس كناره گرفت و ریاست (كمیسیون آموزش دانشگاه) را پذیرفت.
در سالهای 1949-52 سفیر هند در روسیه شوروی بود و در عین حال مقام استادی آكسفرد را احراز می‌كرد.
رادا كریشنان به سال 1957 به نیابت ریاست جمهوری هند برگزیده شد و در این مدت مسافرت‌های رسمی حسن نیت به ممالك مختلف به عمل آورد. در 1954 به دریافت بزرگترین جایزه‌ی هند كه جایزه‌ی (بهارات رتنه) (22) باشد نایل شد.
به سال 1962 به ریاست جمهوری هند رسید و به موجب دعوت شاهنشاه به ایران آمد.
غیر از آنچه از تألیفات او مذكور افتاد مقالات و تألیفات فلسفی دیگر نیز دارد همچنین از آثار سودمند او ترجمه‌ی كتاب‌های (اوپه نیشد) است از سنسكریت به انگلیسی كه با یك مقدمه‌ی جامع به سال 1953 انتشار یافت.

پی‌نوشت‌ها:

1.Saruapalli Radhakrishnan
2.Tiruttani
3.Madras
4.Tirupati
5.Vellore
6.Presidency College
7.Mysore
8.The Philosophy if Rabindranath Tagore The Reign of Religion in Contemporary Philosophy
9.Upton Lectures
10.Haskell Lectures
11.The Religion we Need,Kalki or the Future of Civilization,An idealistic view of Life,East and West in Religion
12.Andhra
13.Spalding
14.Master Mind Lectures
15.Gautama Buddha
16.Mahatma Gandhi
17.The Eastern Religions and Western Thought
18.Sayaji Rao
19.Kama Lectures
20.Religion and Society
21.Vatumall
22.Bharat Ratna

منبع مقاله :
راداكریشنان، ساروپالی، (1393)، ادیان شرق و فكر غرب، ترجمه‌ی صادق رضازاده شفق، تهران: مؤسسه انتشارات دانشگاه تهران، چاپ دوم.