مانور پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)

و در قسمت آخر جنگ ، به عللي مسلمانان شكست خوردند، و مشركان به فرماندهي ابوسفيان ، پيروزمندانه با كمال غرور به مكّه بازگشتند. ابوسفيان مغرور با پيامبر (صلي اللّه عليه و آله) قرار گذاشت كه در مراسم بدر صغري (يعني بازاري كه در ماه ذيقعده در سرزمين بدر تشكيل مي شد) بار ديگر روبرو شوند. (اين يك مانوري بود كه ابوسفيان اجراي آن را براي ترساندن مسلمانان پيشنهاد كرد). روزها و هفته ها گذشت تا موعد مقرر فرا رسيد. پيامبر (صلي اللّه عليه و آله) مسلمانان را دعوت كرد كه به سوي بازار بدر، حركت نمايند، ولي خاطره تلخ شكست در جنگ احد، روحيه آنها را به گونه اي خسته كرده بود كه اكثرًا از حركت خودداري مي نمودند. (از طرفي نرفتن آنها، هم موجب تقويت روحيه دشمن و جرئت او مي گشت و هم سوژه تبليغاتي خوبي براي دشمن در مورد كوبيدن مسلمانان مي گشت). جبرئيل از طرف خداوند نازل شد و اين آيه (84 سوره نساء) را نازل كرد: فقاتل في سبيل اللّه لا تكلف الا نفسك و حرض المومنين عسي اللّه ان يكف باس الذين كفروا و اللّه اشد باساً و اشد تنكيلاً. ترجمه :
در راه خدا با دشمن ، جنگ كن ، تنها تو مسئول وظيفه خود هستي و مومنان را بر اين كار تشويق نما، اميد است خداوند از قدرت كافران جلوگيري كند (حتي اگر تنها خودت به ميدان بروي) و خداوند قدرتش ‍ بيشتر و مجازاتش شديدتر است . نزول اين آيه اميدبخش ، و اعلام پيامبر (صلي اللّه عليه و آله) موجب شد كه تنها هفتاد نفر جان بركف با پيامبر (صلي اللّه عليه و آله) حركت كردند. پيامبر (ص) با همين هفتاد نفر، به حركت ادامه داد تا به بازار بدر رسيدند، ابوسوفيان (بر اثر وحشتي كه از جنگ با مسلمانان داشت) حاضر به جنگ نشد، امدادهاي غيبي مسلمانان را از گزند لشكر دشمن حفظ كرد و آنها تمام هشت روز معمول بازار را در آنجا ماندند و به خريد و فروش پرداختند و سود كلاني بردند و سپس بدون جنگ با كمال سلامتي به مدينه بازگشتند. به اين ترتيب ، پيامبر (صلي اللّه عليه و آله) با هفتاد نفر، آري تنها با هفتاد نفر، دشمنان مغرور را تضعيف كرد، و پوزه مغرور آنها را به خاك ماليد، و با اين مانور كوچك ، رعب و وحشت در دل دشمن افكندند، و مانور نمايشي آنها را درهم شكست .
منبع: داستان دوستان