مسيح كردستان

محمّد در عرض ده سال زندگى مشتركمان طورى بود كه هميشه نمازش ‍ را در اول وقت اقامه مى كرد. در طول مسافرتهايى كه با محمّد داشتيم ، هرگاه در راه صداى اذان به گوشش مى رسيد، هر كجا بود ماشين را پارك مى كرد و همانجا نمازش را بجا مى آورد. اگر چه به مقصدى كه مورد نظرش ‍ بود دور يا نزديك بود. بارها به ايشان گفتم : حالا كه نزديك مقصد است نمازتان را شكسته نخوانيد بگذاريد وقتى به منزل رسيديم نمازتان را كامل بخوانيد. محمّد در جواب مى گفت : حالا كه موقع اذان است نماز مى خوانيم شايد به منزل نرسيديم . اگر رسيديم دوباره كامل مى خوانم و در تمام اين مدّت هيچگاه ياد ندارم كه او بدون وضو باشد.[2]

پی نوشت:

[1] سردار رشيد اسلام محمد بروجردى(1333 - 1362 ه‍ .ش ) بعد از سالها تلاش و جهاد، عاقبت در مسير جاده مهاباد نقده به همراه عده اى ديگر از همرزمانش به آرزوى ديرينه اش نائل و به خيل شهداى اسلام پيوست .
[2] اسوه يادواره سردار سپاه اسلام شهيد محمد بروجردى ، ص 17.