مترجم: ایرج علیزاده
منبع:راسخون




 

شور یا شیرین دریاچه ‌ها جزء تنها منابع آب‌های آزاد دردسترس روی زمین هستند. به ‌غیر از رودها و جویبار‌ها مابقی آب شیرین دنیا یا در یخ محبوس شده یا در درون‌ زمین گیرکرده است. با این‌ وجود در‌مورد این منابع طبیعی مهم اسرار زیادی بر جای می‌ماند.
دریاچه‌ها ایجاد می‌شوند و از بین میروند. یک دریاچه جدید به طور کاملا ناگهانی در شهر قفسه تونس در آگوست 2007، از طریق برون ریزی ناگهانی آب های زیر زمینی یا به‌ واسطه ذخیره آب باران، پدید آمده است. در مناطق یخبندان روسیه و آلاسکا دریاچه‌های کوچک، هنگامی که دمای بالا دائماٌ زمین‌های یخ زده را آب می‌کند، خشک می شوند. در مونگولیا از سال 2000 به بعد بیش از صد دریاچه به‌ خاطر خشکسالی و نیاز شدید به آبیاری ناپدید شده‌اند.
اغلب دریاچه‌ها ته می‌کشند.85‌درصد دریاچه‌ها در ارتفاعات کمتر‌از 500‌ متر از سطح دریا واقع شده اند.دلایل وقوع این پدیده دوگانه هستند. اولا زمین های کوهستانی وسعت دریاچه ها را محدود می‌کنند. ثانیا کشور‌های دارای بیشترین تعداد دریاچه طی آخرین عصر یخبندان توسط یخرودها و یخچال‌ها مسطح شده‌اند.
اکثر دریاچه‌های دنیا در کانادا، روسیه، آلاسکا، سوئد و فنلاند واقع شده‌اند. اگرچه کشورهای استوایی (نواحی حاره) غنی از دریاچه هستند، به واسطهء ساختار و ترتیب دگرگونی های پوست قاره‌ها که بخش عظیمی از سرزمین‌ها را در نیمکره شمالی پراکنده است،کشور‌های نواحی شمال درصدر آمار تعداد دریاچه‌ها قرار دارند.
روی هم رفته، خطوط ساحلی تمام دریاچه‌های جهان تقریبا به اندازه 250 بار طول خط استوا برآورد می شود.
117 میلیون دریاچه روی زمین وجود دارد که 3.7 درصد از آب‌های سطحی قاره ها را پوشش می دهند (این ارقام شامل سرزمین‌های اطراف قطب جنوب، گرینلند و دریای خزر نمی‌شوند). بزرگی 90‌درصد این دریاچه ها تقریبا کمتر از اندازه‌ی دور زمین فوتبال یا 0.2 تا یک هکتار است.