بیانیۀ مطبوعاتی نمایندگی ایالات متحده در سازمان ملل متحد در محکومیت برنامه هسته ای

13 ژوئن 2008
بیانیۀ سفیر زلمای خلیلزارد، نمایندۀ دائم ایالات متحده در سازمان ملل متحد در ارتباط با ایران، شورای امنیت، 13 ژوئن
آقای رئیس،
سه ماه پیش، این شورا قطعنامه ای را برای اعمال تحریم های تازه بر ایران از تصویب گذراند. هدف از این تحریم ها ونیز تحریم های مندرج در قطعنامه های 1737 و 1747 بازداشتن و متوقف ساختن ایران از پیگیری فن آوری هایی است که آن کشور را در دستیابی به سلاح های هسته ای توانا می سازد. با در نظر داشتن این موضوع، من میل دارم پنج نکته را خاطرنشان کنم:
نخست، ما از گزارش رئیس کمیته استقبال می کنیم و از فعالیت های مهمی که توسط کمیته در دست پیگیری است خشنود هستیم. این واقعیت نیزکه بسیاری از کشورها گزارشی را که قطعنامه خواسته بود تسلیم کرده اند مورداستقبال ما است و ما کشورهایی را که هنوز گزارش خود را به کمیته نداده اند به انجام هرچه زودتر این کار تشویق می کنیم. ما همچنین دعوت این شورا را از همه کشورها دایر بر ضرورت هوشیاری در ارتباط با فعالیت های نهاد های مالی واقع در قلمرو آنها با بانکهای مستقر درایران، بویژه بانک های ملی و صادرات و شاخه ها و شعب آنها در خارج تکرار می کنیم.
دوم، ما گزارش 26 مه مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی را در باره ادامه سرپیچی ایران از مفاد قطعنامه های 1737، 1747 و 1803 با نگرانی فراوان تلقی می کنیم. آنچه بیش از همه نگرانی ما را فراهم می آورد این است که ایران به سرپیچی خود در برابر شورای امنیت ادامه می دهد و غنی سازی اورانیوم و فعالیت های مربوط به آب سنگین را به حالت تعلیق در نیاورده است. به جای این کار، ایران نصب سانتریفوژهای جدید و عملیات آنها را وسعت بخشیده و طرح های مربوط به سانتریفوژهای پیشرفته را با استفاده از مواد هسته ای آزمایش می کند. ایران همچنین به ساختمان یک راکتور جدید از نوع IR-40 ادامه داده است.
سوم، یک رشته پرسش های دیرین در ارتباط با فعالیت های گذشته ایران، از جمله فعالیت هایی که نمایانگر کوشش آن کشور برای تولید کلاهک هسته ای است، بدون پاسخ باقی مانده اند. البرادعی، مدیر کل IAEA اعلام داشته که ایران باید "توضیحات جدی" در مورد این فعالیت ها ارائه کند، و ارائه بدون تأخیرهمۀ اطلاعات و توضیحات خواسته شده و فراهم ساختن دسترسی، به نحوی که در گزارش آمده، از اهمیت اساسی بر خوردار است.
چهارم، ما از ایران عمل به الزامات بین المللی خود در ارتباط با فعالیت های هسته ای، از جمله تعلیق بی درنگ وقابل بررسی فعالیت های مربوط به گسترش سلاح های هسته ای، همکاری کامل با آژانس بین المللی انرژی اتمی و به کاربستن پروتکل الحاقی را انتظار داریم. تنها از طریق برداشتن تمامی این گام ها است که ایران می تواند جلب اعتماد به این موضوع را که برنامه هسته ای اش دارای طبیعتی صرفا مسالمت آمیز است، آغاز گذارد. ایران باید هرگونه فعالیتی را در ارتباط با تولید سلاح نزد IAEA به طور کامل فاش کند و به IAEA اجازه دهد که متوقف شدن چنین فعالیتی را مورد تحقیق قرار دهد.
پنجم، ما راهبرد مبتنی بر دو مسیر را در ارتباط با این مسئله، که با ارائۀ مجموعۀ به روز شده ای از مشوق ها توسط گروه 1+5 تقویت شده و بزودی به ایران تسلیم خواهد شد، بار دیگر مور تأیید قرار می دهیم و بر این اعتقاد که یک راه حل رضایتبخش برای دوطرف بر اساس مذاکره، همچنان بر روی ایران گشوده است، مجددا تاکید می ورزیم. در همان حال همۀ کشورهای عضو باید با قوت هرچه تمامتر به الزامات خود به موجب قطعنامه های 1737، 1747 و 1803 و دیگر قطعنامه های مربوط عمل کنند. این شورا باید در مطابقت با قصد اعلام شدۀ خود در قطعنامه 1803، برای تکمیل آن تحریم ها ازطریق مبادرت به اقدامات دیگر آماده باشد.