مترجم : بهروزی
منبع:راسخون




 

ارتباط چیزی است که در هیچ نقطه از زندگی خود نمی‌توان از آن فرار کرد. آن یک جنبه‌ی خیلی گسترده از زندگی ما است که می‌تواند به انواع مختلفی تقسیم بندی شود.
ارتباط فرآیندی است که شامل تغییر و تعویض اطلاعات، افکار، ایده‌ها و عواطف است. اجزای فرآیند ارتباط عبارتند از : فرستنده‌ای که پیام را رمز گذاری و ارسال می‌کند، کانالی که پیام از طریق آن فرستاده می‌شود و گیرنده‌ای که پیام را رمز گشایی می‌کند و اطلاعات را پردازش می‌کند و پاسخ مناسب را از طریق همان کانال به فرستنده باز پس می‌فرستد. ارتباط می‌تواند از طریق فرآیندها و روش‌های متعددی رخ دهد و بسته به کانال و سبکی که مورد استفاده قرار می‌گیرد انواع مختلفی از ارتباط می‌تواند وجود داشته باشد.

کانال‌های ارتباطی :

بسته به کانالی که برای برقراری ارتباط به کار می‌رود، فرآیند برقراری ارتباط می‌تواند به طور گسترده به ارتباط شفاهی و غیر شفاهی طبقه بندی شود. ارتباط شفاهی شامل ارتباط نوشتاری و زبانی است اما ارتباط غیر شفاهی شامل زبان بدن، حالات چهره و اشکال و یا تصاویر بصری است.

ارتباط شفاهی :

ارتباط شفاهی به دو نوع ارتباط زبانی و ارتباط نوشتاری طبقه بندی می‌شود.

ارتباط زبانی :

ارتباط زبانی به کلمات رد و بدل شده در فرآیند ارتباط، اشاره می‌کند. این نوع ارتباط می‌تواند چهره به چهره و یا مکالمه با تلفن و یا صدای گفتگو در اینترنت باشد. مکالمات و یا دیالوگ‌های گفته شده از نوسانات صدا، زیر و بم، بلندی و حتی سرعت و شفافیت صحبت‌ها تأثیر می‌پذیرند.

ارتباط نوشتاری :

نوع دیگر ارتباط شفاهی، ارتباط نوشتاری است. این ارتباط می‌تواند یا از طریق پست حلزونی و آهسته و یا از طریق پست الکترونیکی باشد.
موثر بودن ارتباط نوشتاری بستگی به سبک نوشتاری، واژگان به کار رفته، دستور زبان، شفافیت و دقت زبان دارد.

ارتباط غیر شفاهی :

ارتباط غیر شفاهی شامل کل زبان بدن فرد است که صحبت می‌کند و شامل ژست بدن، ژست دست‌ها و کل حرکات بدن است. حالات چهره نیز نقش مهمی در ارتباط دارند. حالات چهره‌ی فرد، چیزهای زیادی را در مورد حالت روحی او می‌گویند. هم چنین ژست‌هایی مثل تکان دست، لبخند و یا در آغوش گرفتن به طور مستقل می‌توانند احساسات و عواطف را برسانند و نیازی به همراهی با کلمات ندارند. ارتباط غیر شفاهی می‌تواند به شکل نمایش‌های تصویری، اعلان و یا حتی عکس‌ها، طرح‌ها و نقاشی‌ها نیز باشد.

ارتباط بر پایه‌ی سبک و هدف :

بر پایه‌ی سبک ارتباط، دو گروه گسترده وجود دارند که عبارتند از : ارتباط رسمی و غیر رسمی که یک سری ویژگی‌های مشخصه‌ی خودشان را دارند.

ارتباط رسمی :

این گروه شامل تمام مواردی است که در آن ارتباط در فرمت رسمی رخ می‌دهد. سبک ارتباط، خیلی رسمی و اداری است. این شکل ارتباطی در تجارت، ارتباط شرکتی، کنفرانس‌های اداری، سخنرانی‌ها، یادداشت‌های نوشتاری و نامه‌های شرکتی به کار می‌رود. هم چنین این نوع ارتباط می‌تواند بین دو بیگانه که برای اولین بار هم دیگر را ملاقات می‌کنند رخ دهد. ارتباط رسمی رک و راست، رسمی و همیشه دقیق است و لحن سخت و محکمی دارد.

ارتباط غیر رسمی :

ارتباط غیر رسمی شامل موارد صحبت آزادانه و نامحدود بین افرادی است که چیزهای اتفاقی و غیر مهم را با هم دیگر به اشتراک می‌گذارند. این ارتباط به دو فرد نیاز دارد که طول موج مشابهی داشته باشند در نتیجه بین دوستان و خانواده رخ می‌دهد. این نوع ارتباط هیچ گونه قوانین و راهنمایی‌های سخت ندارد. مکالمات الزاماً مرز زمان و مکان و حتی موضوعی نمی‌شناسند چون همه‌ی ما می‌دانیم که گفتگوهای دوستانه با افرادی که دوست‌شان داریم می‌تواند ادامه داشته باشد.
حتی اگر کل فرآیند برقراری ارتباط، خیلی ساده به نظر برسد اما موثر بودن هر نوع ارتباطی تا حدود زیادی بستگی به عوامل محیطی درونی و بیرونی مشخص و هم چنین توانایی شخص ارتباط برقرار کننده برای فرستادن، دریافت، رمز گشایی و فرستادن پاسخ دارد. به همین دلیل است که مطالعه‌ی گسترده در زمینه‌ی ارتباط، از گذشته تا به امروز ادامه داشته و در هر بخش از زندگی به آن اهمیت داده شده است.