گرما زدگی

انسان جزء جانداران خون‌گرم بوده و حرارت بدنش همیشه ثابت می‌باشد. اما اگر شخص مدت زیادی در هوای گرم تابستان تحت تابش آفتاب و یا در محیط‌های گرم مانند کوره‌های حرارتی فعالیت نماید، دچار گرمازدگی می‌شود.

علائم و نشانه‌های گرمازدگی:

گیجی، استفراغ، سستی عضلات

کاهش فشار خون، رنگ پریدگی، چسبناک و مرطوب شدن پوست بدن، تنفس صدادار، نبض سریع و جهنده و نهایتاً اغماء

افزایش درجه حرارت بدن که گاهی به 40 درجه سانتیگراد هم می‌رسد.

علائم و نشانه‌های آفتاب‌زدگی:

صورت برافروخته و قرمز، خشک و داغ شدن پوست بدن، افزایش درجه حرارت بدن بدلیل کاهش تعریق، بی‌حالی و سستی.

اقدامات اولیه در گرمازدگی:

بیمار را به محل خنک منتقل نمایئد.

لباس‌های بیمار حتی‌الامکان درآورید.

اگر در بیابان هستید چنانچه رودخانه یا آبگیر در دسترس است بیمار را در آب خنک قرار دهید و اگر عملی نبود حوله یا ملحفه‌ای را در آب خنک خیس نموده و دور مصدوم بپیچید و مرتب آب سرد را به آن بپاشید.

توجه: جهت خنک نمودن مصدوم استفاده از یخ جایز نیست، چون پوست را به سرعت خنک می‌کند و در نتیجه این عمل، خون به نقاط عمقی بدن هجوم آورده و دمای بدن بیشتر بالا می‌رود.

مصدوم را به سرعت به مرکز درمانی انتقال دهید.

اگر بیمار بیهوش نیست مایعات نسبتاً خنک به او بخورانید.

با عادی شدن دمای بدن مصدوم، او را خشک کنید.

از سرد کردن بیش از حد مصدوم اجتناب کنید.

اگر بعد از پایین آمدن درجه حرارت، دمای بدن شروع به بالا رفتن نمود، سرد کردن بدن را دوباره انجام دهید.