BCC و ضرورت استفاده از آن

به منظور ارسال نامه های الکترونيکی از برنامه های متعددی نظير Outlook استفاده می گردد . برای مشخص نمودن آدرس دريافت کنندگان يک Email می توان از فيلدهای To و يا CC استفاده نمود . در برخی موارد استفاده از فيلد BCC گزينه ای مناسب و در عين حال ايمن تر به منظور ارسال نامه های الکترونيکی است.

BCC چيست ؟

BCC از کلمات blind carbon copy ، اقتباس شده است . با استفاده از BCC ، امکان مخفی نگه داشتن آدرس دريافت کنندگان يک Email ، فراهم می گردد . بر خلاف آدرس هائی که در فيلد To و يا CC درج و امکان مشاهده آنان توسط ساير دريافت کنندگان وجود دارد ، امکان مشاهده آدرس های درج شده در فيلد BCC توسط ساير دريافت کنندگان وجود نخواهد داشت( ارسال نسخه ای از نامه به شخص ثالث بدون اين که به دريافت کننده اوليه نامه اطلاعی داده شده باشد ) .

چرا می بايست از BCC استفاده نمود ؟

در اين رابطه می توان به دلايل زير اشاره نمود :
• در برخی موارد لازم است که به دريافت کنندگان يک Email اين امکان داده شود تا بدانند چه افراد ديگری نيز آن را دريافت داشته اند . در برخی حالات ديگر ممکن است شما قصد ارسال يک Email برای چندين دريافت کننده را داريد و نمی خواهيد آنان نسبت به اين موضوع آگاه گردند که نامه ارسالی توسط چه افراد ديگری نيز دريافت شده است . مثلا" زمانی که شما يک Email را به نمايندگی از سازمان و يا يک موسسه تجاری برای مشتريان خود ارسال می نمائيد ، صيانت از ليست مشتريان ، بسيار حائز اهميت می باشد. در صورتی که از فيلدهای To و يا CC به منظور ارسال يک Email برای دريافت کنندگان متعددی استفاده می گردد ، دريافت کنندگان Email هر گونه پاسخی که به پيام ارسالی داده خواهد شد را نيز دريافت خواهند کرد ( مگر اين که فرستنده آنان را از ليست حذف نمايد ) .
• در صورتی که قصد پيگيری ، دستيابی و يا آرشيو نامه های الکترونيکی ارسالی بر روی يک account ديگر را داشته باشيد، می توان از BCC استفاده نمود . در چنين مواردی يک نسخه از نامه های الکترونيکی ارسالی به صورت اتوماتيک به يک account ديگر و بدون اطلاع دريافت کنندگان Email ارسال می گردد .
• نامه های الکترونيکی فوروارد شده ، اغلب شامل ليست های طولانی از آدرس هائی است که توسط فرستنده قبلی و با استفاده از فيلد CC ، ارسال شده است . اينگونه آدرس ها عموما" فعال و معتبر بوده و خوراک مناسبی برای توزيع کنندگان نامه های الکترونيکی ناخواسته، خواهند بود .علاوه بر اين ، تعداد زيادی از نامه های الکترونيکی حاوی ويروس از آدرس های Email موجود در پيام هائی که شما دريافت می نمائيد ، استفاده نموده و اقدام به جمع آوری آدرس های فوق می نمايند .بنابراين، وجود اينگونه ليست های طولانی در پيام های فوروارد شده ، تمامی آدرس های موجود در ليست را در معرض تهديد قرار خواهد داد ( در صورت آلودگی پيام های دريافتی ) .
تعداد زيادی از استفاده کنندگان نامه های الکترونيکی ، پيام های دريافتی را با استفاده از فيلد CC برای تمامی اعضاء موجود در دفترچه آدرس خود، فوروارد می نمايند . پيشنهاد می گردد، دوستان خود را تشويق نمائيد در مواردی که قصد فوروارد پيام هائی را برای شما دارند از فيلد BCC ، استفاده نمايند .در چنين مواردی ، امکان مشاهده آدرس Email شما توسط ساير افراد کمتر می گردد. به منظور پيشگيری در مقابل اينگونه مسائل ، پيشنهاد می گردد علاوه بر استفاده از BCC در صورت فوروارد نمودن پيام ها ، تمامی آدرس های Email موجود در پيام ، نيز حذف گردد .

چگونه می توان از BCC استفاده نمود ؟

اکثر برنامه های ارسال Email دارای گزينه ای به منظور استفاده از فيلد BCC ( پائين تر از فيلد To ) ، می باشند . در برخی موارد ، ممکن است گزينه فوق به صورت پيش فرض فعال نشده باشد و لازم است از يک گزينه ديگر به منظور فعال نمودن آن استفاده گردد . مثلا" در برنامه Outlook به منظور فعال نمودن فيلد BCC ، می توان از طريق منوی View گزينه All headers را در زمان ايجاد يک نامه الکترونيکی جديد ، انتخاب نمود .
در صورتی که قصد داريد تمامی دريافت کنندگان يک Email را در فيلد BCC مشخص نمائيد و برنامه ارسال کننده ، اجازه ارسال يک نامه الکترونيکی بدون درج يک آدرس در فيلد To را نمی دهد ، می توانيد آدرس Email خود را در فيلد To درج نمائيد . بدين ترتيب ، علاوه بر مخفی نگه داشتن هويت ساير دريافت کنندگان ،می توان از ارسال موفقيت آميز يک پيام نيز اطمينان حاصل نمود .