سیره ی سرداران شهید

سردار شهید مهدی باکری:

در زمان تصدی در شهرداری ارومیه حقوق هفت هزارتومانی خود را به چهار قسمت تقسیم کرده و با سه قسمت آن، سه کارگر مستضعف را به استخدام در آورد، بدون آن که در این باره چیزی به آنها بگوید.(1)

سردار شهید جاج ابراهیم همت:

خطاب به همسرش می گوید: «اگر می خواهی از تو راضی باشم، سعی کن با آنهایی بیشتر رفت و آمد کنی که مشکلات دارند بلکه با خبر شوم و کاری برایشان انجام دهم.»(2)

سردار شهید عباس بابایی:

همیشه در فکر مردم بی بضاعت بوده در فصل تابستان به سراغ کشاورزان و باغبانان پیری کهخ ناتوان بودند و وضع خوبی نداشتند، می¬رفت و آنان را در برداشت محصولاتشان یاری می¬کرد. زمستان¬ها وقتی برف می¬بارید پارویی بر می¬داشت و پشت بام خانه¬های درماندگان و کسانی را که به هر دلیل توانایی انجام کار نداشتند را پارو می کرد.
به خاطر دارم مدتی قبل از شهادتش، در حال عبور از خیابان سعید قزوین بودم که ناگهان عباس را دیدم. او معلولی را که از هر دو پا عاجز بود و توان حرکت نداشت، بر دوش گرفته و برای این که شناخته نشود، پارچه ای نازک بر سرکشیده بود. من او را شناختم و با این گمان که، خدای ناکرده برای بستگانش حادثه ای رخ داده، پیش او رفتم. سلام کردم و با شگفتی پرسیدم: عباس چه اتفاقی افتاده؟ به کجا می روی؟ او که از دیدن من غافلگیر شده بود، اندکی ایستاد و گفت: این پیرمرد را برای استحمام به حمام می برم. او کسی را ندارد و خدتی است که به حمام نرفته است. با دیدن این صحنه، تکانی خوردم و در دل، روح بلند او را تحسین کردم.(3)

پي نوشت :

1- راهیان شط، کنگره ی بزرگداشت سرداران شهید آذربایجان ص 38.
2- نیمه ی پنهان ماه، روایت فتح ص 24.
3- پرواز تا بی نهایت، انتشارات عقیدتی سیاسی ارتشص 186 راوی «میرزا کرم زمانی»