مترجم: ایرج علیزاده
منبع:راسخون




 

وعده‌های غذایی هوشمندانه با میزان بهتر سلامتی قلب در ارتباط‌اند.
شواهد علمی تایید می‌کنند که تغذیه هوشمندانه سرچشمه سلامتی و شادابی است. تحقیقات اخیر نشان می‌دهند تعمق آگاهانه یا مدیتیشن ،یک تمرین آرامشی به حالت آرام نشستن و تمرکز رو ی دم و بازدم، می‌تواند دردهای جسمی و روحی را کاهش دهد، آثار میگرن را از بین ببرد و به فرو نشاندن پرخاشگری در کودکان کمک کند.
اما حتی وقتی که در حالت مدیتیشن نشسته باشید و هوشیارانه زندگی می‌کنید می‌تواند تاثیرات سلامتی واقعی به همراه داشته باشد. این را یک مطالعه جدید منتشر شده در مجله "چاقی" ارائه داده است. محققان یافته‌اند یاد گرفتن تغذیه به روش هوشیارانه با سلامتی قلب در ارتباط است.
پژوهشگران 194 فرد چاق را در یک برنامه تمرینی و تغذیه‌ای پنج ماهه با هدف کاهش وزن قرار دادند. به علاوه به تعدادی از آنها تمرین هوشیاری که هر هفته در کلاس‌های 2.5 ساعته برگزار می‌شد، داده شده بود. علاوه بر تمرین تمرکز و یوگا این گروه مهارت غذا خوردن هوشمندانه نظیر یادگرفتن تشخیص نشانه‌های سیر شدن و تشخیص گرسنگی ناشی از استرس و گرسنگی واقعی را یاد گرفتند. بعضی وقت‌ها تشخیص اینکه استرس دارید یا گرسنه‌اید دشوار است. گروه آموزش هوشیارانه بعضاً در طول تمرین وعده‌های غذایی کوچک برای تمرین تشخیص سیر شدن دریافت می‌کردند.
تمرین دیگر خوردن کشمش با تمام حواس بدن بود. نگاه کردن به آن، برداشتن، مزه کردن و جویدن. این عادت معمولی غذا خوردن ما نیست که معمولاً می‌تواند خودکار باشد. تمرین اساسی دیگر یاد دادن به افراد برای مهربان بودن و قبول کردن خودشان بود. خیلی‌ها که وزن اضافی دارند وقتی پرخوری می‌کنند احساس شرم یا گناه می‌کنند. ما می‌دانیم که این بخشی از فرآیند است و این فرصتی برای درک عادت‌های خود است نه رسوا کردن خویش.
برای جبران این همه زمان آموزشی اضافی، محققان اطلاعات اضافی در مورد تغذیه و تمرین در اختیار گروه کنترل قرار می‌دادند.
بعد از برنامه، محققان یکسال منتظر مانند. تحقیق سابق نشان داده برنامه تغذیه هوشمندانه می‌تواند عادت‌های غذایی را بهبود ببخشد. اما ما هنوز در مورد زمان طولانی بعد از پایان برنامه خبری نداریم. وقتی افراد به حال خودشان رها شدند آیا عادت‌های خود را از سر می‌گیرند؟
نتایج نشان می‌دهد بسیاری به آن می‌چسبند. افراد گروه هوشمندانه 1700 گرم بیشتر از افراد گروه کنترل وزن کم کردند. این تاثیر از نظر آماری در گروه کنترلی به شکل چشمگیری متفاوت است. اما وقتی به عوامل مختلف دیابت نوع دوم می‌نگریم - شامل میزان گلوکز یک سال بعد از پایان برنامه و میزان تری گلیسرید یک سال بعد از آغاز برنامه – تفاوت‌های چشمگیری مشاهده می‌کنیم. این بهبودها احتمالاً در نتیجه استرس کم، کاهش وزن یا انتخاب بهتر غذاها بودند. مولفان این مطالعه می‌گویند: "احساس می‌کنیم این برنامه هوشیاری از افزایش ریسک ابتلا به دیابت جلوگیری می‌کند".
همانطور که یافته‌ها کنجکاوی انگیز هستند تحقیقات بیشتر در گروه‌های پرتعدادتر لازم است. هرچند تعمق در وعده‌ی غذایی بعدی شما شاید کلید کاهش وزن نباشد اما شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد حتماً فایده‌هایی خواهد داشت.