مترجم : بهروزی
منبع:راسخون




 


اغراق نیست اگر بگوییم که جان به در بردن از مسابقه‌ی انسانی، به توانایی فرد برای برقراری ارتباط وابسته است. ارتباط موثر و کارآمد، بخش اساسی عملکرد ما است. این مقاله‌ چرخه‌ی ارتباطی و کار آن را توضیح می‌دهد.
ما فکر می کنیم برقراری ارتباط یک هنر است. هم چنین به عنوان مهارتی شناخته می‌شود که تنها عده‌ای از افراد صاحب آن هستند. توانایی برقراری ارتباط موثر یک ویژگی است که شخصیت شما را ارتقا می‌دهد. کل فرآیند برقراری ارتباط با فکر کردن به پیام مطلوب شروع می‌شود که بعداً به فرد مورد نظر ارسال می‌شود. فردی که پیام را دریافت می‌کند آن را تفسیر و تعبیر می‌کند و به آن پاسخ می‌دهد.
مفهوم چرخه‌ی ارتباطی به روش بازخورد، برای فرستنده و گیرنده‌ی پیام توسعه یافته است تا بر روی برقراری ارتباط کار بکند. عمدتاً این چرخه، ساختاری است که ساده‌ترین روشی را که ما با آن ارتباط برقرار می‌کنیم توضیح می‌دهد.
در سطح مقدماتی، این چرخه شامل این است که ما قصد گفتن چه چیزی را داریم، چگونه آن را بگوییم، نیت ما از گفتن آن چیست و در پی آن، تعبیر و تفسیر و پاسخ پیش بینی شده به پیام می‌آید. همان طور که بدیهی است اهمیت ارتباط هرگز نباید ناچیز شمرده شود.

چگونه چرخه‌ی ارتباطی عمل می‌کند؟

1. اولین گام با این شروع می‌شود که فرستنده می‌خواهد ارتباط را آغاز بکند. او پیامی را که می‌خواهد منتقل کند فرموله می‌کند. این وظیفه‌ی فرستنده است که مطمئن شود پیام شفاف است و به آسانی درک می‌شود. پیام‌های پیچیده ممکن است به عنوان موانعی در ارتباط عمل کنند.
2. دومین گام شامل انتخاب کانال ارتباطی مناسب است. فرستنده باید توجه خود را به موثرترین و کارآمدترین روش‌های برقراری ارتباط معطوف کند. آن می‌تواند شفاهی و یا الکترونیکی باشد؛ ترجیح بر این است که پیام با کمترین سر و صدا و های و هوی فرستاده شود.
3. سومین گام زمانی است که گیرنده وارد عمل می‌شود. گیرنده باید پیام فرستنده را تعبیر و تفسیر و رمز گشایی کند.
4. در صورت رمز گشایی موفق پیام، گیرنده باید پاسخ را فرموله کند و آن را به شکل باز خورد ارسال کند. این کار، چرخه‌ی ارتباطی را کامل می‌کند.
توصیه‌هایی برای ایجاد چرخه‌ی ارتباطی موثر و کارآمد :

برای فرستنده :

- قبل از این که پیام فرستاده شود، فرستنده باید در مورد چیزی که می‌خواهد منتقل کند شفاف باشد. اگر فرستنده فاقد شفافیت فکری باشد پیامی که ایجاد می‌کند آن را منعکس خواهد کرد.
- فرستنده باید در مورد هدف پیام خود، خیلی فکر بکند. این کار به او کمک خواهد کرد پیام را به روشی فرموله کند که مناسب‌ترین حالت باشد.
- انتخاب روش ارتباطی درست باید اولویت بعدی فرستنده باشد. دوباره باید تصمیم گیری در مورد این موضوع، بر اساس هدف پیام باشد. ضرورت پیام و فاکتور هزینه نیز ممکن است بر سبک ارتباطی تأثیر بگذارد.
- فرستنده باید بعد از فرموله کردن پیام و انتخاب روش ارتباطی، پیام را در زمان مناسب ارسال کند و مطمئن شود که مخاطب آن را دریافت کرده است.

برای گیرنده :

- اولین وظیفه‌ی گیرنده این است که توجه خود را به پیام معطوف کند.
- در پیام‌ شنیداری، گیرنده باید با نهایت تمرکز به پیام گوش دهد چون سرعت تفکر، توانایی شنیداری را تحت الشعاع قرار می‌دهد. این کار کمک می‌کند به پیام بیش از پیش گوش کند و به آن اهمیت دهد.
- از تمام توانایی‌های خود استفاده بکنید تا پیام را رمز گشایی بکنید. اگر چه انتظار می‌رود تا جایی که ممکن است فرستنده آن را به طور شفاف بفرستد اما این وظیفه‌ی گیرنده است که در حد سزاواری پیام، توجه خود را به آن بدهد.
- در مواردی که گیرنده با هر گونه شک مواجه شود توصیه می‌شود به جای تعبیر آن به روش نادرست، از فرستنده بخواهد آن را شفاف‌تر سازد.
- بعد از این که پیام به طور کامل رمز گشایی شد، گیرنده باید شروع به فرموله کردن باز خورد بکند.
- با این گام، گیرنده فرستنده‌ی پیام می‌شود و باید شفافیت فکری را به هنگام فرموله کردن باز خورد به کار ببرد.
- کانال ارتباطی صحیح باید انتخاب شود تا باز خورد ارسال شود و باید سر وقت به فرستنده برسد.
- چرخه‌ی ارتباطی با دریافت باز خورد توسط فرستنده، کامل می‌شود.

موانع ارتباطی :

اگر اختلالی در چرخه‌ی ارتباطی وجود دارد معمولاً منسوب به مانعی است که مانع شارش آزاد ایده‌ها و افکار می‌شود. این اختلال ممکن است سرانجام هدف ارتباط را شکست دهد. موانع ارتباطی عبارتند از :
- جسمانی
- ساختاری
- طرز برخورد و رفتاری
- فردی
- روان شناختی
اما در دنیای واقعی، تغییرات و نوسان‌های زیادی در این مدل چرخه‌ی ارتباطی وجود دارد. مفهوم اصلی تغییر ایده‌ها نیز همان طور باقی می‌ماند.