فيلمسازي در حوزه سينماي ديني به ذوق و قريحه نياز دارد

برخي از فيلمسازان به سراغ زندگي ائمه و معصومين و تاريخ اديان مي‌روند كه به طور مشخص به مقوله دين مي‌پردازند اما در اين ميان فيلم‌هايي هم ساخته شده‌اند كه مفاهيم انساني ، ارزشگذاري به خلقت ، ارج نهادن به منزلت انسان و سرفرود آوردن بر بارگاه خالق هستي و آفرينش را دستمايه قرار داده‌اند، اين فيلم‌ها هم ديني هستند بدون اين‌كه به ظواهر ديني يا مناسك ظاهري و... بپردازد. اين نوع آثار كه ارزش‌ها و مفاهيم دين را در لايه زيرين فيلم قرار مي‌دهند ، ارزشمند هستند.
هنرمندي كه قصد انتقال مفاهيم ديني در اثرش را دارد بايد به تكنيك و زبان سينما كاملاً مسلط باشد و به اصول اوليه سينما آشنا باشد تا بتواند ساختار درستي براي فيلم درنظر بگيرد. اگر فيلمساز به تكنيك و اصول فيلمسازي واقف نباشد مفهوم ديني را مخدوش كرده است. مضامين شريف انساني و ديني بايد به خوبي و با ظرافت خاصي به مخاطب القاء شود و لازمه آن حضور فيلمساز و عواملي توانا در پشت دوربين فيلمبرداري است.
ساخت ‌آثار ديني، ذاتي و فطريست. مفاهيم ديني در ذات و فطرت انسان‌ها وجود دارد. به عقيده من فيلمساز بايد به يك شهود برسد و قريحه‌اي در وجودش بيدار شود تا بتواند فيلمي ارزشمند و ديني بسازد. بسياري از فيلمسازان ايران وجهان فيلم‌هايي با مضامين خوب ديني در طول تاريخ سينما ساخته‌اند بدون اين‌كه آن‌ها را ترغيب يا تشويق كنند.
منبع: سینمافردا