نویسنده: رسول سعادتمند




 

هجوم بی‌سابقه‌ی تبلیغاتی به انقلاب اسلامی

مسأله تبلیغات از صدر اسلام تا ابد یکی از اموری است که اسلام بر آن پافشاری کرده است، و در این زمان که ما هستیم یک اولویت خاصی دارد. همه می‎دانیم که هیچ انقلابی تا کنون به اندازه انقلاب اسلامی مورد هجوم تبلیغاتی و تسلیحاتی واقع نشده است.
انقلاب‌هایی که در دنیا واقع شده است یا گرایش به راست داشته‌اند، راستی‎ها با او موافقت می‎کرده‎اند و اگر مخالفتی بوده است از چپی‌ها بوده است. یا گرایش به چپ داشته‌اند؛ بعکس بوده است. لکن اسلام چون نه شرقی و نه غربی است و صراط مستقیم است، جمهوری اسلامی هم با همان برداشت از اسلام متحقق شده است و امروز چون نه چپی است، چپی‌ها با او مخالفند و نه راستی است، راستی‌ها با او مخالفند. و ملاحظه می‎فرمایید که تمام رسانه‎های دنیا- به استثنای کمی از آن‌ها- و تمام رسانه‎های بزرگ دنیا الآن یا با صراحت و یا با تلویح با این جمهوری اسلامی و اسلام مخالفت می‎کنند، و در هر شب و روز ساعات بسیار را برای سرکوبی جمهوری اسلامی صرف می‎کنند. (1)

تبلیغات دامنه‌دار بر ضد اسلام و روحانیت

از چیزهایی که آن‌ها- قدرتی که آن‌ها- فهمیدند که می‎شود این قدرت از سایر قدرت‌ها بیشتر جلو چپاولگری و سلطه آن‌ها را بگیرد، قدرت اسلام بود در این ممالک اسلامی و عقیده اسلامی. با اصل اسلام شروع کردند مخالفت کردن، مبلِّغین آن‌ها به طور وسیع با همه دین‌ها، و در این ممالک اسلامی با خصوص اسلام، مخالفت کردند و می‎خواستند که اسلام را غیر از آنی که هست به مردم نمایش بدهند؛ و خود این مردمی که در اینجاها زندگی می‎کنند و عقاید اسلامی دارند این‎ها را از اسلام منحرف کنند و اسلام را پیش آن‌ها کوچک کنند و بد نمایش بدهند. و مع‌الأسف از تفاله آن‌هایی که این مسائل را چشم بسته قبول کرده‌اند حالا هم موجود است. الآن هم اشخاصی پیدا می‎شوند که از همان‌ها ارتزاق فکری کرده‌اند، بدون اینکه اصلاً از اسلام اطلاعی داشته باشند و احکام اسلام را، حکومت اسلامی را، رژیم اسلام را اصلاً بدانند چیست. همین که غربی‌ها راجع به اسلام بدبین هستند و تبلیغات کرده‌اند، این‎ها هم، برای اینکه بگویند ما روشنفکر هستیم، دنبال آن‌ها رفتند و از اصل اسلام انتقاد کرده‌اند! الآن هم شما در همین قشرهایی که به اسم روشنفکر هستند اشخاصی را می‎بینید- نه همه، در این‎ها اشخاص متفکر خوب زیاد است اما باز شما در بین این‎ها اشخاصی را می‎بینید که این اشخاص در همین جمهوری اسلامی «اسلامی»اش را نمی‎خواستند. می‎گفتند جمهوری باشد؛ جمهوری دمکراتیک باشد. این دنباله آن تزریقاتی بود که آن‌ها کردند؛ تبلیغاتی بود که خارجی‌ها کردند؛ و این‎ها گوش و چشم بسته، بدون اطلاع از اسلام، تسلیم آن‌ها شدند و غربزده شدند.
یکی از قدرت‌هایی که آن‌ها باز احراز کردند که باید شکسته بشود، قدرت روحانیت بود؛ که این‎ها با تجربه و با عینیت در جاهای مختلف دیدند که قدرت روحانیت می‎تواند جلوگیری کند از مفاسدی که آن‌ها می‌خواهند ایجاد کنند؛ از انتفاعاتی که آن‌ها می‎خواهند از ما ببرند و ما را عقب نگه دارند. این‎ها می‎توانند یک چنین کاری بکنند. قضیه تنباکو، در زمان مرحوم میرزا، (2) به این‎ها فهماند که با یک فتوای یک آقایی، که در یک ده در عراق سکونت دارد، یک امپراتوری را شکست داد و سلطان وقت هم با همه کوششی که کرد برای اینکه حفظ کند آن قرارداد را نتوانست حفظ بکند؛ و مردم ایران قیام کردند و شکستند آن پیمانی که آن‌ها داشتند. (3)

ترس از گسترش اسلام

اینکه می‎بینید اجانب این گونه بر ضد ایران تبلیغ می‎کنند و رسانه‌های گروهیشان بی‌وقفه علیه ما به کار گرفته می‎شوند، برای این است که این قیام برای اسلام است و ما می‎خواهیم فرهنگ اسلامی را در همه جا گسترش دهیم و این‎ها می‎ترسند که مبادا اسلام در کشورشان رشد پیدا کند و دیگر جایی برای آن‌ها نباشد. (4)

تبلیغات علیه اسلام است نه علیه من و شما

امروز دنیا با ما به خاطر اسلام بد است. بعضی‌ها که جاهلند می‎گویند اسلام به درد نمی‎خورد، اما بعضی‌ها که کمی اوضاع مردم ایران را می‌دانند می‎گویند اسلام خوب است ولی نه اسلام این‎ها، اسلام راستین.
امروز تبلیغات علیه من و شما نیست، تبلیغات علیه اسلام است. اگر ما با اسلام کاری نداشتیم کسی با ما بد نبود. امروز امریکا و شوروی را که آن قدر در دنیا فساد می‎کنند کسی محکوم نمی‎کند، ولی تمام محکومیت‌ها مال ماست. در دنیا تنها ایران است که مورد سؤال است؛ ولی اگر ما وحدت خودمان را حفظ کنیم و همصدا و همجهت باشیم از هیچ چیز نباید بترسیم. مهم این است که با هم خوب باشید و تصمیم داشته باشیم که مستقل و آزاد حرکت کنیم و مطمئن باشید که می‎توانید. ترس آن موقعی است که رؤسا با هم اختلاف داشته باشند و مردم در صحنه نباشند. (5)

از خود بیگانه ساختن ملت

یک راه دیگر هم قضیه تبلیغات دامنه‌داری برای ترقیاتی که در غرب هست، که جوان‌های ما را غربزده کنند؛ اعتماد به کشور خودشان را از آن‌ها بگیرند؛ این‎ها دیگر اتکال به خودشان نداشته باشند؛ هر صحبتی که می‎شود، صحبت از غرب پیش بیاید، خیابان‌ها را به اسم آن‌ها اسم گذاری کنند، میدان‌ها را به اسم آن‌ها اسم گذاری کنند، مراکز علم را با اسم آن‌ها چه بکنند. جوری تربیت کنند این ملت را که خودش را ببازد و خودش را از دست بدهد؛ به جای آن یک آدم غربی بنشیند. یک آدم اسلامی شرقی که باید متکی به خودش باشد، متکی به مکتب خودش باشد، این را شستشو کنند، شستشوی مغزی به اصطلاح بکنند. و به جای یک آدم شرقی، یک آدم غربزده درست بکنند. (6)

نقش تبلیغات در خودباختگی ملت

ما باید کاری بکنیم که خودمان و همه قشرهای ملت و همه جوانان ما باورشان بیاید که ما هم آدمیم. تبلیغات همچو کرده است که ما را از آدم بودن بیرون کرده است. باورمان آمده است که آن‌ها هر چه هست، هستند. اگر بخواهیم این مملکت ما یک مملکت مستقلی باشد، محتاج به غیر نباشد، باید آن کشاورزش و آن کارگرش و آن کارمندش و همه قشرها بنای بر این بگذارند که ما خودمان یک موجودی هستیم. یک آدمی هستیم.
مملکتمان هم یک مملکتی است. همه چیز هم دارد. یک مملکت غنی‌ای است. و همچو کردند که ما باید در آنجایی که چاه‌های نفتمان هست گرسنگی بخوریم! آنجایی که آ‌ها دارد هرز می‎رود، و زمین‌های سرشار هست که همه چیز از آن می‎شود ایجاد بشود، زمین‌ها افتاده باشد، آب‌ها هم هرز برود. این یک کارهای استعماری بوده. یعنی می‎خواستند در محیط نفت مردم گدا باشند تا کارگر ارزان باشد. تا بتوانند استعمارش کنند همه جا را. هر جا را با یک نقشه‌ای عقب نگه داشتند تا استفاده کنند. (7)

تبلیغات برای جلوگیری از اتحاد مسلمین و مستضعفین

سرتاسر دنیا را تبلیغات بر ضد ایران فرا گرفته است. چه شده است که ایران این قدر مورد تهاجم تبلیغی واقع شده است و تهاجم‌های دیگر؟
این نیست الّا اینکه در ایران این معنی اخوت تا اندازه بسیار زیادی تحقق پیدا کرده است و آن‌ها دیدند که با این وحدتی که در ایران پیدا شده است، این انسجامی که در ایران پیدا شده است و پرتوش دارد در سایر بلاد مسلمین هم می‎رود، این یک خطر بزرگی است که تمام منافع ابرقدرت‌ها را منهدم می‎کند و از بین می‌برد. اگر این خوف را نداشتند که ایران سرایت می‎کند این اخوّتش به سایر کشورها، کشورها علی حده، بودند و ایران علی حده، بود و برادری بین ایران و دیگران تحقق پیدا نمی‎کرد شاید این قدر حمله نمی‎کردند به ما. این حمله همه جانبه تبلیغاتی و غیر تبلیغاتی برای این است که این انسجام کوچک را دیده‎اند که دست آن‌ها را از اینجا کوتاه کرده است. اگر این انسجام پیدا بشود و ان شاء الله، پیدا می‎شود، اگر این انسجام پیدا بشود دست ابرقدرت‌ها از همه ذخایر مسلمین کوتاه می‎شود و بلکه دست ابرقدرت‌ها از تمام مستضعفین جهان کوتاه می‎شود. (8)

اظهار تأسف از دروغ‌پراکنی مطبوعات غربی

من متأسفم از اینکه غرب با آن هیاهو که در دنیا راه انداخته است راجع به تمدن، راجع به انسانیت غرب و این‎ها، آن وقت این دستگاه مخابراتی آن‌ها که حساس‌ترین دستگاه است، این طور باشد که مطالبی که در ایران اصلاً وقوع پیدا نکرده، آن‌ها در آنجا تبلیغ می‎کنند و نشر می‎دهند. و اگر یک چیزی اینجا یک طور تحقق پیدا کرده، آنجا عکسش را منتشر می‎کنند. این چه ممالکی است که مطبوعاتشان این طور است. این آزادی که این آقایان به این مطبوعات داده‌اند، این آزادی سالم است؟ صحیح است؟ مطبوعاتی که لسان یک مملکت است، آبروی یک مملکت به آن‌ها بسته است، این‎ها بنا بگذارند این طور اراجیف را بنویسند؟ دروغ‌ها را بنویسند؟ مملکت را بگویند که دیکتاتوری است؟ کجای مملکت ما دیکتاتوری است؟
بیایند ببینند اشخاص. ببینند کجای این مملکت دیکتاتوری است؟
چه دیکتاتوری کرده‎اند اینجا؟ اینجا همه دارند به آزادی رفتار می‎کنند. همه کاری را دارند می‎کنند و ما تا پنج ماه همچنین آزاد قرار دادیم همه جبهه‎ها و همه جناح‌ها را که اشخاصی که خیانتی به این مملکت کرده بودند، مشغول فعالیت و توطئه شدند. بعد از آنکه مشغول فعالیت و توطئه شدند که الآن در همان لانه جاسوسی امریکا جرم بعضی از این روزنامه نویس‌ها، بعضی از این مجله نویس‌ها، توطئه، آن‌ها در اینجا پرونده دارند و منعکس خواهد شد. اما بعد از چهار، پنج ماه به آن‌ها مهلت دادیم. همه احزاب آزاد، همه روزنامه‎ها آزاد، همه قلم‌ها و قدم‌ها و گفتارها آزاد. یک وقت ملتفت شدیم که دست‌های خارجی در کار است، مثل صهیونیسم و امریکا. و این‎ها و دارند توطئه می‎کنند و می‎خواهند مملکت ما را به خرابی بکشند. و از این جهت دادگاه، بعضی از این روزنامه‎هایی را که ثابت شد که این‎ها از امریکا و از صهیونیسم الهام می‌گیرند و توطئه می‎کنند، آن‌ها را جلوشان را گرفته‎اند تا محاکمه بشوند. (9)

عصر ما، عصر فدا شدن ارزش‌ها

سازمان عفو بین‌المللی، که من باید بگویم «سازمان جعل بین‌المللی»، «سازمان کذب بین‌المللی»، در یک بیانیه‌ای که صادر کرده است، همان تهمت‌هایی که در صدر اسلام به اسلام به رسول خدا و به اولاد و اتباع او می‎زدند، زاید بر او را بر کشور ما زده‌اند. همان دروغ‌هایی که اتباع یزید منتشر می‎کردند، امروز همین سازمان عفو بین‌المللی- به اصطلاح- منتشر می‎کند یک همچو دروغ‌هایی را. انسان خجالت می‎کشد که بگوید ما در یک کشورهایی و در یک زمینی زندگی می‎کنیم که این‎ها رسانه‌های گروهی‎اش است و این‎ها هم سازمان‌های عفو بین‌المللی و سازمان‌های دیگرش است. انسان عار دارد که بگوید ما در عصری زندگی می‎کنیم که تمام ارزش‌ها، تمام ارزش‌ها فدای قدرت‌هاست، فدای منافع مادی است و برای خود جز منافع مادی چیزی را ارزش نمی‌دانند. و ما امروز این طور مبتلا هستیم. (10)

نقش صهیونیسم در تخریب افکار عمومی مردم آمریکا

من احتمال می‎دهم که آن‌ها تبلیغات دامنه‌داری که همه جا کردند و خصوصاً صهیونیست‌ها تبلیغاتی به ضد ما کردند اسباب این شده است که یک مقدار از ملت امریکا اذهانشان مشوب شده است و آن‌ها گمان می‎کنند که حرف‌های آن‌ها صحیح هست. روی این مسأله ممکن است که احساسات آن‌ها نسبت به ایران آن طوری است که گفته می‎شود که اگر حقایق فاش بشود و ما بتوانیم به وسیله اشخاص، به وسیله مطبوعات و رادیو و تلویزیون و این‎ها بتوانیم که برگردانیم و حقایق آن طوری که هست به آن جا منعکس بکنیم، آن وقت احتمال بسیار هست که ملت امریکا نظرش برگردد و بشود نظیر نظر ما به آن‌ها که نظر بد نیست، آن‌ها هم نظرشان به ما آن طور بشود.
البته امید این را نداریم که دولت امریکا نظرش از ما برگردد و نظر خوب بشود برای این که دولت امریکا منافع زیاد از دست داده است و بدتر از او آن جوّی که پیش آمده است، در بسیاری از جاها آن جوّ سیاسی که پیش آمده است، آن حیثیت سیاسی‎اش [را] هم امریکا، دولت آمریکا از دست داده. بنا بر این آن‌ها یک نظر بدی به ما دارند از باب این که ما را دشمن خودشان می‎دانند. (11)

شیوه‌های دروغ‌پراکنی رادیوهای بیگانه

آقایان هم می‎دانند، محتاج به توضیح نیست، لکن برای تذکر باز عرض می‎کنم که جمهوری اسلامی یکی از رژیم‌هایی است که در دنیا مظلوم است؛ یعنی، این طور مظلوم است که محاسّنات جمهوری اسلامی در رسانه‌های گروهی خارجی و تبلیغات مستمرّ این رسانه‎ها جزو مقبّحات (12) حساب می‎شود و هر چه دروغ می‎خواهند می‎گویند. اخیراً، بی. بی. سی مثل اینکه یک خورده‌ای از دروغ گفتن خسته شده است، حالا به وجه دیگری مشغول شده‎اند و آن اینکه نامه برایش می‎رود نامه‎ها آن وقت چطور یک دفعه در ظرف این مدتها کسی نامه نفرستاده، یکدفعه نامه فرستادند و مضمونش هم متّحد تقریباً! البته در بین نامه‎ها یک نامه‌ای هم برای اینکه بگوید. از این وری هم ما نامه داریم، یک نامه‌ای هم از این ور دارد، که نامه این وار هم به نفع خود آن طرف است؛ برای اینکه فحاشی است. نامه‎های آن طرف هم همان دروغ‌هایی است که در این مدت سه سال این رادیوها گفتند و حالا همان را تکرار می‌کنند به اسم اینکه نامه برای ما آمده است.
و ما هیچ در مقابل این‎ها [نداریم]، حتی یک رادیوی خارجی که بتواند تبلیغ کند آن چیزی که واقعیت هست، ما نمی‎خواهیم مبالغه کنند. ما می‌خواهیم مقایسه کنند بین این انقلاب بزرگ اسلامی با همه انقلاباتی که واقع شده است. انقلاب‌هایی که در کشورهای به اصطلاح متمدن و پیشرفته شده است تا انقلاب‌هایی که در سایر کشورهای کوچک شده است، ما دلمان می‎خواهد که این‎ها مقایسه کنند، ببینند حجم برداشت این جمهوری اسلامی با ضایعاتش چقدر است و آن مقداری که جمهوری اسلامی با مردم، با مخالفین عمل کرده است و مدت‌های زیادی به همه آن‌ها فرصت داد، همه راه‌ها باز بود، همه فرودگاه‌ها باز بود به روی همه تا آنجایی که دید که چنانچه بخواهد به همان وضع باقی باشد این‎ها دشمن با اسلام‎اند و دشمن با خلق این کشور. (13)

شایعه‌سازی

امروز یکی از نقشه‎های بزرگ آن‌هایی که می‎خواهند این کشور را، همه اشیایش را ببرند و همه خزاین ما را ببرند و از راه‌های دیگر مأیوس شده‌اند؛ شایعه است. شما در هرجا که بروید می‎بینید که یک شایعه‌ای درست کرده‎اند یا برای یک گروهی، یا برای یک اشخاصی. از هر طرف که می‌بینید، شایعه‌سازی فراوان است. به حرف شایعه‌سازان گوش فرا ندهید. به حرف اشخاصی که از روی غرض و هوای نفس صحبت می‌کنند گوش فرا ندهید. شما خودتان با وجدان خودتان بنگرید. اگر گفتند که فلان قشر با شما دشمن است ببینید که این مطلب صحیح است یا غیر صحیح. (14)

صلح‌دوستی رئیس جمهور آمریکا مثل عدالت‌گستری انوشیروان

در تاریخ ثبت است این جنایاتی که این‎ها می‎کردند. و من گمان ندارم در تمام سلسله سلاطین حتی یک نفرشان آدم حسابی باشد، منتها تبلیغات زیاد بوده است، برای شاه عباس آن قدر تبلیغ کردند، با اینکه در صفویه شاید از شاه عباس بدتر آدم نبوده، در قاجاریه آن قدر از ناصرالدین شاه تعریف کردند و شاه شهید و نمی‎دانم امثال ذلک ، در صورتی که یک ظالم غداری بود که بدتر از دیگران شاید. آن تبلیغات که در آن وقت بود، همیشه بوده است. عدالت گستری انوشیروان مثال صلح دوستی رئیس جمهور آمریکاست، و مثل کمونیستی شوروی است. ما الآن در عصر حاضر این چیزها را می‎بینیم، و اگر چنانچه تاریخ‌نویس‌ها و نمی‎دانم آن‌هایی که شعرا هستند و آن‌هایی که خطبا هستند و آن‌هایی که درباری هستند، این‎ها را، تبلیغاتی که الآن دارد در دنیا می‎شود، این تبلیغات به گوش اشخاص برسد که مطلع از وقایع نیستند، آن‌ها هم خیال می‎کنند که همان طوری که انوشیروان عادل، عادل بوده است، آقای رئیس جمهور آمریکا هم صلح دوست و عدالت‌پرور و امثال این‎هاست، و حال آنکه شما که مطلعید می‎دانید قضیه چی است. (15)

پی‌نوشت‌ها:

1- صحیفه امام، ج 16، ص 250.
2- میرزا حسن شیرازی مرجع تقلید شیعیان در زمان قاجاریه است که با صدور این حکم: «الیوم استعمال توتون و تنباکو بأیّ نحوٍ کان (به هر صورتی که باشد) حرام و در حکم محاربه با امام زمان (عج) می‎باشد» با قرارداد منعقده بین ناصر الدین شاه و شرکت انگلیسی رژی درباره امتیاز انحصاری تنباکو مخالفت کرد و موجب فسخ آن شد.
3- صحیفه امام، ج 8، ص 450-451.
4- همان، ج 17، ص 106.
5- همان، ص 441-442.
6- همان، ج 9، ص 80-81.
7- همان، ج 11، ص 223.
8- همان، ج 15، ص 472.
9- همان، ج 11، ص 144-145.
10- همان، ج 17، ص 54.
11- همان، ج 11، ص 240-241.
12- زشتی‎ها.
13- صحیفه امام، ج 16، ص 1-2.
14- همان، ج 14، ص 29.
15- همان، ج 19، ص 434.

منبع مقاله :
سعادتمند، رسول؛ (1390)، درس‌هایی از امام: آداب انتقاد، قم: انتشارات تسنیم، چاپ دوم