مترجم: امین حسین پور
منبع:راسخون



 

سرطان مرحله‌ی 4 چیزی است که همه از آن وحشت دارند زیرا، میزان بقاء در مقایسه با مراحل دیگر کمتر است. با این وجود، بسته به نوع سرطان امید به زندگی متفاوت است. در ادامه‌ی مقاله‌ اطلاعات بیشتری در این باره ارائه شده است.
هنگامی گفته می‌شود سرطان در مرحله‌ی 4 قرار دارد که سرطان در حالت متاستاز شده قرار داشته باشد و به گره‌های لنفی نزدیک و قسمت‌های دیگر بدن مانند استخوان‌ها ، کبد ، ریه‌ها یا مغز گسترش پیدا کرده باشد. سرطان ممکن است برای اولین بار در مرحله‌ی 4 تشخیص داده شود یا ممکن است عود سرطان قبلی باشد. امید به زندگی به عوامل مختلفی مانند نوع سرطان ، محل سرطان ، سن ، جنسیت ، وجود گیرنده‌های هورمونی بر روی سلول‌های سرطانی و غیره بستگی دارد.
میزان گسترش سرطان نیز در تعیین امید به زندگی نقش دارد. میزان بقاء سرطان مرحله‌ی 4 کمترین مقدار است و درمان در این مرحله افزایش طول عمر بیمار و کاهش علائم را هدف قرار می‌دهد. از شیمی درمانی ، پرتو درمانی و جراحی ممکن است برای کنترل سرطان استفاده شدو. ولی، آن‌ها قادر نخواهند بود آن را درمان کنند.
میزان بقاء اغلب به صورت امید به زندگی بیماران سرطانی در 5 سال آینده اظهار می‌شود. برای مثال، میزان بقاء 5 ساله 40 درصد‌ بدین معناست که از میان 100 بیمار سرطانی 40 نفر بیش از 5 سال عمر می‌کنند. ولی، پیش بینی دقیق میزان بقاء بسیار دشوار است زیرا، امید به زندگی به مقدار زیادی به شرایط بستگی داد.
هر فرد متفاوت است و وضعیت هر بیمار مبتلا به سرطان منحصر به فرد است. سرطان هر کس را به گونه‌ای متفاوت تحت تأثیر قرار می‌دهد بنابراین، پیش بینی‌ها را نمی‌توان تعمیم داد. با این وجود، تحقیقات در این باره انجام شده‌اند و امید به زندگی بیماران برای دوره‌ی زمانی بیش از 5 سال تجزیه و تحلیل شده است. داده‌های به دست آمده از این تحقیقات به پزشکان برای درمان بیمار کمک می‌کنند و تنها به عنوان مرجع مورد استفاده قرار می‌گیرند.
به علاوه، آمار به روز نیستند و پیشرفت‌های اخیر در حوزه‌ی پزشکی را در نظر نگرفته‌اند. بنابراین، از این اعداد نمی‌توان برای پیش‌ بینی استفاده کرد. بسیاری از بیماران وجود دارند که بیش از 5 سال عمر می‌کنند.
میزان بقاء سرطان مرحله‌ی 4 برای انواع شایع سرطان
در اینجا میزان بقاء برای برخی از انواع شایع سرطان ارائه شده است.

سرطان سینه

یک چیز خوب در مورد سرطان سینه آن است که اغلب در مراحل بسیار ابتدایی خود تشخیص داده می‌شود. سرطان سینه مرحله‌ی 1 دارای میزان بقاء 93 درصد است که در مرحله‌ی 4 به 15 درصد افت می‌کند.

سرطان پروستات

سرطان پروستات از انواع شایع سرطان است که افراد سالمند را بیشتر تحت تأثیر قرار می‌دهد. این سرطان به کندی پیشرفت می‌کند و معمولاً از غده‌ی پروستات گسترش پیدا نمی‌کند. ولی، برخی انواع آن می‌توانند به سرعت تکثیر شوند و میزان بقاء را در مرحله‌ی4 به 28 درصد برسانند.

سرطان ریه

دو نوع سرطان ریه وجود دارد: سرطان سلول کوچک ریه SCLC و سرطان سلول غیر کوچک ریه NSCLC. SCLC نوعی از سرطان ریه است که به سرعت گسترش پیدا می‌کند و میزان بقاء آن در مرحله‌ی 4 تنها 1 درصد است. البته، تنها 15 درصد افراد مبتلا به سرطان ریه SCLC دارند. NSCLC شایع‌تر است و به کندی در بدن رشد می‌کند. در مرحله‌ی 4 میزان بقاء NSCLC نیز همانند SCLC بسیار پایین بوده و تنها 2 درصد است.

سرطان کبد

سرطان کبد نیز دو نوع است: سرطان کبد اولیه و سرطان کبد ثانویه. نوع اول سرطان کبد کاملاً نادر است و بیشتر موارد سرطان کبد به خاطر متاستاز بروز می‌کنند. سرطان کبد در بیشتر موارد در مراحل اولیه تشخیص داده نمی‌شود که درمان را دشوار می‌کند. میزان بقاء برای سرطان کبد در مرحله‌ی 4 تنها 3 درصد است.

سرطان مثانه

سرطان مثانه انواع مختلفی دارد. بسته به نوع سرطان و سرعت رشد آن، میزان بقاء متفاوت خواهد بود. در مرحله‌ی 4 امید به زندگی 15 درصد است.

سرطان تخمدان

نوع سرطان تخمدان بسته به محل سلول‌های سرطانی متفاوت خواهد بود. میزان بقاء برای سرطان تخمدان پوششی 18 درصد است در حالی که این مقدار برای سرطان لوله‌ی فالوپ برابر 40 درصد است. امید به زندگی در مرحله‌ی 4 در تومورهای تخمدانی که احتمال بدخیم شدن آن‌ها پایین است 77 درصد است.

سرطان پانکراس

سرطان پانکراس از انواع خطرناک سرطان به شمار می‌رود زیرا، به سرعت گسترش پیدا می‌کند. به علاوه، تنها کمتر از 10 درصد موارد سرطان پانکراس در مراحل اولیه تشخیص داده می‌شوند. در سرطان پانکراس برون‌ریز میزان بقاء برای مرحله‌ی 4 تنها 1 درصد است. ولی، در مورد تومورهای اعصاب و غدد پانکراس میزان بقاء برابر 15 درصد است.

سرطان پوست

خطرناک‌ترین نوع سرطان پوست سرطان پوست ملانوم است. ملانوم سالانه جان بیش از 000ر10 نفر را می‌گیرد. میزان بقاء در مرحله‌ی 4 تنها 15 درصد است. ولی، بیشتر موارد ابتلا به ملانوم را می‌توان در مراحل اولیه تشخیص داد و درمان کرد.

سرطان تیروئید

سرطان تیروئید در مردان 3 برابر بیشتر از زنان شایع است. سرطان پاپیلاری دارای میزان بقاء 51 درصد است. میزان بقاء برای نوع فولیکولی 50 درصد است و نوع مدولاری سرطان تیروئید در مرحله‌ی 4 دارای میزان بقاء 28 درصد است.

سرطان کلیه

امید به زندگی در مرحله‌ی 4 سرطان کلیه تنها 8 درصد است. ولی، از آنجایی که این سرطان بیشتر افراد مسن را مبتلا می‌کند، مرگ و میر ناشی از آن به خاطر بیماری‌های دیگر مانند اختلالات قلبی و غیره نیز است.

سرطان مقعد

سرطان مقعد دو نوع است: کارسینوم سلول سنگفرشی و کارسینوم سلول غیر سنگفرشی. میزان بقاء برای سرطان مقعد سنگفرشی 21 درصد است در حالی که میزان بقاء برای نوع غیر سنگفرشی در مرحله‌ی 4 تنها 7 درصد است.

سرطان معده

سرطان معده به خاطر عدم بروز علائم اغلب در مراحل اولیه تشخیص داده نمی‌شود. این میزان بقاء در مرحله‌ی 4 را به 4 درصد کاهش می‌دهد.

سرطان دهانه‌ی رحم

سرطان دهانه‌ی رحم کند و غیر شایع است و بیشتر در زنان بالای 30 سال دیده می‌شود. از آنجایی که سرطان دهانه‌ی رحم در مراحل اولیه قابل تشخیص است، مرگ و میر ناشی از آن کاهش یافته است. با این وجود، میزان بقاء در مرحله‌ی 4 برای سرطان دهانه‌ی رحم تنها 15 درصد است.

سرطان مری

سرطان مری معمولاً در مردان مسن دیده می‌شود. سرطان مری اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شود قابل درمان است. ولی، برای سرطان مری در مرحله‌ی 4 تنها 3 درصد احتمال زنده ماندن وجود دارد. سرطان مری اغلب در مراحل اولیه تشخیص داده نمی‌شود که میزان بقاء را کاهش می‌دهد.

سرطان روده‌‌ی بزرگ

تشخیص به موقع سرطان روده‌ی بزرگ می‌تواند به درمان آن کمک کند. ولی، با گسترش سرطان به قسمت‌های دیگر بدن میزان بقاء تنها 6 درصد خواهد بود.

سرطان واژن

سرطان واژن از انواع غیر شایع سرطان به شمار می‌رود که تنها 1 درصد از زنان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. میزان بقاء برای سرطان واژن بهتر از سرطان‌های دیگر است و مقدار آن در مرحله‌ی 4 برابر 57 درصد است.

سرطان بیضه

سرطان بیضه که از انواع شایع سرطان در مردان به شمار می‌رود در مقایسه با انواع دیگر سرطان میزان بقاء آن بالاست و حتی میزان بقاء شکل متاستاز شده‌ آن برابر 72 درصد است.
به یاد داشته باشید که این داده‌ها تنها برای درک بهتر شدت انواع مختلف سرطان تهیه شده‌اند. گزارش‌ها حاکی از آن است که بسیاری از بیماران سرطانی توانسته‌اند به مدت بیش از 5 و حتی 10 سال زندگی کنند.