كودك و شير گاو

اين به معناي اجتناب كلي از مصرف شير گاو نيست بلكه بيانگر اين لست كه مصرف شير مادر و شير هاي خشك غني از آهن در درجه اول اولويت قراردارند. به عبارت ديگر شير گاو بهترين منبع دربردارنده مواد غذايي براي نوزادان نيست.
حقيقت اين است كه در توليد شيرهاي خشك شير گاو بعنوان منبع پروتئين، چربي و كربوهيدرات استفاده ميگردد. اما مواد ديگري نيز هنگام توليد به آن افزوده مي شود.
اگر بجاي شير خشك به نوزاد شير گاو فرآوري نشده داده شود بعد از مدتي ممكن است علايم كمبود بعضي از مواد مغذي نظير آهن، اسيدهاي چرب ضروري و ويتامين E ظاهر گردد. شير گاو همچنين داراي مقادير بيش از حد لازم سديم است كه اين مقدار اصلا براي نوزاد نياز نيست. همچنين از آنجايي دستگاه گوارشي نوزاد هنوز تكامل نيافته است لذا مصرف مقادير زياد پروتئين موجب از دست دادن خون- از ناحيه روده اي معده اي- و به تبع آن كاهش ذخيره آهن در بدن نوزاد گردد. بنابراين قبل از سن يكسالگي تنها مصرف شيرهاي خشك فرآوري و غني شده ميتوانند نيازهاي تغذيه اي نوزادان را برآورده نمايد.همچنين در مورد كودكاني كه ممكن است بطور ارثي آمادگي ابتلا به آلرژي غذايي داشته باشند عدم مصرف هر نوع شيري غير از شير مادر ميتواند باعث شود كه دستگاه گوارشي آنها بخوبي تكامل يافته و احتمالا در سنين بعد ار يكسالگي بتواند بدون ابتلا به عوارض اين آلرژي از هر نوع شيرو غذايي كه تمايل دارند استفاده نمايد. اگر چه هنوز بطور كامل اثبات نشده است اما دلايل زيادي كه وجود دارد بيان ميدارند در مورد كودكاني كه بطور ارثي استعداد ابتلا به ديابت وابسته به انسولين را دارند مصرف زودهنگام شيرهاي غير از شير مادر –قبل از يك سالگي- ميتواند يك عامل تسهيل كننده و تسريع بخش باشد. همچنين بيان ميشود كه تركيبي از استعداد ارثي و مصرف زودهنگام از شير گاو ميتواند موجب بروز ديابت كودكان گردد.
منبع: http://www.taamasrar.com

---

معرفي سايت مرتبط با اين مقاله