مترجم: سعید علیزاده
منبع: راسخون



 

Wi-Fi یک پروتکل شبکه کامپیوتری است که دسترسی به شبکه بی سیم را قادر می‌سازد. بر اساس استاندارد 802.11 IEEE در فرکانس 2.4 گیگاهرتز عمل می‌کند. چگونگی کارکرد آن‌را در ادامه مطلب بخوانید.
Wi-Fi یک تکنولوژی بی سیم است که که در شبکه‌های خانگی و به منظور اتصال تلفن همراه، کامپیوترها و دیگر دستگاه‌های الکترونیکی در یک شبکه بی سیم مورد استفاده قرار می‌گیرد.
آداپتور بی سیم یک کامپیوتر داده‌ها را به سیگنال‌های رادیویی ترجمه می‌کند و از طریق یک آنتن سیگنال‌ها را انتقال می‌دهد. آنتن انتقال به طور کلی به یک DSL یا منبع اینترنت مبتنی بر شبکه محلی متصل می‌شود. روتر بی سیم در شبکه سیگنال‌ها را دریافت و آنها را رمزگشایی می‌کند. روتر از یک اتصال اترنت برای انتقال اطلاعات بر روی اینترنت استفاده می‌کند. به طور مشابه، اطلاعات دریافت شده از اینترنت از روتر عبور می‌کند و آن‌ها را به سیگنال‌های رادیویی تبدیل می‌کند. آداپتور بی سیم کامپیوتر سیگنال‌ها را دریافت می‌کند.
Wi-Fi ارتباط شبکه محلی بی سیم بین کامپیوترها با استفاده از 2.4، 3.6، 5 و 5.9 گیگاهرتز فرکانس باند را پیاده سازی می‌کند. 802.11 ارتباط 1 یا 2 مگابیت در ثانیه در باند 2.4 گیگاهرتز را فراهم می‌کند. در حالی که 802.11a تا 54 مگابیت در ثانیه در 5 گیگاهرتز باند و 802.11b تا 11 مگابیت در ثانیه در باند 2.4 گیگاهرتز را فراهم می‌کند. 802.11e کیفیت پشتیبانی خدمات را می‌افزاید. 802.11g تا 54 مگابیت در ثانیه در باند 2.4 گیگاهرتز را فراهم می‌کند. 802.11n چند ورودی و چند خروجی را به استانداردهای قبلی اضافه می‌کند. 802.11ac در محدوده 5.4 گیگاهرتز کار می‌کند و می‌تواند تا 433 مگابیت در ثانیه ارتباط فراهم کند. موج 2 802.11ac تلاش می‌کند تا سرعت اتصال را افزایش دهد. در ایالات متحده و کانادا شبکه‌های Wi-Fi از 802.11b استاندارد استفاده می‌کنند که در محدوده فرکانس 2.4 گیگاهرتز کار می‌کند و از 11 کانال فرکانسی در محدوده 2.401 تا 2.473 گیگاهرتز پشتیبانی می‌کند.
سیگنال‌های Wi-Fi در حدود 120 فوت در داخل خانه و 300 فوت خارج از خانه برد دارند. برای راه‌اندازی یک شبکه Wi-Fi در یک محوطه بزرگ مانند فضای دانشگاه، نقاط دسترسی چندگانه با محدوده کم تداخل مورد نیاز است. برای منطقه حتی بزرگتر مانند یک شهر، شبکه بی سیم شبکه‌ای پیاده سازی می‌شود که در آن چندین روتر راه اندزی می‌شود و اپراتور شبکه مانند یک ارائه دهنده خدمات اینترنت بی سیم عمل می‌کند.
با افزایش فاصله بین کاربر و سیگنال، سرعت اتصال کاهش می‌یابد. اما حتی اگر فاصله زیاد نباشد، دامنه سیگنال‌ها و سرعت آن ممکن است توسط موانع فیزیکی مانند دیوار تحت تاثیر قرار گیرد. سیگنال‌های رادیویی که باید از بین دیوارهای ضخیم‌تر عبور کنند تضعیف شده یا زمان زیادی طول می‌کشد تا به یک دریافت‌کننده برسند. تداخل از طریق دستگاه‌ها مانند مایکروویو و یا تلفن بی سیم با سیگنال‌های Wi-Fi باعث تاثیر بر محدوده آن می‌شود. جهت آنتن بر دامنه سیگنال تاثیر می‌گذارد. آنتن‌های هدایتی در جهتی که تنظیم شده‌اند محدوده بیشتری را پوشش می‌دهند.
برای مناطق بزرگ، مشکلات با دامنه و سرعت سیگنال‌ها با استفاده از نقاط دسترسی چندگانه حل می‌شود. در مناطق کوچکتر، تقویت‌کننده‌های Wi-Fi برای گسترش محدوده اتصال مورد استفاده قرار می‌گیرند. تغییر کانالی که روتر استفاده می‌کند یا ارتقا روتر یا نرم افزار آداپتور راه‌های دیگری هستند که سیگنال‌های Wi-Fi را می‌توان تقویت کرد. به عنوان یک راه حل فوری برای مشکلات محدوده یا سرعت، دستگاهی (لپ تاپ یا گوشی هوشمند) که از سیگنال‌ها استفاده می‌کند باید نزدیک روتر Wi-Fi آورده شود.

چگونه یک اتصال Wi-Fi راه‌اندازی کنیم؟

ابتدا به کمک یک کابل اترنت مودم را به روتر متصل کنید. برای این ارتباط از پورت WAN روی روتر استفاده کنید. سپس با استفاده از یک کابل اترنت دیگر، روتر را به کامپیوتری وصل کنید که می‌خواهید از طریق آن Wi-Fi را پیکربندی کنید. از پورت LAN بر روی روتر و یک پورت اترنت در روی کامپیوتر استفاده کنید. اگر روتر و مودم در یک دستگاه یکسان به هم ملحق شوند، کابل برق آن را به یک خروجی الکتریکی متصل کنید و یک سر کابل یا سیم تلفن را به پورت WAN و دیگر سر کابل را به فیش تلفن روی دیوار متصل کنید.
کامپیوتری که به روتر متصل است را ریستارت کنید. یک مرورگر باز کنید و به آدرس IP که روتر از آن استفاده می‌کند وصل شوید. آدرس IP برای روترهای Linksys، 192.168.1.1 و برای روترهای D-Link، 192.168.0.1 است. دفترچه راهنمای روتر آدرسIP مربوط به آن را به شما خواهد داد. آن همچنین نام کاربری و رمز عبور پیش فرض را نیز دارد. به طور کلی، نام کاربری و رمز عبور به صورت پیش فرض admin هستند. رابط وب به شما اجازه خواهد داد تا به شبکه بی سیم نام و رمز عبور اختصاص دهید. شما باید همین روند را برای تنظیم Wi-Fi روی دستگاه‌های دیگر مانند تبلت یا کنسول بازی ویدیویی انجام دهید. بعضی از روترها با سی دی نصب و راه اندازی همراه هستند و در آن سی دی مراحل پیکربندی توضیح داده شده است. پس از پیکربندی شما قادر به استفاده از دستگاه برای دسترسی بی سیم به اینترنت خواهید بود.

چگونه به یک Wi-Fi متصل شویم؟

برای ایجاد اتصال با یک یک شبکه Wi-Fi، یک آداپتور بی سیم مورد نیاز است. آن ممکن است داخلی یا متصل به پورت PCI یا پورت USB کامپیوتر باشد. برای بررسی اینکه آیا آداپتور به صورت داخلی در کامپیوتر وجود دارد به منوی Start بروید و روی Computer راست کلیک کرده و Properties را انتخاب کنید. بر روی Device Manager کلیک کنید و سپس فلش کنار Network Adapters را ررسی کنید تا مطمئن شوید که آداپتور Wi-Fi در لیست موجود است. یا به کنترل پنل بروید و روی Network and Internet Connections کلیک کنید و سپس Network Connections را انتخاب کنید. در صورتی که کارت شبکه وجود داشته باشد شما آن را به عنوان برچسب Wireless Network Connection خواهید یافت. اگر کارت شبکه موجود باشد، سیستم کامپیوتر نقطه دسترسی که می‌تواند به آن متصل شود را تشخیص خواهد داد.

نقاط دسترسی Wi-Fi چه چیزی هستند؟

آن‌ها در نقاطی هستند که ارائه Wi-Fi برای دسترسی به اینترنت وجود دارد. برای اتصال به یکی از آن‌ها بر روی آیکون Wi-Fi در روی دستگاه خود کلیک کنید. لیستی از شبکه‌های موجود نمایش داده خواهد شد. بر روی نام شبکه‌ای که می‌خواهید به آن متصل شوید کلیک کنید. در صورتی که آن شبکه امن باشد از شما یک رمز عبور خواهد خواست. بعد از ورود به آن، شما دسترسی بی سیم به وب خواهید داشت.
بزرگترین مزیت Wi-Fi این است که اتصال بی سیم است. راه اندازی شبکه بسیار آسان است. Wi-Fi این امکان را دارد که شبکه‌های محلی بدون کابل‌کشی پیاده‌سازی شوند. این مسئله هزینه‌های متحمل شده در راه‌اندازی و گسترش شبکه را کاهش می‌دهد. همچنین استفاده از Wi-Fi آسان است و حتی حین حرکت نیز در دسترس است. با این حال، چون از امواج رادیویی استفاده می‌کند محدودیت‌هایی در دامنه و سرعت اتصال وجود دارد.

Wi-Fi چگونه در هواپیما کار می‌کند؟

مخابره هواپیما با یک ایستگاه زمینی با استفاده از امواج رادیویی صورت می‌گیرد. یک نقطه دسترسی Wi-Fi در هواپیما واقع است. این به مسافران اجازه می‌دهد تا از پروتکل بی سیم استاندارد 802.11 برای دسترسی به اینترنت استفاده کنند. راه دیگری که اینترنت می‌تواند در طول پرواز در دسترس باشد استفاده از ارتباط ماهواره‌ای است. در این، یک آنتن ماهواره‌ای در هواپیما با یک ماهواره که با ایستگاه زمینی ارتباط دارد ارتباط برقرار می‌کند. اگر شبکه‌های تلفن همراه برای دسترسی به اینترنت استفاده شود، هواپیما یک آنتنی دارد که سیگنال‌ها را به نزدیکترین برج سلولی که به ایستگاه زمینی مرتبط است منتقل می‌کند. خدمات مبتنی بر ارتباط زمینی هنگامی که پرواز بر روی دریاها صورت می‌گیرد یا زمانی که افراد زیادی از ارتباط استفاده می‌کنند ممکن است با سرعت پایین همراه باشد. ارتباط ماهواره‌ای این مشکل را حل می‌کند.
استفاده از فن‌آوری Wi-Fi برای دسترسی به اینترنت در حال افزایش است. این فن‌آوری هم برای کاربری خانگی و هم کاربری تجاری محبوب است.