تفاوت بین ترکیبات و مخلوط‏ها

درک اصطلاح مخلوط و ترکیب به منظور یافتن تفاوت بین این دو واژه، ضروری می‏باشد.
برخی مخلوط‏ها مانند آلیاژها و ترکیبات بین فلزی، در برخی از خواص آن‏ها، بسیار شبیه ترکیبات خالص می‏باشند، بنابراین این امر باعث ایجاد یک سردرگمی برای طبقه بندی آن‏ها می‏گردد.
شیمی علم ماده بوده و یکی از روش‏های اصولی بوده که در آن مواد مطابق با ترکیب آن‏ها طبقه‏بندی می‏گردند، که شامل ترکیبات و مخلوط ها می‏باشد.

ترکیبات اشاره به موادی دارد که از دو یا چند عنصر ساخته شده که از لحاظ شیمیایی با هم پیوند دارند. بنابراین، آن‏ها مواد خالصی بوده و مخلوط نیستند.

سدیم یک عنصر با واکنش‏ پذیری بالا می‏باشد. این عنصر با کلر واکنش داده و یک گاز سمی زرد – سبز رنگ ایجاد می‏کند. آن‏ها به منظور تشکیل سدیم کلرید یا نمک رایج، با هم ترکیب می‏گردند.

مخلوط از دو یا چند ماده تشکیل شده که از نظر شیمیایی به هم متصل نیستند، و یا اینکه هیچ گونه واکنش شیمیایی در آن‏ها صورت نگرفته است. بنابراین، آن‏ها از نظر فیزیکی با هم مخلوط شده‏اند و مواد ناخالصی می‏باشند.

این آب مخلوطی از آب و نمک‏ها می‏باشد، که می‏تواند یک محلول آبی نامیده شود که حاوی چندین نمک می‏باشد.
مخلوط‏ها می‏توانند به دو نوع، یعنی همگن و ناهمگن تقسیم‏بندی گردند. مخلوط‏های همگن آن‏هایی هستند که در ترکیب و خواص یکسان هستند. مخلوط‏های این دسته همچنین اشاره به یک محلول‏های واقعی دارند. یک محلول نمک مثالی از مخلوط‏های همگن می‏باشد. مخلوط های ناهمگن آن‏هایی هستند که در ترکیب با هم متفاوت دارند و حاوی مواد مختلفی می‏باشند. برای مثال، خاک ترکیبی از مواد مختلف می‏باشد، که از نظر ترکیب غیر یکنواخت می‏باشد و بنابراین، یک مخلوط ناهمگن می‏باشد. مواد معلق، کلوئیدها و آلیاژها مثال‏های دیگری از این نوع می‏باشند.

ترکیبات	مخلوط‏ها
ترکیبات موادی هستند که از دو یا چند مولکول ساخته شده‏اند که از نظر شیمیایی در نسبت‏های ثابتی با هم ترکیب شده‏اند.	مخلوط‏ها از دو یا چند ماده ساخته شده‏اند که از نظر شیمیایی با هم ترکیب نشده‏اند. آن‏ها می‏توانند در هر نسبتی با هم مخلوط شوند.
ترکیبات دارای ترکیب شیمیایی مشخصی می‏باشند.	ترکیب آن‏ها یک مخلوط متغیر می‏باشد.
ساختار این ترکیبات نمی‏تواند با چشم شناسایی شود و هویت فردی خود را از دست داده‏اند.	ساختار مخلوط‏ها می‏تواند با چشم شناسایی شود و هویت فردی خود را از دست نداده‏اند.
عناصری که ترکیبات را تشکیل می‏دهند، از نظر شییایی با هم ترکیب شده و نمی‏توانند به آسانی از هم جدا شوند. آن‏ها تنها توسط روش‏های شیمیایی می‏توانند جداسازی گردند.	موادی که مخلوط‏ها را تشکیل داده‏اند، از نظر فیزیکی با هم مخلوط شده‏اند و می‏توانند به آسانی توسط روش‏های فیزیکی مانند فیلتراسیون، تقطیر و غیره جداسازی گردند.
ترکیبات مواد خالص هستند.	مخلوط ها مواد ناخالص می‏باشند.
آن‏ها خواص ثابتی دارند.	آن‏ها دارای خواص ثابتی نیستند. خواص مخلوط‏ها وابسته به ماهیت و نسبت‏های ترکیب شده‏ی مواد آن‏ها می‏باشد.
از آن‏جا که از نظر شیمیایی ترکیب شده‏اند، یک ماده‏ی جدید تشکیل می‏گردد. با توجه به این، یک ترکیب ممکن است خواص متفاوتی نسبت به اجزای خود داشته باشد.	از آن‏جایی که این مواد دستخوش واکنش‏های شیمیایی قرار نگرفته‏اند، هیچ ماده‏ی جدیدی تشکیل نمی‏گردد. به همین دلیل، خواص مخلوط‏ها و اجزای آن‏ها به همان صورت باقی می‏ماند.
برخی مثال‏های ترکیبات شامل نمک (NaCl )، هیدروژن پراکسید (H2O2 )، جوش شیرین (NaHCO3 )، متان (CH4 ) و غیره می‏باشد.	برخی مثال‏های مخلوط ها شامل هوا (ترکیبی از اکسیژن، نیتروژن و گازهای دیگر)، آب اقیانوس (ترکیبی از آب و نمک‏ها)، نفت و آب، فلز برنج (آلیاژ روی و مس) و غیره می‏باشد.

با توجه به مسائل ذکر شده، می‏توان درک کرد که ترکیبات و مخلوط‏ها تفاوت‏های بسیاری با هم دارند و این دانش نقش ضروری را در برنامه‏های کاربردی آینده یا مطالعات مربوط به آن‏ها ایفا می‏کنند.