قوش‌ها یا بازها چه چیزی می‌خورند؟

عادت‌های غذایی قوش از عوامل مختلفی نظیر گونه‌ی مورد بررسی، سکونت گاه اصلی، در دسترس بودن طعمه و غیره تأثیر می‌پذیرد. این پرندگان شکارچی هر چیزی را که با چنگال خود بگیرند، از حشرات گرفته تا پستانداران با اندازه‌ی متوسط، می‌خورند.
قوش‌ها، پرندگان شکارچی هستند که جزو خانواده‌ی غیر متجانس پرندگان روز کار به نام آکسیپیتریدای به شمار می‌آیند. دیگر پرندگان شکارچی جزو این گروه، عقاب‌ها، کایت‌ها، کرکس‌های دنیای قدیم و پرندگان منقار بلند دراز دم هستند. بازها در همان ردیف شاهین‌ها، کرکس‌های دنیای جدید و همای استخوان خوار هستند. این پرندگان شکارچی به شکاری‌ها نیز مشهور هستند.

غذای قوش‌ها یعنی پرندگان طعمه :

قوش دم قرمز، گسترده‌ترین گونه‌ی قوش‌ها است و در آمریکای شمالی زندگی می‌کند. قوش‌های قرمز، پرندگان فعالی هستند. آنها زیاد بال و پر می‌زنند اما اوج نمی‌گیرند. آنها می‌توانند با سرعت 120 مایل بر ساعت شیرجه بزنند و طعمه را با چنگال‌های تیز خود بگیرند. آنها پستانداران کوچک مثل موش کور، سنجاب، موش و شرو را می‌خورند. آنها هم چنین می‌توانند حیوانات و دست آموزهای خانگی در اندازه‌ی راکون را بخورند. آنها خرگوش‌ها، ملخ‌ها، پرندگان کوچک، اردک‌ها، خفاش‌ها و ماهی‌ها را نیز می‌خورند. هم چنین آنها شرمسار از خوردن مارها، مارمولک‌ها، قورباغه‌ها و وزغ‌ها نیز نیستند.
آنها حیوانات هم مرده و هم زنده را شکار می‌کنند. آنها استخوان، پر و یا خز طعمه‌ی خود را قورت می‌دهند. آنها هر چیزی را که نتوانند توسط بدن خود هضم کنند از طریق دهانشان برمی‌گردانند.
قوش‌هایی که در شهرها، حیات وحش و حتی بیابان‌ها زندگی می‌کنند، خوردن حیوانات و پرندگان کوچک را ترجیح می‌دهند. آنها معمولاً کبوتران عزادار، سهره، کبوتر، چرخ ریسک، گنجشک و غیره را در پایین شکار می‌کنند. آنها حتی از سنجاب‌ها، موش‌های صحرایی و جوندگان دیگر تغذیه می‌کنند. باز‌ها از ماهی‌ها، خفاش‌ها، مارها، مارمولک‌ها و خرگوش‌ها نیز تغذیه می‌کنند؛ اگر که شانس آورند این طعمه‌های کوچک را به دست آورند. گاهی اوقات، قوش گرسنه، بچه‌ی کوچک حیوانات مثل بره را نیز برای خوردن می‌برد.

جوجه‌ی قوش‌ها چه چیزی می‌خورند؟

جوجه بازها همانند والدین خود گوشت خوار هستند و آنها نیز گوشت می‌خورند. آنها خوردن مارمولک‌ها، سخت پوستان مثل خرچنگ، حشرات، ماهی کپور و گربه ماهی را دوست دارند. اگر شما بچه قوش گمشده و یا ترک شده یافتید، به او شیر و نان ندهید. شما باید قطعات کوچکی از گوشت را به کمک چوب غذای چینی گرد به او بدهید. شما باید چند قطره آب را نیز با استفاده از قطره چکان قطره‌ی چشم بعد از هر بار غذا دادن، به نوزاد قوش بدهید. شما باید خیلی مراقب چنگال‌ها و منقار بازها باشید چون آنها شدیداً تیز هستند.

ویژگی‌های بازها :

بازها بینایی تیزی دارند. آنها قدرت دید 2/20 را دارند که هشت برابر تیز‌تر از قدرت دید یک انسان با قدرت دید کامل است. آنها منقارهای قلابی و پاهای چنگالی دارند. پاهای قوش‌ها برای گرفتن طعمه و منقارهای آنها برای گاز گرفتن و پاره کردن گوشت است. آنها می‌توانند با سرعت بیش از 150 مایل در ساعت به هنگام شیرجه زدن، پرواز بکنند. برخی گونه‌ها وجود دارند که می‌توانند هزاران مایل را پرواز کنند تا کوچ خود را به اتمام برسانند.
قوش‌های ماده بزرگ‌تر از قوش‌های نر هستند. آنها در اواخر بهار و یا اوایل تابستان زاد و ولد می‌کنند. قوش‌ها جفت گیری می‌کنند و اگر جفت‌شان مرد، می‌توانند خیلی سریع یار جدیدی پیدا بکنند. قوش‌های بزرگ سالانه یک یا دو تخم و قوش‌های کوچک 3 تا 4 تخم می‌گذارند. جوجه‌های تازه از تخم بیرون آمده‌ی قوش‌های کوچک در عرض یک ماه به اندازه‌ی کامل خود می‌رسند ولی نوزادان قوش‌های بزرگ، در طی 11 هفته، کاملاً بزرگ و بالغ می‌شوند.

گونه‌های مختلف بازها :

گونه‌های مختلف بازها شامل اکسیپیتر و بوتئوس هستند. اکسیپیترها به عنوان قوش‌های درختستان‌ها نیز شناخته می‌شوند چون بالهای کوتاه و گرد و دم‌های درازی دارند. آنها از بالها و دم خود برای حرکت سریع به سمت درختان و گرفتن طعمه‌ی خود و پرندگان دیگر استفاده می‌کنند. بوتئوس و یا قوش‌های اوج گیر، بالهای پهن و دم‌های کوتاه پهنی دارند. این ویژگی‌ به آنها کمک می‌کند تا به هنگام پرواز، بسیار اوج بگیرند.

سکونت گاه قوش یا باز :

قوش‌ها در هر نوع سکونت گاهی که مناطق باز با قطعات زمینی از درختان و نشیمن گاه‌های مرتفع دارند، در آمریکای شمالی، یافت می‌شوند. آنهایی که در شمال دور زندگی می‌کنند قبل از رسیدن زمستان، به جنوب کوچ می‌کنند. آنها می‌توانند تمام مسیر به مکزیک و آمریکای جنوبی را پرواز کنند.
با این که بازها گستره‌ی وسیعی از حیوانات را شکار می‌کنند اما شکارچیان طبیعی خیلی کمی در حیات وحش و طبیعت دارند. تخم‌ها و قوش‌های جوان اغلب طعمه‌ی مارها و خزندگان دیگر می‌شوند. هم چنین مشکلات ایجاد شده توسط انسان‌ها از جمله انهدام و تخریب سکونت گاه و آلودگی، تهدید بزرگی برای این پرندگان هستند. با این که بدون شک، آنها شکارچیان قدرتمندی هستند اما جالب خواهد بود که بدانیم آنها چگونه خود را از حمله‌ی انسان حفظ می‌کنند.