مترجم: امین حسین پور
منبع:راسخون




 

عبارت غضروف مربوط به یک بافت همبند الاستیک قوی است. بدن انسان سه غضروف دارد که هیالن، الاستیک و غضروف فیبری نامیده می‌شوند. این مقاله به شما برای درک انواع غضروف در بدن انسان کمک می‌کند.
غضروف هیالن اکثر اسکلت جنینی را تشکیل می‌دهد. بعد از تولد است که غضروف با بافت استخوانی جایگزین می‌شود.
عبارت بافت همبند به نوعی از بافت گفته می‌شود که چهارچوبی برای بافت‌ها و اندام‌های بدن فراهم می‌کند. خواص بافت توسط نوع سلول‌هایی که داراست، تعداد و آرایش رشته‌ها و خواص قسمت مایع ماتریس خارج سلولی تعیین می‌شود. ماتریس خارج سلولی فضایی بین سلول‌هاست. غضروف نوعی بافت همبند است که توسط سلول‌هایی تشکیل می‌شود که سلول‌های غضروفی نامیده می‌شوند. پری‌کندریوم به غشای بافت همبند متراکم و نامنظم مربوط است که سطح اکثر غضروف‌ها را در بدن انسان می‌پوشاند. باید اشاره کرد که پری‌کندریوم تنها قسمت غضروف است که رگ‌های خونی و اعصاب وجود دارند. حتی بعد از تمام شدن فرآیند تولید غضروف توسط سلول‌های غضروفی، این سلول‌ها در داخل بافت باقی می‌مانند. در مورد غضروف قسمت مایع ماده‌ای ژلاتینی است که کندرویتین سولفات نامیده می‌شود. کلاژن و الاستین رشته‌های پروتئینی هستند که در کندرویتین سولفات قرار دارند. ماتریس تشکیل شده توسط آن‌ها محکم و انعطاف‌پذیر است. در عین حال که رشته‌های موجود در ماتریس در حفظ شکل و استحکام کششی نقش دارند، ماده آبدار و چسبنده ماتریس از ساختارهای اطراف خود در مقابل نیرو‌های فشاری محافظت می‌کند.
به اکثر بافت‌های همبند به استثناء غضروف خون زیادی رسانده می‌شود. تحویل مواد مغذی از طریق خون برای بازیابی سریع بسیار ضروری است. به خاطر تأمین خون کم یا محدود، صدمات غضروف در بزرگسالان زمان طولانی‌تری برای بهبودی نیاز دارند.
همانطور که گفته شد سه نوع غضروف در بدن انسان یافت می‌شود که عبارتند از:
هیالن
الاستیک
غضروف فیبری
این سه نوع غضروف از لحاظ الاستیسیته، ساختار، استحکام کششی و غیره با هم تفاوت دارند. غضروف هیالن شامل رشته‌های کلاژن نوع II است که به طور گسترده پراکنده هستند درحالیکه غضروف الاستیک حاوی تعداد زیادی رشته‌های الاستیک است. غضروف فیبری از بقیه سخت‌تر است و به طور متراکم با رشته‌های کلاژن پر شده است.
غضروف هیالن
غضروف هیالن معمول‌ترین نوع غضروف است. این غضروف رنگ مروایدوار متمایل به آبی دارد. اگرچه غضروف هیالن سفت و محکم است ولی، الاستیک نیز هست. غضروف هیالن در قسمت‌های زیر یافت می‌شود:
بینی
زیر غضروف تیروئید به شکل غضروف هیالن حلقه شکل که غضروف کریکویید نامیده می‌شود
در قسمت‌هایی که دنده‌ها به جناغ سینه متصل می‌شوند
در نای
در نایژه‌های اولیه به صورت حلقه‌های غضروفی
در نایژه‌های ثانویه به صورت صفحات غضروفی نامنظم
بین مفصل‌هایی مانند زانو، ران، شانه و غیره به صورت غضروف مفصلی
غضروف مفصلی سطح قسمت‌های انتهایی استخوان‌ها را می‌پوشاند. غضروف مفصلی شوک‌ها را جذب می‌کند. یکی از کارکردهای اصلی این نوع غضروف این است که استخوان‌‌ها را در مفصل قادر می‌سازد تا حرکت کنند و در کنار یکدیگر بدون اصطکاک بلغزند. غضروف مفصلی ممکن است به خاطر ساییدگی و پارگی صدمه ببیند. از بین رفتن غضروف مفصلی در سن بالا منجر به بروز بیماری آرتروز می‌شود.
غضروف الاستیک
غضروف الاستیک که به آن غضروف زرد نیز گفته می‌شود، به خاطر وجود شبکه رشته‌های پروتئینی الاستین در ماتریس خاصیت الاستیک بالایی دارد. رشته‌های الاستین موجود در این غضروف مسئول توانایی آن برای بازگرداندن شکل پس از تغییر شکل هستند. غضروف الاستیک تا حدی شبیه غضروف هیالن است. این نوع غضروف در قسمت‌های زیر یافت می‌شود:
ساختار غضروفی گوش خارجی
لوله‌های فارنژیوتیمپاتیک
قسمت‌هایی از بینی
قسمت‌هایی از حنجره
قسمت‌هایی از اپی‌گلوت که فلپی است که سوراخ حنجره را طی بلع می‌پوشاند
غضروف فیبری
سخت‌ترین نوع غضروف همین نوع است که غضرف سفید نیز نامیده می‌شود. غضروف فیبری می‌تواند وزن بالایی را تحمل کند. غضروف فیبری حاوی رشته‌های کلاژن ریزی است که در ردیف‌ها یا لایه‌ها پراکنده شده‌اند ولی، بین دسته‌ رشته‌های کلاژن فاصله وجود دارد. تعداد سلول‌های غضروفی کمتر است و سلول‌ها در ماتریس بین فیبر‌ها جای گرفته‌اند. این غضروف دارای هر دو نوع کلاژن I و II است. غضروف فیبری از ساختارهای اطراف متصل به آن پشتیبانی می‌کند. غضروف فیبری در این قسمت‌های بدن انسان وجود دارد:
دیسک‌های بین مهره‌ای در ستون فقرات
منیسک زانو
محل اتصال استخوان‌های ران در جلوی بدن
هر سه نوع غضروف موجود در بدن انسان علی‌الخصوص غضروف مفصلی نقش مهمی ایفا می‌کنند. این‌ها ممکن است به خاطر جراحات یا افزایش سن صدمه ببینند. چون به غضروف خون نمی‌رسد، سرعت بازیابی بسیار کند خواهد بود. اقدامات پزشکی لازم در سریع‌ترین زمان ممکن باید انجام شوند.