انتقاد بیش ازحد وسخت گیری در برخورد با خطاهای كودك، زمینه ساز کم رویی است

دکتر مرتضی امیدیان ترس از قرار گرفتن در مقابل افراد را از ویژگی افراد مبتلا به اختلال کمرویی دانست.
وی افزود: در این اختلال، شدت علائم اضطرابی در فرد بروز و دمای بدنشان به شدت پایین می‌آید. آب دهانشان خشک و برافروخته شده و خود به خود با بروز این علائم جسمانی و مواجه شدن فرد با مشكل، از موقعیت‌هایی که چنین شرایطی دارد فرار می‌کند.
وی در خصوص علل این اختلال گفت: در تئوری به نام کلارک، مدلی ارائه شده که بر اساس این مدل افراد با توجه به زمینه خانوادگی، تجربه شخصی، یک اتفاق الگویی در ذهن افراد شکل می‌گیرد که هنگامی که در موقعیتی قرار بگیرند به دلیل این مدل شناخت، علائم جسمی را از خود بروز می‌دهند.
دکتر امیدیان ادامه داد: از آنجا كه همراه علائم جسمانی، نگرانی از بروز علائم نیز وجود دارد لذا فرد در نظر دارد از بروز علائم جلوگیری کند كه این عمل بازخورد منفی داده و باعث مشکلات بیشتری می‌شود.
وی در خصوص درمان این اختلال توضیح داد: بهترین درمان برای اختلال کم رویی، روشی تحت عنوان CBT است که روش درمانی « رفتاری - شناختی» گفته می‌شود؛ به این صورت که ابتدا باید ذهن فرد را اصلاح و تمریناتی در جهت اصلاح رفتار با تعامل این که رفتاری را انجام تا بازخورد و شناختش را اصلاح کنیم، به فرد داده می‌شود. سپس می‌توان این چرخه را از بین برد.
دکتر امیدیان در خصوص راههای دیگر درمان گفت: شرکت در مشاوره‌های گروهی افراد شناختی رفتاری برای درمان این اختلال می‌توان اقدام کرد كه در این گروه‌ها افراد با مشکل یکسان دور هم جمع ‌شده و به گفتگو برای حل مشکل می‌پردازند.
این روانشناس در توصیه برای ممانعت از شكل‌گیری این مشکل خاطرنشان كرد: الگوهای رفتاری والدین از قبیل انتقاد کردن بیش از حد، داشتن معیار بالا در برخورد با فرزندان و سخت‌گیری در برخورد با خطاهای عادی زندگی زمینه ساز اختلال کم رویی است.
دکتر امیدیان یادآور شد: پیشگیری از این اختلال باید از دوران ابتدایی و با برخورد صحیح والدین و معلمان شروع شود که با پرهیز از نگاه انتقادی و ایراد گرفتن در جمع و اجازه اظهار نظر دادن به کودکان، نوشتن انشاء و اجرای گفتگو می‌توان از بروز این اختلال جلوگیری كرد.
منبع:خبرگزارى ايسنا